Ολοι ξέρουμε ότι η οικονομική είναι περίεργη επιστήμη – με στατιστικές χτίζεις ανώγια και κατώγια αλλά περιττεύουν οι θριαμβολογίες της κυβέρνησης για τα οικονομικά αποτελέσματα του 2013. Οπως περιττεύει και η καταστροφολογία της αντιπολίτευσης. Η κυβέρνηση τα πήγε καλά, αλλά όχι όσο διαφημίζει και κυρίως όχι όσο τάζει. Τα έσοδα του κράτους αυξήθηκαν, οι κρατικές δαπάνες μειώθηκαν· και όχι μόνο από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Το πρωτογενές όμως αποτέλεσμα του προϋπολογισμού οφείλεται στο μεγαλύτερο μέρος από τις επιστροφές των κερδών των ελληνικών ομολόγων που κατείχαν οι χώρες της Ευρωζώνης.
Αυτά τα λεφτά είναι αληθινά και καλοδεχούμενα. Δεν είναι όμως σίγουρα και φυσικά δεν θα υπάρχουν αν κάποια κυβέρνηση καταργήσει τις συμφωνίες με ένα άρθρο και ένα νόμο. Μπορεί να μην υπάρχουν και επειδή κάποιες χώρες πιθανώς να έχουν οικονομικά προβλήματα και θα μαζεύουν ακόμη και τις «ελληνικές ρώγες»· η Γαλλία είναι ο καλύτερος υποψήφιος γι’ αυτό. Οπως και να έχει το ζήτημα, όμως, αυτά τα λεφτά πρέπει να θεωρούνται σαν κέρδη από λαχείο στον λήγοντα. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα χάραζε σχέδιο για το μέλλον θεωρώντας σταθερές ροές αυτά τα κέρδη. Ετσι και η κυβέρνηση δεν πρέπει να τα θεωρεί τις επιστροφές κερδών από τις χώρες της Ευρωζώνης, ετήσιο πλεόνασμα το οποίο πρέπει να μοιράσει με μέτρα που θα εκτείνονται στο μέλλον.
Φυσικά, εκλογές έρχονται, και όπως συνηθίζεται σε όλο τον κόσμο -και πολύ περισσότερο στην Ελλάδα- οι κυβερνήσεις κάτι δίνουν για να κερδίσουν την εύνοια των ψηφοφόρων. Ο πολιτικός κύκλος της οικονομίας, που είχε περιγράψει ο κ. Γιώργος Παγουλάτος, ισχύει: σε όλες τις ελληνικές εκλογές μετά το 1974 και μέχρι την κρίση (πλην του 1996) οι δαπάνες του προϋπολογισμού ανέβαιναν.
Μόνο που τώρα τα πράγματα δεν είναι όπως παλιά. Δεν μπορείς να δώσεις ένα επίδομα φέτος, χωρίς να ξέρεις αν θα μπορέσεις να το εξοικονομήσεις και του χρόνου. Το δεύτερο που πρέπει να θυμάται η κυβέρνηση είναι ότι ακόμη και στις καλές εποχές, όταν δίνονταν γενναίες αυξήσεις, αυτές μεταφράζονταν σαν «ένα ή μισό κουλούρι ημερησίως». Τα πολιτικά αποτελέσματα κρίνονταν κυρίως από την αίσθηση που είχαν οι πολίτες για το μέλλον της οικονομίας παρά από ένα επίδομα 5-10 ευρώ. Μην ξεχνάμε ότι ο αείμνηστος Γ. Ράλλης μοίραζε πριν από τις εκλογές του 1981 επιταγές με αξιοσέβαστα ποσά στους αγρότες και η Ν.Δ. έχασε πανηγυρικά.
Είναι καλό για τη χώρα πρωτίστως και για την κυβέρνηση να δημιουργηθεί θετικό κλίμα για την οικονομία. Τα αποτελέσματα του σταθεροποιητικού προγράμματος ευνοούν προς αυτή την κατεύθυνση. Θα αντιστραφούν όμως αν οι πολίτες νιώσουν ότι τα πράγματα γίνονται όπως παλιά, με πολιτικούς να μοιράζουν πενιχρά βοηθήματα λίγο πριν από τις εκλογές.
Ναι, οι ευπαθείς ομάδες χρειάζονται στήριξη, αλλά όχι με τον παλιό τρόπο. Υπάρχουν προγράμματα και κονδύλια για στοχευμένες παρεμβάσεις. Το πλεόνασμα, που κερδίσαμε από την επιστροφή των κερδών από τις χώρες της Ευρωζώνης, πρέπει να κατευθυνθεί στο Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων το οποίο έτσι κι αλλιώς περικόπηκε δραματικά. Ετσι το επισφαλές αυτό κέρδος θα μεταμορφωθεί σε δουλειές, ανάπτυξη και ελπίδα για το αύριο. Κι αυτό θα το δουν και θα το εκτιμήσουν οι πολίτες.