Τα Πρόσωπα του 2013

6' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

 

Πριν από μερικές εβδομάδες, ένα περιοδικό είχε αφιέρωμα στα Πρόσωπα του 2013. Το εισαγωγικό σημείωμα ξεκινάει με τη διαπίστωση ότι «Το 2013 ήταν μια περίεργη χρόνια. Είχε περικοπές, γκρίνια, σκάνδαλα, είχε επιτυχίες, είχε φόβο, είχε ματαίωση. Αλήθεια πώς μπορεί να οριστεί ένας χρόνος από τα πρόσωπα που τον σημάδεψαν;». Και καταλήγει: «Το 2013 ήταν μια περίεργη χρονιά. Κάθε χρονιά είναι περίεργη. Τα πρόσωπα που επέλεξε το περιοδικό για το ετήσιο αφιέρωμά του, την περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο. Και το 2014 θα είναι σίγουρα καλύτερο». Αυτή η τελευταία δήλωση ότι τα πρόσωπα που επελέγησαν την «περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο», μου προκάλεσε την περιέργεια να προχωρήσω σε μια βαθύτερη ανάλυση των πρόσωπων αυτών.

Η σύνθεση των πρόσωπων αυτών είναι η ακόλουθη: Υπάρχουν 7 πολιτικά πρόσωπα. Οι αρχηγοί κόμματων: Αντώνης Σαμαράς, Αλέξης Τσίπρας και Νίκος Μιχαλολιάκος. Οι πολιτευτές: Γιάννης Στουρνάρας, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Μαρία Ρεπούση και Πέτρος Τατσόπουλος. Υπάρχουν 2 άνθρωποι των Γραμμάτων: Ο Γιάννης Βούλγαρης που θα μπορούσε να θεωρηθεί και πολιτευόμενος γιατί μετέχει στην Κίνηση των «58» και ο γνωστός και μη εξαιρετέος Θεοδόσης Πελεγρίνης, ο οποίος δεν είμαι βέβαιος αν πρέπει να περιληφθεί στην κατηγορία αυτή ή στους καλλιτέχνες. Στους σκηνοθέτες, θεατρικούς συγγραφείς, ηθοποιούς και τραγουδιστές υπάρχουν 10 πρόσωπα. Είναι η πολυπληθέστερη ομάδα. Ακολουθεί η ομάδα των εικαστικών, ζωγράφων, ποιητών η οποία περιλαμβάνει 6 πρόσωπα. Είναι ευνόητο ότι δεν μπορούσε να λείπει η ομάδα αθλητών και των ανθρώπων που ασχολούνται με τα σπορ, που αποτελείται από 4 πρόσωπα. Στον επιχειρηματικό χώρο υπάρχουν μόνο 4 πρόσωπα, ο κεντρικός τραπεζίτης και οι επικεφαλής των τριών συστημικών τραπεζών της χώρας. Τέλος, υπάρχουν και 3 μεμονωμένα πρόσωπα: ένας αρχαιολόγος, ένας διευθυντής πολιτιστικού ιδρύματος και η μικρή Μαρία που βρέθηκε σε καταυλισμό τσιγγάνων.

Τι είναι στραβό στον παραπάνω κατάλογο; Το μείγμα. Αν κάποιος εξωγήινος έβλεπε τον κατάλογο αυτό, θα μπορούσε ποτέ να υποθέσει ότι η χώρα, όπου ζουν τα πρόσωπα του 2013, βρίσκεται σε δεινή οικονομική κρίση; Αμφιβάλλω. Η περίληψη 10 ανθρώπων του θεάματος και 4 αθλητών, αναδεικνύει μια χώρα όπου φαίνεται να υπάρχει επαρκής «άρτος» και περισσεύουν τα «θεάματα». Εκτός αν ο κατάλογος επιβεβαιώνει ένα άλλο απόφθεγμα του λαού μας: «Η φτώχεια θέλει καλοπέραση». Ακριβώς για τον λόγο αυτό μου προκάλεσε το ενδιαφέρον για περαιτέρω ανάλυση.

Πριν πάμε στον ενδιαφέροντα χώρο του θεάματος, αξίζει να ασχοληθούμε με τα πολιτικά πρόσωπα που επελέγησαν σαν Πρόσωπα του 2013. Οι Σαμαράς, Τσίπρας, Μιχαλολιάκος και Στουρνάρας έπαιξαν καθοριστικό ρόλο το 2013 και πράγματι δικαιούνται τον τίτλο. Ομως τα υπόλοιπα τρία πρόσωπα (Κωνσταντοπούλου, Ρεπούση και Τατσόπουλος) γιατί ξεχώρισαν από τους υπόλοιπους πολιτικούς; Εκαναν κάτι σπουδαίο ή μπήκαν στη λίστα λόγω των αμφισβητούμενων απόψεών τους και της αμφιλεγόμενης συμπεριφοράς τους; Οταν βλέπω παρόμοιες περιπτώσεις, όπου κάποιος αναδεικνύεται από τα αρνητικά του, πάντα μου έρχεται στο νου η περίπτωση του Πόντιου Πιλάτου. Ηταν ειδωλολάτρης, δεν έκανε απολύτως τίποτα για τον Χριστιανισμό, αλλά χωρίς να το θέλει, κατάφερε να μνημονεύεται το όνομά του μαζί με τον Θεό, τον Χριστό, το Αγιο Πνεύμα και την Παναγία, κάθε φορά που εκφωνείται το Σύμβολο της Πίστεως, στις Ορθόδοξες και Καθολικές εκκλησίες όλου του κόσμου, εις τους αιώνες των αιώνων.

Πάμε τώρα στην ομάδα των 10 που προέρχονται από τον χώρο του θεάματος. Θέλω προκαταβολικά να δηλώσω ότι δεν έχω απολύτως τίποτα με τους ανθρώπους του θεάματος και ειλικρινά εκτιμώ τις προσπάθειές τους. Απλά νομίζω ότι δίνουμε περισσότερη σημασία από όση πρέπει, σε σχέση με την κρίση που περνάμε και ίσως άλλες δραστηριότητες θα έπρεπε να μας απασχολούν περισσότερο. Από το «Αθηνόραμα» της πρώτης εβδομάδας του 2014, διαπίστωσα ότι η Αθήνα διαθέτει 118 θέατρα στα οποία παίζονται 168 διαφορετικά έργα. Πέρα από αυτά, υπάρχουν περίπου 70 άλλα θέατρα που λειτουργούν μονό μία ή δύο ημέρες της εβδομάδας. Επιπλέον, υπάρχουν 95 παραστάσεις για παιδιά. Ομολογώ ότι δεν περίμενα να βρω τόση θεατρική προσφορά. Δεν έχω κανένα μέτρο για το πόσα θέατρα και θεατρικές παραστάσεις έχει το Λονδίνο και η Νέα Υόρκη, αλλά μου φαίνονται υπερβολικά για την Αθήνα που βιώνει την οικονομική κρίση. Τα εισιτήρια δεν είναι φθηνά. Κυμαίνονται από 10 – 12 ευρώ και για τα παιδικά από 5 – 8 ευρώ. Υπάρχουν και ορισμένα θέατρα όπου το αντίτιμο καθορίζεται από τους θεατές. Ο,τι έχετε ευχαρίστηση!

Στα Πρόσωπα του 2013, περιλαμβάνεται και μια τραγουδίστρια ώστε να εκπροσωπούνται και τα 49 κέντρα διασκέδασης που διαθέτει η Αθήνα, κάτω από την περιγραφή: Πίστες, μουσικές σκηνές και λαϊκά πάλκα. Μπορεί να μη λειτουργούν σήμερα όλες τις ημέρες της εβδομάδος, αλλά να δουλεύουν μόνο Παρασκευή Σάββατο και ορισμένα την Κυριακή, όμως και πάλι δεν είναι λίγα. Φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο και αναπαράγονται από ξένα μέσα δείχνουν γνωστούς τραγουδιστές να δοξάζονται ανεβασμένοι σε λόφους λουλουδιών, γεγονός που δεν συνάδει με την κρίση που περνάμε. Για να ολοκληρώσω την εικόνα του θεάματος, διαπίστωσα ότι υπάρχουν 55 κινηματογράφοι (μεταξύ των οποίων ορισμένοι έχουν πολλαπλές αίθουσες προβολής) στην περιοχή Αθήνα – Πειραιάς.

Υπάρχει όμως και ένα ακόμα γεγονός, που πιστοποιεί ότι είμαστε στα όρια της υπερβολής στον χώρο του θεάματος. Τα λεγόμενα life-style περιοδικά, τα οποία ουσιαστικά ασχολούνται με τους ανθρώπους της show-biz. Από την έναρξη της κρίσης έχουν κλείσει μερικά. Πίστευα ότι θα έκλειναν τα περισσότερα. Οταν κάποιος αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, αρχίζει τις οικονομίες από τα περιττά και συνεχώς περιορίζει τα έξοδά του στα εντελώς απαραίτητα. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, νόμιζα ότι θα είχαν κλείσει τα περισσότερα. Πόσο λάθος είχα, το διαπίστωσα όταν μια μέρα τα μέτρησα στο περίπτερο της γειτονιάς μου. Ακόμα κυκλοφορούν 7 εβδομαδιαία περιοδικά, με σχεδόν παρόμοιο περιεχόμενο. Για να κυκλοφορούν σημαίνει ότι κάποιοι τα αγοράζουν, γιατί δεν μπορώ να φανταστώ ότι οι εκδότες τους μπαίνουν συνεχώς μέσα, αλλά συνεχίζουν να τα εκδίδουν για να ζημιώνουν.

Η σημασία που δίνουμε στον αθλητισμό και γενικά στα σπορ, αναδεικνύεται από την επιλογή 4 αθλητών στα Πρόσωπα του 2013. Δεν θέλω να υποτιμήσω τη σημασία του αθλητισμού στη ζωή μας. Δυστυχώς όμως τα έκτροπα που σχεδόν καθημερινά παρακολουθούμε στα γήπεδα και αλλού, αποδεικνύουν ότι μάλλον δεν τιμούμε τις αξίες του αθλητισμού, αλλά τα οπαδικά ένστικτα. Εξάλλου αυτό αποδεικνύεται από το πλήθος των αθλητικών ή σωστότερα οπαδικών εφημερίδων που διαθέτουμε στη χώρα της υπερβολής. Δεν μπήκα στον κόπο να τις μετρήσω, αλλά σίγουρα είναι πολύ περισσότερες από όσες χρειαζόμαστε και εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Ποιους σκοπούς εξυπηρετούν και πώς χρηματοδοτούνται; Απαντήσεις δεν έχω.

Και λίγα λόγια για το πιο σοβαρό θέμα που αναδεικνύεται (με την απουσία του) από τις επιλογές. Στα Πρόσωπα του 2013, έκτος από τους 3 τραπεζίτες που οι τράπεζές τους είναι σε κρίση, δεν περιλαμβάνεται κανένας επιχειρηματίας. Είναι δυνατό να μη βρέθηκε κανένας επιχειρηματίας που να άξιζε τον κόπο να αναφερθεί ως πρότυπο; Για παράδειγμα, ο Καρέλιας και πέρυσι μοίρασε bonus στους εργαζόμενους του. Δεν του άξιζε μια θέση στα Πρόσωπα του 2013; Ακόμα δεν βρέθηκε κανένας νέος που έκανε κάτι καινοτόμο για να τον αναδείξουμε; Μήπως αυτό το γεγονός, αποδεικνύει την αλλοτρίωση που έχουμε υποστεί και δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε το σημαντικό από το ασήμαντο; Αν τα πρόσωπα που αναδεικνύουμε, είναι αυτά που είδαμε παραπάνω, τότε όντως βρισκόμαστε σε πολύ μεγάλη κρίση, η οποία δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και κρίση ταυτότητας. Ποιο είναι το μήνυμα που δίνουμε στους νέους ανθρώπους; Πού είναι τα ιδανικά μας και τα ινδάλματά μας; Δύο λέξεις που φαίνονται ξεπερασμένες και δεν είναι cool. Αφήστε που με την αγραμματοσύνη που κυριαρχεί είναι πολλοί που μπορεί να μην ξέρουν τη σημασία τους.

* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή