ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΣΩΡΤΣΙΛ: Λονδίνον, 25.– Την πρωίαν της παρελθούσης Κυριακής [24 Ιανουαρίου 1965] έσβησεν ήρεμα, χωρίς πόνον και αγωνίαν, ο σερ Ουΐνστον Τσώρτσιλ. Εις την σιωπηράν αυτήν μάχην ο παλαίμαχος αγωνιστής δεν υπέκυψεν αμέσως, παρά την καταβολήν των δυνάμεών του από το γήρας. […] Ο θάνατός του, μολονότι ανεμένετο, προεκάλεσε βαθείαν οδύνην […] εις ολόκληρον τον κόσμον […] όπου φίλοι και αντίπαλοι εξαίρουν την προσωπικότητα και τον τεράστιον ιστορικόν ρόλον του. Οι κώδωνες των εκκλησιών ηχούν πενθίμως εις την βρετανικήν πρωτεύουσαν, όπου ο εκλιπών ηγέτης είχεν συναγείρει τας δυνάμεις της ελευθερίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιον Πόλεμον με το βροντώδες σύνθημά του: «Ουδέποτε θα παραδοθώμεν».
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η Βουλή διέκοψε χθες επί 5 λεπτά την συνεδρίασίν της εις μνήμην του Ουΐνστον Τσώρτσιλ […]. Λαβών τον λόγον ο πρόεδρος της Κυβερνήσεως κ. Γεώργιος Παπανδρέου είπεν ότι ο Ουΐνστον Τσώρτσιλ υπήρξεν αληθώς μέγας. Εις μίαν κρισιμωτάτην ώραν της ιστορίας τού ανετέθη η ευθύνη της σωτηρίας του ελευθέρου κόσμου και απεδείχθη άξιος της μεγίστης ευθύνης. Εγινε «Πατήρ της Νίκης».
ΠΕΡΙ «ΣΠΟΥΔΑΡΧΗΔΟΥ»: Νέαν έκπληξιν προεκάλεσεν η πρωτοφανής εις βιαιότητα επίθεσις του ετέρου εκ των πρωινών κυβερνητικών οργάνων εναντίον του υιού του κ. πρωθυπουργού. Εις άρθρον της την Κυριακήν, η «Ελευθερία» [του Πάνου Κόκκα και υποστηρίζουσα τον Κωνσταντίνον Μητσοτάκην] εχαρακτήρισε τον κ. Ανδρέαν Παπανδρέου ως «σπουδαρχήδην» και «ανευθυνοϋπεύθυνον», ο οποίος εκ δόλου ή και μωρίας, εματαίωσε την Ενωσιν [της Κύπρου με την Ελλάδα κατά τα προβλεπόμενα υπό του Σχεδίου Ατσεσον]. Τους αυτούς χαρακτηρισμούς επεφύλαξεν η εφημερίς και διά τον πρόεδρον της Κύπρου κ. Μακάριον.