Αύριο, Πέμπτη, μεταξύ 9 και 11 το βράδυ, θα προβληθεί στο κεντρικό κτίριο της Βουλής των Ελλήνων κοινωνικό μήνυμα ενημέρωσης και αφύπνισης στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Παγκόσμιου Μήνα Ευαισθητοποίησης για τον Καρκίνο στην Παιδική και Εφηβική Ηλικία.
Η πρόσοψη της Βουλής θα φωτιστεί με τη «χρυσή κορδέλα» (Golden ribbon), που αποτελεί το σύμβολο της μάχης κατά του καρκίνου της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Η πρωτοβουλία για την προβολή του κοινωνικού μηνύματος ανήκει στην αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία «Καρκινάκι – Ενημέρωση για τον Καρκίνο στην Παιδική και Εφηβική Ηλικία» σε συνεργασία με την πρωτοβουλία WinCancer.
Απλοί, ανώδυνοι συμβολισμοί μια «χρυσή κορδέλα»; Ισως, για μερικούς. Για κάποιους άλλους, μια εφιαλτική πραγματικότητα: αυτές τις μέρες, στο προφίλ της στο Facebook, μια μητέρα ανάρτησε φωτογραφία της με τον γιο της που έχασε πριν από μόλις μία εβδομάδα από μια από τις πολλές μορφές που έχει η συγκεκριμένη νόσος. Η φωτογραφία πλαισιώνεται από τη «χρυσή κορδέλα» και περιλαμβάνει την επιγραφή στα αγγλικά: «Φοράω χρυσή κορδέλα για τον ήρωά μου». Ο ήρωάς της πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις. Δεν τα κατάφερε και όχι επειδή δεν ήταν «νικητής» και άλλες τέτοιες ανοησίες, αλλά επειδή, πολύ απλά, κάποιες φορές, δυστυχώς, η νόσος επικρατεί της επιστήμης.
Ολα τα παιδιά –μάλλον, όλοι: μικροί και μεγάλοι καρκινοπαθείς– θέλουν με όλο τους το είναι να ζήσουν. Να νικήσουν τη νόσο και να ζήσουν. Δεν υπάρχουν λοιπόν νικητές και ηττημένοι σε αυτή την υπεράνθρωπη προσπάθεια. Υπάρχουν αγωνιστές μόνον, πολεμιστές. Κάποιοι στέκονται πιο τυχεροί από άλλους. Αρκετά με τους «νικητές» λες και όλα τα παιδιά που χάνονται δεν ήθελαν να ζήσουν.
Οι προκαταλήψεις και οι παρεξηγήσεις, οι διαστρεβλώσεις όταν μιλούμε για νόσους είναι πάρα πολλές. Ειδικά ο καρκίνος συγκεντρώνει τις περισσότερες, συχνά ενοχοποιητικές για όσους προσβάλλονται από τη νόσο: «δεν είχαν θετική στάση ζωής και το προκάλεσαν στον εαυτό τους» και άλλα πολλά.
Κανένας δεν θέλει να ακούει για καρκίνο και καρκινοπαθείς, πόσο δε μάλλον για παιδιά που νοσούν. Είναι όμως μια πραγματικότητα. Και για κάποιους γονείς, όπως για τη μητέρα που φοράει τη χρυσή κορδέλα για τον ήρωά της, ισοδυναμεί με την πλέον τραγική πραγματικότητα ενός γονιού. Κι όμως, βρίσκει το σθένος να στείλει το μήνυμα παρά την απώλειά της…
Μπορούμε να αρχίσουμε ακούγοντας λίγο περισσότερο. Επίσης, στηρίζοντας τη «Φλόγα», την «Ελπίδα», το «Καρκινάκι», την «Πίστη» και άλλους συλλόγους. Δίνοντας αίμα και αιμοπετάλια και γινόμενοι δότες μυελού των οστών. Το τελευταίο είναι μια πολύ ευαίσθητη υπόθεση που υπερβαίνει το πλαίσιο του παιδικού καρκίνου αλλά που συχνότατα αποβαίνει σωτήρια σε παιδιά που νοσούν.
Οι στατιστικές είναι αμείλικτες. Κάθε χρόνο, παγκοσμίως, διαγιγνώσκονται περισσότερα από 300.000 παιδιά με καρκίνο, ενώ στην Ελλάδα νοσούν ετησίως 350 παιδιά. Περίπου ένα παιδί κάθε μέρα. Ενα παιδί κάθε μέρα…