Είμαι απολύτως βέβαιος ότι ερμηνεύσατε το «ΗΠΑ» σαν τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Σας ξεγέλασα! Το δικό μου ΗΠΑ αφορά το μεγαλύτερο παραμύθι από συστάσεως του ελληνικού κράτους, που είναι το Ηθικό Πλεονέκτημα της Αριστεράς. Τέτοιο παραμύθι ούτε ο βαρώνος Μινχάουζεν, που ταξίδεψε στη σελήνη με αερόστατο φτιαγμένο από γυναικεία εσώρουχα, δεν θα τολμούσε να αφηγηθεί. Και όμως, εδώ και κάμποσα χρόνια το ακούμε να επαναλαμβάνεται με τέτοια πειστικότητα και σιγουριά, που σε κάνει να απορείς γι’ αυτούς που το ισχυρίζονται χωρίς να κοκκινίζουν και γι’ αυτούς που το ακούνε και δεν αντιδρούν. Το έχουμε ακούσει πάρα πολλές φορές, που μου θύμισε ένα (τροποποιημένο) απόφθεγμα της Margaret Thatcher που ταιριάζει στην περίπτωση: «Το ηθικό πλεονέκτημα είναι σαν τον τίτλο της Κυρίας. Αν χρειάζεται να τον επαναλαμβάνεις στον κόσμο, τότε δεν τον έχεις»**. Ενας από τους καλούς μέντορες που είχα στην αρχή της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας, μου το είχε εκφράσει κάπως διαφορετικά: «Να μην εμπιστεύεσαι ποτέ κάποιον που ξεκινάει την κουβέντα του με το “έχε μου εμπιστοσύνη”». Η εμπιστοσύνη κερδίζεται δεν αυτοδιαφημίζεται.
Ξεκινάμε από το αυτονόητο. Η ηθική και ανηθικότητα τέμνουν οριζόντια όλη την κοινωνία. Δεν υπάρχει καμία ανθρώπινη κατηγορία που να αποτελείται μόνο από ηθικούς ανθρώπους. Σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου υπάρχουν ηθικοί και ανήθικοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι, δικαστές, δικηγόροι, γιατροί, μηχανικοί, εργολάβοι, λογιστές, δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, συνδικαλιστές, επιχειρηματίες, χρηματιστές, ποδοσφαιριστές, διαιτητές, κληρικοί, μητροπολίτες κ.ο.κ. Καμία ομάδα δεν τόλμησε να ισχυριστεί ότι κατέχει το «ιερό δισκοπότηρο» της ηθικής, παρά μόνο η παλαβή αριστερά και όσοι αφελείς την πίστεψαν και την πάτησαν. Καλά έλεγε ο μακαρίτης ο Τσαρούχης: «Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις». Χρόνια τώρα η αριστερά ισχυριζόταν ότι έχει το ΗΠΑ, γιατί δεν είχε… κυβερνήσει τον τόπο. Δηλαδή, αυτοί οι αριστεροί ήταν υποτίθεται «αγνοί και αμόλυντοι» γιατί δεν είχαν την ευκαιρία να βάλουν το δάκτυλο στο μέλι. Ωραίο παραμύθι. Μου θυμίζει ένα ανέκδοτο. Διηγείται ο παππούς στον εγγονό του: «Παιδί μου, στην εποχή μου πήγαινα στο super market και με 10 δραχμές έπαιρνα ό,τι ήθελα». «Και γιατί, παππού, δεν μπορείς να το κάνεις αυτό σήμερα;» ρωτάει το εγγονάκι. «Γιατί, παιδί μου, τα μαγαζιά έχουν γεμίσει κάμερες»! Κάπως έτσι την πάτησε και η αριστερά. Μεθυσμένοι από την κατάκτηση της εξουσίας ξέχασαν ότι υπάρχουν κάμερες και μαγνητόφωνα, άφησαν κατά μέρος το ΗΠΑ και επιδόθηκαν στις πλέον ανήθικες πρακτικές.
Αυτά που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, πόρρω απέχουν από ηθικές πρακτικές, αλλά μάλλον παραπέμπουν σε μαφιόζικες δραστηριότητες συνδυασμένες με την επιπολαιότητα του ηλιθίου.
Τραγωδία στο Μάτι. Θέλω να ξεκινήσω από αυτά που μάθαμε σχετικά με την προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήματος που έγινε στο Μάτι με τους 102 νεκρούς και τις χαμένες περιουσίες. Πριν από δύο χρόνια έγραψα δύο άρθρα για το Μάτι: «Η Τραγωδία στο Μάτι Μέρος 1ον και 2ον» (11 και 18 Νοεμβρίου 2018), όπου επεσήμανα χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό ότι προσπάθησαν εσκεμμένα να συγκαλύψουν τα γεγονότα. Εγραφα τότε: «…Προκαλώ οποιονδήποτε να με διαψεύσει. Οι 13 εστίες “σε ευθεία γραμμή” στην Κινέττα και οι 2 εστίες στην περιοχή της Πεντέλης είναι ζωγραφιές πάνω στις αεροφωτογραφίες! Με τέτοια κόλπα ήθελαν να παραπλανήσουν τον κόσμο». Φυσικά κανένας δεν τόλμησε να με διαψεύσει γιατί απλούστατα δεν θα μπορούσε. Σήμερα, δύο χρόνια μετά, έχουμε την πλήρη επιβεβαίωση ότι με νύχια και με δόντια προσπάθησαν να κουκουλώσουν τις ευθύνες με ψέματα και «θάψιμο» των πραγματικών στοιχείων. Η μαγνητοφωνημένη συνομιλία του τότε αρχηγού της Πυροσβεστικής και του αξιωματικού που ανέλαβε να συντάξει το πόρισμα είναι πρωτοφανής και αναδεικνύει το ύφος και το ήθος της εξουσίας του Σύριζα. Αυτό είναι το πλέον χαρακτηριστικό δείγμα της ανηθικότητας που επικρατούσε παντού στην εποχή της διακυβέρνησης του Σύριζα και όλα τα άλλα είναι παραμύθια για μικρά παιδιά και εθελοτυφλούντες οπαδούς. Δεν δίστασαν ούτε στη μνήμη των 102 αδικοχαμένων, να προσπαθήσουν να συγκαλύψουν τις δικές τους ευθύνες.
Υπόθεση Novartis. Οταν όλοι ήταν απασχολημένοι με το υποτιθέμενο πολιτικό σκάνδαλο της Novartis, σε τούτη τη στήλη στις 11 Φεβρουαρίου 2018 έγραψα ένα άρθρο με τίτλο «Οι κλέφτες και… οι κλέφτες», όπου κατέληγα ότι «Ο κύριος στόχος (της Novartis) ήταν η κατευθυνόμενη συνταγογράφηση μέσω του εκμαυλισμού των γιατρών με χρήματα, ταξίδια, δώρα και ό,τι άλλο επιθυμούσαν…». Ο εξωδικαστικός συμβιβασμός κατέληξε ακριβώς στο ίδιο συμπέρασμα: «Στην Κορέα, το Βιετνάμ και την Ελλάδα, η Novartis ή οι τοπικές θυγατρικές της Alcon ασχολήθηκαν με προγράμματα για την πραγματοποίηση ανάρμοστων πληρωμών ή παροχών σε δημόσιους και ιδιωτικούς παρόχους υγειονομικής περίθαλψης («HCP» Health Care Personnel) σε αντάλλαγμα για συνταγογράφηση ή χρήση προϊόντων Novartis ή Alcon». Αυτά είναι τα γεγονότα, αλλά ο Σύριζα με το πολυδιαφημισμένο ΗΠΑ προσπάθησε να ενοχοποιήσει δέκα πολιτικά πρόσωπα μεταξύ των οποίων και τον Παναγιώτη Πικραμμένο, ο οποίος διετέλεσε υπηρεσιακός πρωθυπουργός μόνο για 40 ημέρες! Και μόνο αυτή η ειδεχθής ενέργεια να κατηγορήσουν έναν ακέραιο δικαστικό, ο οποίος δεν είχε καμία σχέση, αναδεικνύει την ανηθικότητα των τότε κυβερνώντων. Η ομιλία του στη Βουλή συγκίνησε σχεδόν όλο τον κόσμο, γιατί κατάλαβαν την τρομακτική αδικία που συντελείται.
Υπόθεση Σάμπυ Μιωνή. Εκτός από ανήθικοι, η υπόθεση αυτή αποδεικνύει ότι ήταν και εντελώς ηλίθιοι. Δεν ήξεραν ποιον πάνε να εκβιάσουν! Ας ρώταγαν τουλάχιστον να μάθουν. Εδώ δεν χρειάζονται σχόλια. Οι μαγνητοφωνημένες συνομιλίες και η αγοραία γλώσσα καταρρίπτουν το ΗΠΑ και αναδεικνύουν τη βλακεία, την επιπολαιότητα αλλά και την αλαζονεία της εξουσίας.
Υπόθεση Καλογρίτσα. Τα «παι-δάκια» προσπάθησαν να αντιγράψουν τον σύντροφο Maduro ο οποίος έβαλε φίλους του να αγοράσουν ΜΜΕ στη Βενεζουέλα για να το στηρίζουν, αλλά έπεσαν σε «ξέρα». Πόνταραν σε κουτσό άλογο! Φρόντισαν να του βρουν τα 3 εκατομμύρια ευρώ για την εγγύηση συμμετοχής (ίσως κάποια στιγμή να δούμε τι υποσχέθηκαν στους χρηματοδότες), αλλά παρ’ όλες τις προσπάθειες δεν βρέθηκαν τα υπόλοιπα για την άδεια και έτσι άρχισαν τα όργανα. Ψέλλισαν για δικαιολογία ότι «δεν έδωσαν την άδεια στον Καλογρίτσα». Βεβαίως, δεν του έδωσαν την άδεια γιατί δεν βρήκε τα λεφτά. Μίλησε κανείς για ΗΠΑ; Η όλη ιστορία είναι τραγελαφική με τα βοσκοτόπια και τη διακίνηση χρημάτων. Το ότι η εκδοχή του Καλογρίτσα είναι η αληθινή, φαίνεται από το γεγονός ότι το έμβασμα ήλθε επειγόντως από την Κύπρο, αλλά έχασαν την προθεσμία και έτσι αναγκάστηκαν να παρατείνουν την ώρα για την κατάθεση των εγγυητικών επιστολών (πρωτοφανές) ώστε να προλάβει ο «δικός» τους να την καταθέσει. Τα υπόλοιπα είναι για να δημιουργούμε σύγχυση ώστε να μπερδεύουμε τον κοσμάκη μήπως μας ξαναψηφίσει.
Υπόθεση Μανόλο Πετσίτη. Μπροστά στα θαύματα του Πετσίτη, ο Ιησούς Χριστός που ευλόγησε τους πέντε άρτους και τους πολλαπλασίασε μοιάζει ερασιτέχνης. Ο παιδικός φίλος του Νίκου Παππά με ετήσιο εισόδημα 5.000, βρέθηκε να δηλώνει 317.000 ευρώ με την άνοδο του Σύριζα στην εξουσία. Ζούσε μέσα στην πολυτέλεια, κυκλοφορούσε με τζιπ 130.000 ευρώ, ρολόι Frank Muller και εκπροσωπούσε το δικηγορικό γραφείο του Κύπριου Αρτεμίου που είναι ανακατεμένος στη Βενεζουέλα, τον Παναμά και όπου αλλού χρειάζονται ειδικές υπηρεσίες για τη διακίνηση χρήματος, ανεξαρτήτως χρώματος.
Συμπέρασμα: Ολες οι παραπάνω ιστορίες αποδεικνύουν πως ο Σύριζα που μας κυβέρνησε δεν είχε κανένα Ηθικό Πλεονέκτημα και όλα ήταν παραμύθια για να πείθει τους αφελείς που πίστεψαν ότι μια ολόκληρη παράταξη μπορεί να αποτελείται από «αγίους». Πέρα όμως από την αποδεδειγμένη έλλειψη ήθους, οι ιστορίες αναδεικνύουν μπόχα και δυσωδία, αλλά και επιπολαιότητα και βλακεία. Επαναλαμβάνω: Θεέ μου, από πού γλιτώσαμε!
ΥΓ. Η λαϊκή σοφία λέει: «Ο ξαφνικός πλουτισμός προέρχεται είτε από γάμο είτε από κλοπή» και ο νοών νοείτω!
** Το ακριβές απόφθεγμα είναι: «Power is like being a Lady … If you have to tell people you are, you aren’t».
* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.