Η συμφωνία των Πρεσπών, που είχε ως αποτέλεσμα την πλήρη αποκατάσταση των σχέσεων Αθηνών και Σκοπίων, υπήρξε εξ ορισμού «ιστορική», διότι το περιεχόμενο της λέξεως που σκανδάλισε, πριν τελικώς αφαιρεθεί από το κείμενο της κοινής ελληνοαμερικανικής δηλώσεως, είναι απλούστατα αμφίσημο.
Με άλλα λόγια, «ιστορική» μπορεί να είναι μία «νίκη», αλλά και μία «ήττα». Θα μπορούσε να επιλέξει κάποιος μία από τις δύο εκδοχές και να έχουμε την ησυχία μας. Αυτά όμως γίνονται σε ένα φροντιστήριο φιλολογίας. Οχι, όμως, στην πολιτική.
Ενδιαφέρον είναι ότι σε μια γενική αναφορά της κοινής δηλώσεως για «τη στήριξη (των ΗΠΑ και της Ελλάδος) στην ενσωμάτωση όλων των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων» στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ έγινε ειδική αναφορά στη Βόρεια Μακεδονία.
Αλλά και αυτό είναι ευεξήγητο, διότι η συμφωνία των Πρεσπών ήταν το αποτέλεσμα του αυξημένου ενδιαφέροντος των ΗΠΑ για να αποτρέψουν επέκταση της ρωσικής επιρροής στα Δυτικά Βαλκάνια, αφού η Μόσχα είχε ανεπιτυχώς παρέμβει ώστε να αποκλείσει την ενσωμάτωση του Μαυροβουνίου στο ΝΑΤΟ.
Βέβαια, στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, η Ν.Δ. είχε αξιοποιήσει το αίσθημα των πολιτών που διαδήλωσαν με γιγαντιαίες συγκεντρώσεις την αντίθεσή τους στη συμφωνία των Πρεσπών.
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατέστησε ευθύς εξαρχής σαφές ότι δεν πρόκειται να καταργήσει μονομερώς μια διεθνή συμφωνία. Αλλά έφθασε η ώρα ψηφίσεως στη Βουλή τριών μνημονίων περί εντάξεως της Βορείου Μακεδονίας στην Ε.Ε. και ανεβλήθη λόγω αντιδράσεων βουλευτών της Ν.Δ.
Η διέγερση που δημιουργήθηκε με τον προσδιορισμό «ιστορική» στη συμφωνία των Πρεσπών διασκεδάσθηκε με την αφαίρεση του επίμαχου προσδιορισμού. Ομως, η αναβολή ψηφίσεως των διατάξεων εντάξεως της γειτονικής χώρας στην Ε.Ε. δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται επί πολύ.
Το πρόβλημα είναι ότι η αμείλικτη πραγματικότητα ωθεί μια κυβέρνηση σε προσαρμογές, αλλά το αίσθημα των πολιτών και των βουλευτών –που οι ψηφοφόροι αναδεικνύουν– δεν μεταβάλλεται αυτομάτως βάσει της όποιας συγκυρίας. Μόνο που η εξωτερική πολιτική είναι δεσμευτική, έχει συνέχεια και αυτό ουδείς μπορεί να αγνοήσει δίχως οδυνηρές συνέπειες.