Αν μας δοθεί η ευκαιρία, είπε ο Αδωνις, θα την αλλάξουμε τη συμφωνία των Πρεσπών. «Αν είχαν βγει οι άλλοι (οι εθνικιστές στις πρόσφατες εκλογές της Βόρειας Μακεδονίας) παπ!» –χτυπάει χεράκι στο τραπέζι– «θα την αλλάζαμε». Ποιον εξυπηρετεί αυτή η δήλωση; Μήπως τον ίδιο τον Γεωργιάδη, καθώς θυμίζει το ματαιωμένο παρελθόν του στο πεζοδρόμιο των συλλαλητηρίων; Ή μήπως εξυπηρετεί την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης στην οποία ο Γεωργιάδης μετέχει ως υπουργός Ανάπτυξης – και όχι Εξωτερικών;
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η συστολή του χαρτοφυλακίου του δίνει στον Αδωνι τη χρονική πολυτέλεια να φλυαρεί για τις Πρέσπες, να λοιμωξιολόγει στα πρωινάδικα και να τρολομαχεί στο Τwitter. Δεν φταίει όμως το ψαλίδισμά του. Πάντοτε έχανε όλες τις ευκαιρίες να σιωπήσει. Απλώς τώρα κινδυνεύει να επιβεβαιώσει εκείνους που έλεγαν ότι έχει ταλέντο μόνο στην αντιπολίτευση.
Στέντωρ