Στις επόμενες ημέρες, η επιτροπή Πισσαρίδη – Βέττα θα καταθέσει την τελική έκθεσή της. Και μόνο το γεγονός ότι σοβαροί οικονομολόγοι, ανάμεσά τους αρκετοί με πολύ βαρύ πρόγραμμα εργασίας, επαγγελματικές υποχρεώσεις και καθήκοντα με ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, υπό την προεδρία ενός διεθνώς περιζήτητου νομπελίστα, αποφάσισαν να τα παραμερίσουν όλα και να εργαστούν εθελοντικά και υπεύθυνα για να διατυπώσουν προτάσεις για μια ισχυρή ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, προεξοφλούσε ότι κάτι καλό θα πρόκυπτε. Οπως και έγινε, κρίνοντας από το προσχέδιο.
Εχουν γίνει πολλές εκθέσεις για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Μία από αυτές, προ ολίγων ετών, είχε κοστίσει πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ κι έμεινε στα άχρηστα, εν μέρει γιατί υπό το βαρύ όνομα ενός γνωστού διεθνούς οίκου είχαν συρραφεί πολλές σελίδες με λίγη ουσία – με μπόλικη γενικολογία και επιφανειακές προτάσεις. Αντιθέτως, το προσχέδιο Πισσαρίδη – Βέττα, με την εμπεριστατωμένη και με καίριες επισημάνσεις ποιοτική ανάλυση του ευρύτερου πεδίου (π.χ. για τις επιπτώσεις του αρνητικού δημογραφικού, την παραγωγικότητα και την παθογένεια –που λέγεται πολύ μικρές δήθεν-επιχειρήσεις–, την ανεπάρκεια του κοινωνικού κράτους να στηρίξει τα αδύναμα νοικοκυριά κ.ά.) και με τις προτάσεις του για μεταρρυθμίσεις σε κρίσιμους τομείς (π.χ. φόροι, εκπαίδευση, ασφαλιστικό) συνεισφέρει ήδη σε θετικά αποτελέσματα.
Αυτά ανιχνεύονται στα πρώτα (δειλά…) βήματα προς άρση εμποδίων στη δημιουργία ισχυρών επιχειρήσεων, προς τη φορολογική ελάφρυνση των επενδύσεων αντί για λαϊκίστικες μειώσεις ΦΠΑ, προς ελάφρυνση των μεγάλων βαρών της μισθωτής εργασίας αντί για τη συνεχή κινητροδότηση υπερπαραγωγής θέσεων ελευθεροεπαγγελματιών, προς μια νέα συνταξιοδοτική και ασφαλιστική πολιτική με την εισαγωγή του κεφαλαιοποιητικού πυλώνα, προς ενίσχυση της μεταποίησης έναντι της μονοκαλλιέργειας του τουρισμού. Πρόκειται για βήματα, άλλα άξια λόγου κι άλλα συμβολικού χαρακτήρα, που πάντως κινούνται στις κατευθύνσεις που με συγκροτημένο τρόπο έχει διατυπώσει η επιτροπή Πισσαρίδη – Βέττα.
Βοήθησε πολύ το γεγονός ότι η επιτροπή δεν μασάει τα λόγια της. Αλλά ας μην παρανοήσουμε: η επιτροπή ανέλαβε την υποχρέωση να εισηγηθεί στους Ελληνες πολίτες το δέον γενέσθαι σε κρίσιμους τομείς για να επιτευχθεί ισχυρή ανάπτυξη. Δεν ανέλαβε την υποχρέωση να μας πει πώς θα κυβερνηθεί η Ελλάδα. Αυτό είναι δουλειά της πολιτικής – και είναι άδικες κάποιες συναφείς μομφές προς την επιτροπή. Τι πραγματικά θα γίνει, πώς θα γίνει, σε ποια διαδοχή, με ποιες προτεραιότητες, με ποιους ανθρώπους, είναι δουλειά της κυβέρνησης να οργανώσει τον διάλογο και να καταλήξει σε ένα εθνικό σχέδιο ανάπτυξης. Ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης έχει σε μεγάλη εκτίμηση την επιτροπή κι έχει δώσει οδηγίες να ληφθεί το πόρισμά της πολύ σοβαρά στο αναπτυξιακό σχέδιο. Αλλά, η δουλειά δεν θα είναι εύκολη. Μικρό παράδειγμα: την προηγούμενη εβδομάδα, η άρτι εκλεγμένη διοίκηση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων επισκέφθηκε το υπ. Δικαιοσύνης. Ο υπουργός, την άκουσε και ευγενέστατα έκανε δεκτά τα αιτήματά της. Κατόπιν τούτου, η ένωση ανακοίνωσε: «Τέλος, εκφράσαμε την πλήρη αντίθεσή μας σε οποιονδήποτε σχεδιασμό αξιοποίησης της Δικαιοσύνης ως εργαλείου προσέλκυσης επενδύσεων, όπως προτείνει το σχέδιο της επιτροπής Πισσαρίδη»…