Δύο παράπονα έχει η ελληνική κοινωνία καθ’ όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης. Γιατί δεν πιάνουν τους γνωστούς-αγνώστους που κάθε λίγο και λιγάκι καίνε τα κέντρα των πόλεων και δεύτερον γιατί πιάνουν αυτούς τους άγνωστους που μετά γίνονται γνωστοί ως αθώοι. Για την ακρίβεια δεν υπήρξε ποτέ κάποιος που συνελήφθη σε επεισόδια, χωρίς να υπάρξει πλατύ κύμα συμπαράστασής του και συνακόλουθη καταδίκη της ποινικοποίησης των αγώνων. Είναι να απορεί κανείς που η Αστυνομία δεν μπορεί ποτέ να συλλάβει κάποιον που συμμετείχε σε καταστροφές, αλλά πάντα μαζεύει από τον σωρό των παρισταμένων. Ενας νεοφιλελεύθερος θα σάρκαζε: «Κρατική υπηρεσία… τι περίμενες;».
Η αλήθεια είναι ότι τις περισσότερες φορές η Ελληνική Αστυνομία δεν έκανε καλά τη δουλειά της. Πολλοί από τους κατηγορηθέντες κρίθηκαν αθώοι και περισσότεροι δεν κρίθηκαν ένοχοι, ελλείψει μαρτυριών και στοιχείων. Για τις μαρτυρίες, μάλιστα, παρουσιάζεται το εξής τραγελαφικό στοιχείο. Αστυνομικοί που έκαναν τις συλλήψεις και πρέπει να τις στοιχειοθετήσουν, δεν πάνε στο δικαστήριο να καταθέσουν ενόρκως. «Φοβούνται την εκδίκηση των συμπαραστατών» ψιθυρίζουν οι συνδικαλιστές. Ο φόβος τους είναι βάσιμος αλλά και αποκαρδιωτικός. Αν αυτοί φοβούνται την εφαρμογή του νόμου, όλοι οι υπόλοιποι πρέπει να τρέμουν. Εκτός αυτού δεν μαθαίνουμε και τι γίνεται με όσους δεν πάνε να καταθέσουν. Τιμωρούνται διότι συνέλαβαν αθώους ή δεν φρόντισαν να καταδικαστούν οι ένοχοι;
Από την άλλη έχουν ένα δίκιο, διότι ακόμη κι όταν υπάρχουν ατράνταχτα στοιχεία, το «κίνημα συμπαράστασης» κάνει θαύματα. Τον Νοέμβριο του 2012 είδαμε στις τηλεοράσεις μια αγέλη συνδικαλιστών να ορμάει στον Γερμανό πρόξενο στη Θεσσαλονίκη. Η παρέμβαση της Αστυνομίας τον έσωσε από τα χειρότερα· έφαγε μόνο δύο γροθιές στην πλάτη κι έναν καφέ στο κεφάλι. Από το βίντεο η ΕΛ.ΑΣ. ταυτοποίησε τρία άτομα για την επίθεση. Εναν συνδικαλιστή εκπαιδευτικό και δύο δημοτικούς υπαλλήλους. Συνελήφθησαν και ύστερα από πολλές αναβολές δικάστηκαν. Ενας κατηγορούμενος είπε στην απολογία του ότι έχοντας υψωμένη τη γροθιά του, σκόνταψε πάνω στον πρόξενο και χωρίς να προλάβει να ανοίξει τη γροθιά του τον χτύπησε δύο φορές. Ο άλλος υποστήριξε πως ο καφές έφυγε από το χέρι του, όταν τον έσπρωξαν άλλοι. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου δέχθηκε ως αληθή όσα αποτυπώθηκαν στο βίντεο και τους αθώωσε.
Ο κ. Γιώργος Κατρούγκαλος, τότε καθηγητής ΑΕΙ, δήλωνε ότι «οι πρόσφατες διώξεις συνδικαλιστών στη Θεσσαλονίκη επιβεβαιώνουν (…) ότι ο πολιτικός αυταρχισμός είναι ο αναγκαίος συνοδός της οικονομικής λιτότητας. (…) η τύχη των συνδικαλιστών της Θεσσαλονίκης συνδέεται στενά με την τύχη όχι μόνο του κοινωνικού κράτους, αλλά της Δημοκρατίας της ίδιας στον τόπο μας» (23.11.2012).
Αλλά θα πρέπει να συνεχίσουμε αύριο…