Υστερα από τη μακρά διαβούλευση για τον νόμο-πλαίσιο 4009 του 2011 για τη λειτουργία των ΑΕΙ, το διακύβευμα ήταν ευκρινές σε όλους: επρόκειτο για τα οφίτσια και τον ρόλο που θα είχε κάθε ομάδα στη διοίκηση κάθε ΑΕΙ. Η Αννα Διαμαντοπούλου, στην ομιλία της στις 23 Αυγούστου, έλεγε στη Βουλή: «Η συζήτηση, η οποία πήρε χαρακτηριστικά απειλών και κραυγών, αφορά το μοντέλο διοίκησης ή, για να είμαι πιο ακριβής, αυτό το οποίο χάνεται, το μοντέλο “συνδιοίκησης”. Ενα μοντέλο μοναδικό στα ευρωπαϊκά αλλά και παγκόσμια δεδομένα, το οποίο είχε εξαιρετικά αρνητικά αποτελέσματα. Ενα μοντέλο “συνδιοίκησης” το οποίο απομάκρυνε από τη ζωή του πανεπιστημίου τις υγιείς δυνάμεις, που έκανε κυρίαρχες ακραίες μειοψηφίες, που επέτρεψε σε αυτές τις μειοψηφίες να λειτουργήσουν με απειλητικό τρόπο, που οδήγησε σε φαινόμενα αναξιοκρατίας και βέβαια σε ένα καθολικό φαινόμενο ανομίας. Γιατί πώς μπορεί να ερμηνεύσει κανείς νόμους οι οποίοι γίνονται και ξαναγίνονται και δεν εφαρμόζονται στοιχειωδώς;».
Κατά τη συγκρότηση των Συμβουλίων ήλθαν στα ΑΕΙ της χώρας μας σπουδαίοι Ελληνες πανεπιστημιακοί από το εξωτερικό για να προσφέρουν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους στα ιδρύματα, από τα οποία πολλοί εξ αυτών είχαν ξεκινήσει τις σπουδές τους. Η πρόταση της Αννας Διαμαντοπούλου ήταν (με τη συμβολή του αείμνηστου Βασίλη Παπάζογλου) μελετημένη και έφερνε νέο αέρα στα ΑΕΙ. Ωστόσο, η υλοποίηση της ρύθμισης προσέκρουσε στο πανεπιστημιακό κατεστημένο και με υπουργική σφραγίδα από τη Ν.Δ. «ψαλιδίστηκε».
Σήμερα πάλι, η νυν ηγεσία του υπουργείου Παιδείας μεταδίδει την πρόθεσή της να προχωρήσει σε αλλαγή του τρόπου διοίκησης των πανεπιστημίων. Αποτελεί άλλωστε προεκλογική δέσμευση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, με το βάρος να πέφτει στην επαναφορά των Συμβουλίων Ιδρύματος.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι υπάρχει διχογνωμία ανάμεσα στην υπουργό Νίκη Κεραμέως και στον αρμόδιο για την ανώτατη εκπαίδευση υφυπουργό Βασίλη Διγαλάκη, ο οποίος διετέλεσε και πρύτανης. Αυτό που λέγεται είναι ότι η κ. Κεραμέως είναι υπέρ ενός πολύ ισχυρού Συμβουλίου, ενώ ο κ. Διγαλάκης προκρίνει μια «πιο light» εφαρμογή του συστήματος.
Για το θέμα, αρκετοί είναι οι πανεπιστημιακοί που θεωρούν ότι η Νίκη Κεραμέως πρέπει να προχωρήσει στα χνάρια της Αννας Διαμαντοπούλου, εφαρμόζοντας σε γενικές γραμμές τη θεσμική πρόταση του 2011, που πήρε 255 ψήφους από τη Βουλή. Μάλιστα, λέγεται ότι εστιάζουν στο θέμα της εκλογής του πρύτανη και προτείνουν το Συμβούλιο να επιλέγει τον πρύτανη (ύστερα από ανοικτή διεθνή προκήρυξη) βάσει προτάσεων από ολιγομελή επιτροπή που έχει ορίσει. Την καλούν, δηλαδή, να ψηφίσει τη ρύθμιση που «ψαλιδίστηκε» το 2012.
Ωστόσο, αμφιβάλλω εάν έλθουν Ελληνες του εξωτερικού για να αναλάβουν τη θέση του πρύτανη στα ΑΕΙ. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, αν η Νίκη Κεραμέως πρέπει να εμπλακεί σε μια πολιτική μάχη με ξαναζεσταμένο το κύριο πιάτο που προσφέρει στην κοινωνία.