Το κρίσιμο άγουρο βόλι

1' 48" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Κάποτε τις γενιές χώριζε μια μεγάλη απόσταση, 30 και βάλε ετών. Σήμερα αυτή συρρικνώθηκε, μετράει μόλις μία πενταετία. Τα μέλη μιας γενιάς δεν είναι τέκνα της προηγούμενης αλλά η επόμενη σειρά· και τα χάσματα δεν γεφυρώνονται με πόνο και δάκρυ, τείνουν να εκλείψουν. Ομως σε καιρούς ιλιγγιωδών εξελίξεων, έχουν τη δική τους σφραγίδα. Στις ΗΠΑ, η γενιά των 18-23 ετών, η αποκαλούμενη γενιά Ζ, περισσότερο πολιτικοποιημένη από την προηγούμενη, τη γενιά Υ της αλλαγής της χιλιετίας, που άνθησε στο χείλος του οικονομικού γκρεμού, ενδέχεται, σύμφωνα με τους αναλυτές, να καθορίσει –υπέρ του Μπάιντεν– την έκβαση των εκλογών.

Η γενιά Ζ, «διασυνδεδεμένη» από τα γεννοφάσκια της με το κινητό ως σωματικό μέλος, αφυπνισμένη από το κίνημα διαμαρτυρίας που ογκώθηκε μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, σε αναζήτηση εργασίας σε εποχή πανδημίας, με καταγωγή συχνά αφροαμερικανική, λατινοαμερικανική ή ασιατική –σχεδόν οι μισοί Αμερικανοί έως 20 ετών ανήκουν σε κάποια μειονότητα–, εκτιμάται ότι θα παίξει καίριο ρόλο σε πολιτείες όπου το αποτέλεσμα κρίνεται από λίγες χιλιάδες ψήφους.

Στις επικείμενες αμερικανικές εκλογές –και για τα ελληνικά πράγματα πολύ σημαντικές– θα μετρήσει, σύμφωνα με τον Economist, η ψήφος των κάτω των 40 ετών, που αποτελούν το 51% του πληθυσμού και το 40% του εκλογικού σώματος. Αναμένεται ακόμη και να ξεπεράσουν αριθμητικά τους ψηφοφόρους άνω των 54 ετών, που το 2016 είχαν συμμετάσχει με 57 εκατ. ψήφους έναντι των 36 εκατ. ψήφων όσων δεν είχαν συμπληρώσει τα 40. Δηλαδή οι νέοι, 4 στους 6 κατά του Τραμπ, κατά των φυλετικών διακρίσεων και των αρνητών της κλιματικής αλλαγής, που στις προηγούμενες εκλογές είχαν ψηφίσει σε ποσοστό 46% (οι άνω των 65 είχαν ψηφίσει σε ποσοστό 71%), υπολογίζεται ότι θα έχουν δυναμικότερη παρουσία. 

Εσφαλμένη μοιάζει κάθε εκτίμηση με βάση μόνο τις γενιές, καθώς ομοιογενής δεν είναι καμία ηλικιακή ομάδα. Επιπλέον, οι κρίσεις επηρεάζουν ποικιλοτρόπως πράξεις και ιδέες. Εισάγουν αβεβαιότητες, θρυμματίζουν κανονικότητες, ενταφιάζουν σχέδια ή προσφέρουν αναπάντεχες ευκαιρίες. Αλλοι χαλυβδώνονται κι άλλοι αποθαρρύνονται από τις ανυπέρβλητες αβύσσους. Ενα τμήμα από την πρώτη ύλη των αναδυόμενων κοινωνιών συγκλονίζεται από όνειρα κι ένα άλλο εγκλωβίζεται σε έναν στενό κύκλο ενδιαφερόντων και καταλήγει στην πολιτική αδιαφορία. Ομως έρχεται η στιγμή που οι έννοιες νέος και απουσία μέλλοντος γίνονται και πάλι καθολικά ασυμβίβαστες. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή