Ηταν εύκολη η δουλειά του κ. Αλέξη Τσίπρα χθες στη Βουλή. Για την ακρίβεια –έχοντας τα στοιχεία της προηγούμενης ημέρας (11.11.2020) που έδειξαν 2.752 νέα κρούσματα, 297 διασωληνωμένους και 43 νεκρούς–, η αντιπολίτευση οποιουδήποτε κόμματος ήταν εύκολη. Ακόμη και αν η κυβέρνηση είχε μηδενικές ευθύνες (που δεν έχει), στην κοινωνία λειτουργεί αυτομάτως και χωρίς να χρειάζεται διαμεσολάβηση το αντίστροφο αυτού που επικράτησε τον περασμένο Μάιο. Αυτό ισχύει με το παραπάνω σε μια χώρα όπου όλα πρέπει να τα κάνει το κράτος ή, όπως είπε μια κυρία προ ημερών στον ΣΚΑΪ, «εγώ δεν πιστεύω τις εφημερίδες και τα κανάλια που μας λένε ότι πρέπει να φοράμε μάσκες. Περιμένω από την κυβέρνηση να με ενημερώσει υπεύθυνα». Μάλλον έπρεπε να την επισκεφθεί ο υπουργός Υγείας, αυτοπροσώπως, στο σπίτι…
Εκ των πραγμάτων λοιπόν η κυβέρνηση είναι στριμωγμένη στον τοίχο των Εντατικών, και το μόνο που μπορεί να απαντήσει ο κ. Μητσοτάκης είναι το Αισώπειο: ου συ με λοιδορείς αλλ’ η πανδημία. Ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε να υπενθυμίσει το φιάσκο με τις μάσκες-αλεξίπτωτα, να ασκήσει δριμύτατη κριτική για τις πραγματικές ευθύνες της κυβέρνησης: την άθλια κατάσταση στα μέσα μαζικής μεταφοράς, την ασύγγνωστη φοβία απέναντι στην Εκκλησία (και τα μέσα μαζικής διασποράς που αυτή διαθέτει, όπως είναι να κοινωνούν άτομα κυρίως ευπαθών ομάδων από το ίδιο κουταλάκι), για το γεγονός ότι υπουργοί και στελέχη της κυβέρνησης έδιναν το Πολάκειο παράδειγμα, όλους τους προηγούμενους μήνες, συνωστιζόμενοι και χωρίς μάσκες σε θρησκευτικές τελετές, λιτανείες, εγκαίνια κ.λπ.
Αντ’ αυτών ο κ. Τσίπρας προτίμησε να εστιάσει την κριτική του με ψέματα καφενείου και ανακρίβειες του Διαδικτύου, σε σημείο που πρέπει να αναρωτηθεί κάποιος αν η Κουμουνδούρου μοιράζει γραμμή στα τρολ ή το αντίστροφο. Εριξε όλη την ευθύνη στον τουρισμό, διότι, όπως ξέρει καλά κάθε λαϊκιστής, οι ξένοι ευθύνονται για όλα τα δεινά του τόπου· από την ήττα του 1897 μέχρι τον Εμφύλιο, κι από τη χούντα μέχρι τον κορωνοϊό. Βεβαίως, όλα συντελούν σε όλα, αλλά ακόμη κι αν τον Ιούνιο η Ελλάδα ήταν καθαρή από τον ιό και όλα τα αρχικά κρούσματα ήταν εισαγόμενα, η διασπορά του ιού στην κοινότητα προϋποθέτει την κοινότητα. Δεν θα υπήρχε τέτοια έκρηξη (και μάλιστα μήνες μετά την τουριστική περίοδο) αν τηρούσαμε σχολαστικά τα μέτρα και το τρίπτυχο «μάσκα, χέρια, αποστάσεις». Ο κ. Τσίπρας, για ακόμη μία φορά, χάιδεψε τα αυτιά των ψηφοφόρων προσπερνώντας μια λογική αντινομία: πώς γίνεται την άνοιξη να «κερδίσαμε τη μάχη όλοι μαζί» και το φθινόπωρο να τη χάνει μόνο η κυβέρνηση;
Αλλά τι μπορεί να πει κανείς όταν ο κ. Τσίπρας δηλώνει από το βήμα της Βουλής –με σοβαρό μάλιστα ύφος και το δάκτυλο σηκωμένο– ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει την πιο συνετή και υπεύθυνη αντιπολίτευση;