Γίναμε σοφότεροι;

1' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η επιτροπή Πισσαρίδη με τις προτάσεις της προσπαθεί να δώσει μιαν ώθηση στην ελληνική οικονομία, ώστε αυτή να αναπτύσσεται ετησίως με 3,5%. Εργο αναμφίβολα δύσκολο και αβεβαίας καταλήξεως. Και μόνο το γεγονός πως, εν έτει 2020, υποβάλλουν τις συγκεκριμένες είκοσι προτάσεις για να εκσυγχρονισθεί η χώρα, φανερώνει τον βαθμό υστέρησής της απέναντι στα  λοιπά κράτη της Ευρωζώνης, που έχουν ως κεκτημένα αυτά που για την Ελλάδα είναι ζητούμενα. 

Αν η ελληνική κοινωνία δεν μαστιζόταν από χρόνιες παθογένειες, δεν θα χρειαζόταν καμία επιτροπή σοφών. Οι κυβερνώντες σταδιακά θα έπρατταν τα αυτονόητα. 

Δυστυχώς, η πατρίδα μας, εδώ και πολλές δεκαετίες, έχει διάσπαρτα οχυρά με πολύ στρατό και άριστη οργάνωση που αγωνίζονται για τη διαφύλαξη των προνομίων τους. Με απλά λόγια, δεν υπάρχουν κοινωνικές συναινέσεις για δομικές μεταρρυθμίσεις. Ποια κυβέρνηση θα τολμήσει να καθιερώσει ευέλικτες μορφές εργασίας; Ποια θα τολμήσει να αναμορφώσει το ασφαλιστικό σύστημα; Ποια κυβέρνηση θα τολμήσει να αναδιοργανώσει, εκ βάθρων, την Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες της; 

Εδώ και 20 χρόνια δεν μπορέσαμε να ολοκληρώσουμε το κτηματολόγιο, σπαταλώντας, εν τω μεταξύ, τα σχετικά κονδύλια, θα μπορέσουμε να προωθήσουμε την έρευνα και την καινοτομία; Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, έγινε γνωστό πως καθηγητές αντιδρούν στην ίδρυση στην Ιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης ξενόγλωσσου μεταπτυχιακού τμήματος με δίδακτρα.

Οι προτάσεις Πισσαρίδη θίγουν στον τομέα της επιχειρηματικότητας το ζήτημα του ανταγωνισμού. Στην πατρίδα μας, το πιο νοσηρό σύμπτωμα της διαφθοράς και της διαπλοκής είναι η κατάργηση του ανταγωνισμού. Ο διαπλεκόμενος ολιγάρχης δεν επενδύει στο προϊόν του, αλλά στις σχέσεις του με την πολιτική εξουσία, ανταγωνιζόμενος άνισα αυτόν που προσπαθεί να κάνει καλά τη δουλειά του. 

Η ομάδα Πισσαρίδη με τις προτάσεις της έχει απέναντί της όχι μόνον την Αριστερά, που έσπευσε να τις χαρακτηρίσει νεοφιλελεύθερες, αλλά και τον εγγενή κρατισμό της ελληνικής κοινωνίας. 

Ανακαλώ στη μνήμη μου το ένα εκατομμύριο που διαδήλωσε κατά της μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού το 2001 και την τύχη του εγχειρήματος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1992 να εκσυγχρονίσει τις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας.

Οι εικόνες των μαινόμενων τραμπούκων δεν λησμονούνται. Από τότε συνέβησαν πολλά. Αραγε η κρίση της περιόδου 2009-2019 μάς έκανε σοφότερους;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή