Η οργή ήταν αδικαιολόγητη. Οι βουλευτές της συμπολίτευσης εξεμάνησαν με τη Σουλτάνα Ελευθεριάδου, βουλευτίνα Καβάλας του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή αποκάλεσε από το βήμα τον πρωθυπουργό «επιδειξία». Στις οχλήσεις του προεδρείου, η Ελευθεριάδου δεν ανακάλεσε. Υπερθεμάτισε, εξηγώντας ότι χρησιμοποίησε τον χαρακτηρισμό επειδή ο πρωθυπουργός κατά την πανδημία επιδεικνύει βίο πολυτελή. Νόμιζε ότι «επιδειξίας» είναι αυτός που δείχνει τον πλούτο του. Επεσε έξω μόνο για λίγα γράμματα.
Ο νεοδημοκρατικός αποτροπιασμός πάντως ήταν άδικος, αφού η Ελευθεριάδου εκδήλωνε πασιφανώς μειωμένη ικανότητα πολιτικού –και γλωσσικού– καταλογισμού. Δεν θυμώνεις με κάποιον που δεν ξέρει τι λέει. Αδικη αποδεικνύεται έτσι και η σπατάλη γλωσσολογικής ενέργειας για την ελληνοποίηση ξένων λέξεων, όταν είναι τόσες οι ελληνικές που χρήζουν μετάφρασης.
Στέντωρ