Πλησιάζει η «ώρα της αλήθειας», η στιγμή που –για άλλους νωρίτερα, για άλλους αργότερα– θα έχουμε την επιλογή να εμβολιαστούμε εναντίον του νέου κορωνοϊού. Προηγήθηκαν δύσκολοι μήνες· είδαμε κατακόρυφη αύξηση στον αριθμό κρουσμάτων και θανάτων. Νιώσαμε τον κίνδυνο να πλησιάζει. Αναμενόμενο είναι περισσότεροι να καλωσορίζουν το εμβόλιο σήμερα. Διεθνείς και εθνικές εκστρατείες ενημέρωσης θα επιδιώξουν τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή στο πρόγραμμα εμβολιασμού, ώστε να προστατευθούν οι πιο ευάλωτοι, αλλά και να επιτευχθεί η ανοσία του γενικότερου πληθυσμού.
Φυσικό, όμως, είναι και πολλοί να έχουν επιφυλάξεις, να ανησυχούν με την ιδέα ότι κάτι ξένο θα εισχωρήσει στο σώμα τους, βαθιά και αμετάκλητα. Εδώ τίθεται το ερώτημα εάν φοβούνται περισσότερο την ασθένεια, της οποίας την προέλευση ακόμη δεν έχουμε καταλάβει και για την οποία δεν υπάρχει θεραπεία, ή το προϊόν επιστημονικής πρωτοπορίας που δημιουργήθηκε με πρωτοφανή ταχύτητα; Αυτοί που φοβούνται τη νόσο περισσότερο είναι, ασφαλώς, μεταξύ των πιο ένθερμων υποστηρικτών του εμβολίου. Οπως και αυτοί που εμπιστεύονται την επιστήμη. Ως άνθρωποι, όμως, είμαστε φτιαγμένοι και να εμπιστευόμαστε και να φοβόμαστε: εάν δεν υπήρχε εμπιστοσύνη, δεν θα είχαμε εξελιχθεί στα κοινωνικά όντα που είμαστε, και πιθανότατα το είδος μας να είχε εκλείψει. Αν δεν φοβόμασταν, δεν θα επιδιώκαμε τη βοήθεια άλλων, και πάλι θα καταδικαζόμασταν σε αφανισμό. Χωρίς τους πρωτοπόρους της σκέψης, της δημιουργίας και του θάρρους, όμως, δεν θα ξεπερνούσαμε τα εμπόδια της φύσης. Ο Τζόνας Σολκ όχι μόνον εφηύρε το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας, αλλά το δοκίμασε πρώτα στον εαυτό του και στα παιδιά του. Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Texas Heart Institute Journal το 2012 καταμέτρησε 465 περιπτώσεις από το 1800 στις οποίες ιατροί πειραματίστηκαν πάνω στον εαυτό τους, με 140 από αυτές να αφορούν επικίνδυνες μολυσματικές ασθένειες. Το αποτέλεσμα: οκτώ θάνατοι ιατρών και άλλων ερευνητών, αλλά και σημαντική πρόοδος στον πόλεμο εναντίον των ασθενειών σε 89% των περιπτώσεων.
Περιμένοντας το εμβόλιο, που ελπίζουμε ότι θα μας επαναφέρει στη ζωή που γνωρίζαμε, καλούμαστε όχι μόνο να αντιμετωπίσουμε τον φόβο για το άγνωστο, αλλά και να ξεπεράσουμε την καχυποψία μας, να δείξουμε εμπιστοσύνη στη συλλογική δύναμη του ανθρώπου – σε επιστήμονες, εταιρείες και κρατικές υπηρεσίες. Να δεχθούμε ότι δεν μας ενώνει μόνον η απειλή, αλλά και η λύση.