Τα «άσχημα» του 2020 είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα μπορούσαν να γεμίσουν ατελείωτες λίστες. Αυτές τις μέρες, που συνήθως όλοι μπαίνουμε σε έναν γενικό απολογισμό της χρονιάς που πέρασε, το να μετρήσουμε τα αρνητικά της χρονιάς που φεύγει έρχεται σχεδόν φυσιολογικά. Ποιος θα ήθελε να θυμάται το 2020, το έτος του κορωνοϊού;
Τα φετινά Χριστούγεννα είναι στιγματισμένα από την έννοια της απώλειας σε όλα τα επίπεδα. Αλλοι έχασαν για πάντα τα αγαπημένα τους πρόσωπα μέσα σε ένα νοσοκομείο χωρίς να τα αποχαιρετήσουν, άλλοι θα στερηθούν μια ζεστή αγκαλιά και ένα γλυκό χαμόγελο, τη θαλπωρή του οικογενειακού τραπεζιού και τα χιλιοειπωμένα αστεία που τώρα τα θυμάσαι με νοσταλγία, κάποιοι έχασαν τον εαυτό τους υπό την πίεση και το στρες της καραντίνας, άλλοι που ζούσαν ήδη στο περιθώριο φοβούνται ότι θα χάσουν τις δεύτερες ευκαιρίες που δικαιούνται. Η ερώτηση που κάνουμε όλοι μεταξύ μας είναι μία: πότε θα τελειώσει όλο αυτό;
Οταν ζούμε το πρόβλημα είναι δύσκολο να δούμε κάτι μακριά και πέρα από αυτό. Yπάρχει όμως και κάτι φωτεινό στο 2020 που βγαίνει από το σκοτάδι της πανδημίας. Είναι μπροστά μας, αλλά, όπως όλα τα πράγματα σε αυτή τη χρονιά, ο δρόμος μέχρι να το φτάσουμε μας φαίνεται μακρύς και δύσκολος. Μας το θυμίζει όμως το έγκυρο επιστημονικό περιοδικό Science στο κύριο θέμα του. Είναι τα εμβόλια του κορωνοϊού, τα «εμβόλια της ελπίδας».
Σκεφτείτε για μια στιγμή πότε έγινε ξανά κάτι παρόμοιο. Πότε στο παρελθόν συνασπίστηκαν τόσοι επιστήμονες, τόσα μυαλά σε όλο τον κόσμο, τόση τεχνογνωσία, τόσα πειράματα, δόθηκαν τόσα χρήματα, συγκεντρώθηκαν τόσοι «τόνοι» επιστήμης για να καταπολεμηθεί ένας ιός σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα;
Οσα λάθη, αστοχίες, παραλείψεις και αν καταλογίσουμε σε κυβερνήσεις και επιστήμονες για τη διαχείριση αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η ανθρωπότητα, με όλες τις δυσκολίες της, ενώθηκε για να πολεμήσει τον κοινό, αόρατο, εχθρό που ρυθμίζει και απορρυθμίζει τις ζωές μας τον τελευταίο χρόνο. Οπως γράφει ο Τζον Κόεν στο Science, «η ζωή έμεινε στάσιμη αυτή τη χρονιά, αλλά στη βιοϊατρική η πρόοδος ήταν απίστευτα γρήγορη».
Αν όλα πάνε καλά, στις 26 Δεκεμβρίου θα φτάσουν οι πρώτες παρτίδες των εμβολίων στην Ελλάδα και την επόμενη ημέρα θα ξεκινήσουν οι εμβολιασμοί. Είμαστε μόνο μία εβδομάδα μακριά, και πάλι βέβαια ο δρόμος φαίνεται μακρύς γιατί όλα κυλάνε πιο αργά όταν είμαστε κλεισμένοι μέσα στο σπίτι.
Μαντεύω τι θα σκεφτείτε. Δεν θα σταματήσει η πανδημία με το πρώτο τσίμπημα. Οχι φυσικά. Θα χρειαστεί αρκετός χρόνος και αρκετά απλωμένα μπράτσα για να ελεγχθεί αποτελεσματικά η πανδημία και να θυμηθούμε την παλιά μας ζωή. Θα γίνει όμως. Είναι κυριολεκτικά στο χέρι μας.