Νομοσχέδιο εξαιρετικά σχετικό με όσα επιδιώκει

Νομοσχέδιο εξαιρετικά σχετικό με όσα επιδιώκει

3' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εισερχόμαστε στη χρονιά της επετείου των 200 ετών από το 1821 και σε λίγο χρόνο ακόμα στη θαυμαστή δεκαετία του Αγώνα. Μέσα σε αυτήν σημειώνεται και ο ερχομός του Ιωάννη Καποδίστρια ως πρώτου κυβερνήτη (πρωθυπουργού) της Ελλάδος. Σε διάστημα τριών ετών ο κυβερνήτης παρέλαβε ένα προνεωτερικό πολιτικό σύστημα και το μεταμόρφωσε σε νεωτερικό έθνος-κράτος, με ενιαία και συγκεντρωτική διοίκηση.

Ανάμεσα στα πολλά σημαντικά που πραγματοποίησε ήταν και η καθιέρωση επαγγελματικής εκπαίδευσης, η οποία προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στην ερειπωμένη χώρα. Στο ορφανοτροφείο της Αίγινας εκπαιδεύτηκαν οι πρώτοι ξυλουργοί, υδραυλικοί, μηχανουργοί και τεχνίτες μετάλλων, μεταξύ άλλων. Ο Καποδίστριας αντιλαμβανόταν ότι αυτοί αποτελούσαν προτεραιότητα στις ανάγκες της εποχής. Οι μέλλοντες επιστήμονες του πανεπιστημίου μπορούσαν να περιμένουν λίγο.

Στη σημερινή Ελλάδα με τη μεγάλη νεανική ανεργία, η κ. Κεραμέως επαναφέρει την προσοχή του υπουργείου Παιδείας σε κατάρτιση νομοσχεδίου για την επαγγελματική εκπαίδευση. Πρόκειται για την εκπαίδευση τεχνιτών με ζήτηση στην αγορά και μικρή προσφορά έως τώρα. Η αξιωματική αντιπολίτευση επιδεικνύει ταξική ευαισθησία προς όλους εκείνους τους επαγγελματίες τους οποίους ο κοινωνικός ανελκυστήρας δεν ανεβάζει τόσο γρήγορα όσο τους ανέργους αποφοίτους πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Η καπιταλιστική αγορά είναι βέβαια αμείλικτη προς τους «ευγενείς» της μόρφωσης όταν δεν βρίσκουν δουλειά, έναντι των ηλεκτρολόγων, των υδραυλικών και των μηχανουργών όταν ευπορούν επαγγελματικά.

Απορώ πραγματικά με τον εορταστικό κεραυνό που γνωστός συνεργάτης της «Κ» εκτόξευσε κατά της υπουργού Παιδείας στο άρθρο του της 20ής Δεκεμβρίου. Ούτε λίγο ούτε πολύ, την παρουσίασε σαν αποπαίδι της παρακμής που μαστίζει τη χώρα μας. «Μια πανάσχετη κυρία του εκσυγχρονιστικού αυτοσχεδιασμού, επιφορτισμένη να εξωραΐσει τη συντελεσμένη κακουργία αφελληνισμού των Ελλήνων». Προηγείται μια μερική εξήγηση για το πλήγμα αυτό με την ερμηνεία της παρακμής μας: «…σημαίνει να χάνεται η γλώσσα, να έχει κατακλυστεί η εκφραστική του Ελληνα από αγγλισμούς». Ο αρθρογράφος εμπνέεται από τις φοβίες του κ. Μπαμπινιώτη για την ακεραιότητα του γλωσσικού οργάνου μας και σε παλιότερη επιφυλλίδα του απέδιδε στον «ξιπασμένο» από τη Γαλλία Κοραή τη δουλική μίμηση του ξένου Διαφωτισμού.

Αν θυμηθούμε το τι προσέφερε ο Κοραής και άλλοι λόγιοι του 19ου αιώνα ώστε να μεταγλωττιστεί το επιστημονικό λεξιλόγιο της Εσπερίας σε εξαιρετικά ελληνικά, μόνο για αυτό θα τους χρωστάμε ευγνωμοσύνη. Σκεφτείτε να αντικαθιστούσαμε τον Κοραή στα σχολεία μας με τον Γιάννη Μακρυγιάννη, όπως πρότεινε παλιότερα ο αρθρογράφος μας.

Αλλά ας θυμηθούμε, και τα αρχαία ελληνικά ήταν γεμάτα από ξένα γλωσσικά δάνεια. Οταν το κρασί έφτασε στις ελληνικές ακτές από την Ανατολή, έφερε στους Ελληνες και το ξένο όνομά του: οίνος. Χρησιμοποιούμε τη λέξη ακόμα στην οινοποιία, στην οινοποσία και στο οινοπωλείο. Η πιο αγαπημένη όμως λέξη μας είναι προελληνική και είναι μέρος της γλώσσας ες αεί: η θάλασσα. Πόσο περιορισμένη θα ήταν η ελληνική μας γλώσσα χωρίς τέτοια δάνεια και προσαρμογές. Σήμερα η προσαρμογή ξένων όρων και εννοιών στα ελληνικά ασκεί την εφευρετικότητά μας όταν λέμε «υπολογιστής» αντί του κομπιούτερ ή «Διαδίκτυο» αντί του web. Θα μπορούσαμε ακόμα να χρησιμοποιούμε εκείνο το αρχικό «δίαυλος» αντί του «κανάλι» (της τηλεόρασης) που λέμε τώρα.

Η κακομεταχείριση της γλώσσας όμως προέρχεται κυρίως από κακή χρήση ελληνικών λέξεων και σχημάτων λόγου. Εκείνο το ταλαιπωρημένο «κατ’ αρχήν» που σημαίνει «ως ζήτημα αρχής» και όχι κατ’ αρχάς, όπως νομίζουν κάποιοι εκφωνητές όταν μας λένε «κατ’ αρχήν, καλημέρα σας»· θα έπρεπε ίσως να συμπληρώσουν τον χαιρετισμό με το «κατ’ εξαίρεσιν όμως, τον κακό σας τον καιρό».

Πρέπει να πω ότι τα ελληνικά της υπουργού είναι απαλλαγμένα από σολοικισμούς και αγγλισμούς και δεν άκουσα ποτέ από αυτήν το κατ’ αρχήν αντί του εναρκτήριου σωστού κατ’ αρχάς. Δεν καταλαβαίνω σε τι ακριβώς αναφέρεται ο συνάδελφος της «Κ» όταν χαρακτηρίζει την υπουργό συμπαθή μεν αλλά πανάσχετη. Μήπως βρίσκει άσχετο με την πρόοδο της Παιδείας μας το νομοσχέδιο για την «Εθνική Επαγγελματική Εκπαίδευση»; Εγώ πιστεύω ότι θα προσδώσει στους νέους απαραίτητες δεξιότητες που ζητούνται στην αγορά και συνεπώς προσφέρουν ευκαιρίες απασχόλησης. Θα επανέλθω, εάν μάλιστα λάβω απαντήσεις στις απορίες μου.
 
* Ο κ. Θάνος Μ. Βερέμης είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Ιστορίας στο ΕΚΠΑ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή