Ενημέρωση ή Σύγχυση;

6' 6" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«We live in a world of “ifs”. “What happened”, is singular; “what might have happened”, legion».  
Winston S. Churchill

Πράγματι, οι μεγάλες αλήθειες είναι απλές και διαχρονικές. Η φράση αυτή του Churchill από το βιβλίο του The River War (1899), τριγύριζε το μυαλό μου, όλο αυτό το διάστημα της πανδημίας. Οποια ενημερωτική εκπομπή παρακολουθούσα στην τηλεόραση, κατέληγα στο απόφθεγμα του Churchill: «Ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο “εάν”· “Το τι συνέβη” είναι μοναδικό· “τι θα μπορούσε να συμβεί” είναι λεγεώνα». Αντιμετωπίσαμε και εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση που δεν έχει προηγούμενο. Μια πανδημία που συνεχώς εξελίσσεται και μεταβάλλεται για την οποία «δεν υπάρχουν οδηγίες αντιμετώπισης».

Υπάρχουν κρούσματα σε 217 χώρες σε όλο τον κόσμο και μπορεί κάποιος να ισχυριστεί με βεβαιότητα ότι η κάθε μία χώρα αντιμετώπισε την κατάσταση με διαφορετικό τρόπο. Πάμε πρώτα στις ακραίες περιπτώσεις. Η Κίνα από όπου ξεκίνησε η διασπορά, αντιμετώπισε την κατάσταση με ιδιαίτερη αυστηρότητα και πέτυχε να απαλλαγεί από τον ιό με ελάχιστες απώλειες: Τρεις νεκροί ανά εκατομμύριο κατοίκους. Η Μεγάλη Βρετανία αρχικά προτίμησε την ανο(η)σία της αγέλης, μέχρι που αρρώστησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός και ανέκρουσε πρύμνη, με 1.040 νεκρούς ανά εκατομμύριο κατοίκους. Στη Σουηδία, επέμεναν στην ανο(η)σία της αγέλης μέχρι που έφτασαν τους 817 θανάτους ανά εκατομμύριο και ο Βασιλιάς της Σουηδίας Κάρολος XVI Γουσταύος ομολόγησε ότι «νομίζω πως αποτύχαμε. Εχουμε μεγάλο αριθμό θανάτων και αυτό είναι τραγικό». Στις ΗΠΑ ο Trump αντιμετώπισε την πανδημία με μοναδική ελαφρότητα (1.028 νεκροί / 1 εκατ.) και υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι αυτό του στοίχισε την επανεκλογή. Στη Βραζιλία ο άλλος τρελός πρόεδρος, παρόλο που αρρώστησε ο ίδιος εξακολουθεί να αφήνει τη χώρα του να πεθαίνει χωρίς ουσιαστικά μέτρα: 896 νεκροί / εκατομμύριο.

Ελάτε όμως να δούμε μια ξεχωριστή περίπτωση. Αντιγράφω ένα απόσπασμα από το άρθρο του Κώστα Καλλίτση στην «ΚτΚ» (20/12/2020) με τίτλο: «Πόσο ζηλεύω τους Αυστραλούς!». «Μάθατε τι συνέβη στην Αυστραλία; Την Παρασκευή ανιχνεύθηκαν 28 κρούσματα COVID-19 στην παραλιακή περιοχή του Σίδνεϊ. Ακαριαία επιβλήθηκαν σε όλη τη χώρα περιορισμοί στις μετακινήσεις, τα σχέδια χιλιάδων οικογενειών που είχαν προγραμματίσει χριστουγεννιάτικα ταξίδια ανατράπηκαν, οι 250.000 Αυστραλοί που κατοικούν στις παραλίες του Σίδνεϊ υποχρεώθηκαν να παραμείνουν οίκαδε, πισίνες, άλλοι αθλητικοί χώροι και όλες οι οργανωμένες παραλίες σε μήκος 29 χιλιομέτρων έκλεισαν, εστίαση-τουρισμός αντί για πελάτες δέχονται εκατοντάδες ακυρώσεις, τέλος, μια μεγάλη επιχείρηση ανίχνευσης κρουσμάτων τέθηκε σε κίνηση. Ετσι αντέδρασαν οι Αρχές της Αυστραλίας για είκοσι οκτώ (28) κρούσματα. Σήμαναν γενικό συναγερμό, χωρίς να υπολογίζουν οποιοδήποτε κόστος.

Ανάλογη ήταν η αντίδρασή τους στα μέσα Νοεμβρίου, όταν εντοπίστηκαν 23 κρούσματα στην περιοχή της Αδελαΐδας. Επέβαλαν αυστηρό lockdown σε ολόκληρη την πολιτεία της Ν. Αυστραλίας, οι πολίτες παρέμειναν στα σπίτια, επιτρεπόταν να βγαίνει ένας και μόνο για σημαντικό λόγο, απαγορεύτηκαν οι βόλτες με κατοικίδια και η σωματική άσκηση σε εξωτερικό χώρο, έκλεισαν σχολεία, εστίαση, γάμοι και κηδείες αναβλήθηκαν. Είχε προηγηθεί ανάλογη πολιτική για τον μηδενισμό (μάλιστα, μηδενισμό!) των κρουσμάτων στη Μελβούρνη και όλη την πολιτεία της Βικτώριας – γενικό lockdown επί 5 μήνες, από τα μέσα Ιουνίου έως αρχές Νοεμβρίου. Γιατί; Πρώτον, γιατί τιμούν την ανθρώπινη ζωή. Δεύτερον, γιατί τα σκληρά μέτρα οδηγούν στην ταχεία έξοδο από το lockdown και την επανεκκίνηση της οικονομίας […]».
Σκέφτεστε τι θα ακούγαμε στην Ελλάδα αν για 28 κρούσματα η κυβέρνηση επέβαλλε γενικό lockdown. Μην ξεχνάτε ότι είναι καλοκαίρι εκεί και έκλεισαν 29 χιλιόμετρα παραλίας! Θα είχαμε βγει στους δρόμους. Αλήθεια, πώς καταντήσαμε να παίρνουμε μαθήματα από μια χώρα που δημιουργήθηκε σαν αποικία βαρυποινιτών της Μεγάλης Βρετανίας εδώ και 250 χρόνια, ενώ εμείς έχουμε δεκαπλάσια ιστορία και περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα σε όλη την Οικουμένη; Αυτό όμως είναι άλλο θέμα.
Ξεμπερδέψαμε με την εισαγωγή. Πάμε τώρα στο ψητό. Εχω γράψει αρκετά κείμενα για τον κορωνοϊό, αλλά το σημερινό αποφάσισα να το γράψω μελετώντας την τελευταία έρευνα της διαΝΕΟσις με θέμα «Πανελλαδική Ερευνα Κοινής Γνώμης για την Πανδημία του Κορωνοϊού – 3ο Κύμα». Δεν θα σας κουράσω με πολλά στοιχεία. Θα επικεντρωθώ μόνο σε ένα εύρημα της Ερευνας, το οποίο κατά τη γνώμη μου εξηγεί τα πάντα.

Στην έκτη ερώτηση: «Και πόση εμπιστοσύνη έχετε σε αυτήν την πηγή αναφορικά με την πληροφόρηση που παρέχει για τον κορωνοϊό; Χρησιμοποιήστε μια κλίμακα από το 1 έως το 5, όπου 1 σημαίνει «καθόλου εμπιστοσύνη» και 5 «απόλυτη εμπιστοσύνη». Οι απαντήσεις συνοψίζονται στον Πίνακα.

Ο Πίνακας αυτός είναι σοκαριστικός! Η τηλεόραση έρχεται τελευταία και καταϊδρωμένη. Υπολείπεται ακόμα και αυτών των εντελώς αναξιόπιστων μέσων που ονομάζουμε «Ιστοσελίδες / Κοινωνικά Δίκτυα». Για να μην παρεξηγηθώ. Υπάρχουν αξιόλογες και αξιόπιστες ιστοσελίδες, αλλά δυστυχώς οι περισσότερες είναι εντελώς ανεξέλεγκτες και βρίθουν από εντελώς λανθασμένες πληροφορίες και ιστορίες.

Στην εποχή μας ο πολύς κόσμος ενημερώνεται μόνο από την τηλεόραση. Αν λοιπόν ο κόσμος δεν την θεωρεί αρκετά αξιόπιστη πώς περιμένουμε να ενημερωθεί και να συμπεριφερθεί σωστά ένας κατά τεκμήριο καχύποπτος και απείθαρχος λαός; Η τηλεόραση με πρόσχημα την πολυφωνία έχει δημιουργήσει σύγχυση στην κοινότητα. Η υγεία δεν επιδέχεται πολυφωνία, ούτε είναι πολιτική θέση για να πρέπει να ακουστούν όλες οι απόψεις. Κύριοι και κυρίες της τηλεόρασης, πάρτε θέση για το θέμα και αφήστε το κοινό να σας κρίνει έστω και εκ των υστέρων αν πήρατε τη σωστή ή τη λάθος θέση. Δεν μπορείτε να είστε και με τον «χωροφύλαξ και τον αστυφύλαξ». Η ευθύνη της τηλεόρασης είναι τεράστια. Ακόμα και σοβαρές εκπομπές δημιουργούν σύγχυση στο κοινό τους.

Φωνάζουμε έναν υπουργό για να μας ενημερώσει για τα θέματα της αρμοδιότητας του. Ποιο είναι το νόημα να τον ρωτάμε όλες αυτές τις ερωτήσεις που δεν επιδέχονται συγκεκριμένη απάντηση; «Τι θα γίνει αν γίνει αυτό ή το άλλο;» Ο,τι και να απαντήσει είναι λάθος γιατί κανένας δεν γνωρίζει τι θα γίνει στο μέλλον. Η Αγγλία άνοιξε τα καταστήματα και σε μια βδομάδα τα έκλεισε. Το ραδιόφωνο κρίνεται πιο αξιόπιστο γιατί, σε αντίθεση με την τηλεόραση, όταν βγάζουν κάποιον για να μιλήσει, δεν έχουν παράλληλα κάποιον για να του… αντιμιλήσει. Οι εφημερίδες κρίνονται ακόμα καλύτερες γιατί και στην περίπτωση αυτή εκφράζουν θέσεις και σπάνια φιλοξενούν ανοησίες.

Στον Πίνακα υπάρχει ακόμα κάτι πολύ ανησυχητικό. Η ενημέρωση από οικογένεια και φίλους έχει την ίδια σημαντική αξιοπιστία με τον προσωπικό γιατρό. Και αυτό λάθος είναι. Είναι σαφέστατα σύμπτωμα της σύγχυσης που έχει δημιουργηθεί στην κοινότητα. Δεν είναι σωστό να έχουμε την ίδια εμπιστοσύνη στον προσωπικό μας γιατρό και στην οικογένεια και τους φίλους μας. Ειδικά, η αναφορά στους φίλους καταδεικνύει το μέγεθος της σύγχυσης που επικρατεί. Θα χτίζατε ποτέ ένα σπίτι ρωτώντας μόνο τους φίλους σας, χωρίς να συμβουλευτείτε πολιτικό μηχανικό; Αφήστε τους υπεύθυνους να αντιμετωπίσουν την κατάσταση όπως νομίζουν καλύτερα. Ολοι κρίνονται από το αποτέλεσμα και όχι από τις προθέσεις. Αν η κυβέρνηση κάνει καλά τη δουλειά της, θα το κρίνουμε στη λήξη σε σύγκριση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Αφήστε επίσης την Επιτροπή να κάνει και αυτή τη δουλειά της χωρίς πιέσεις και θα την κρίνουμε με την ησυχία μας στο τέλος. Δεν έχει απολύτως κανένα νόημα να αμφισβητούμε, χωρίς να προτείνουμε θέσεις. Η πρόοδος και εξέλιξη πραγματοποιούνται μόνο με θέσεις έστω και λανθασμένες. Αν κάνουμε κάποιο λάθος, το διορθώνουμε το ταχύτερο δυνατόν και πάμε πάρα κάτω. Δεν ασχολούμαστε με τι θα γινόταν «εάν». Γιατί, τα «εάν» είναι λεγεώνα όπως εύστοχα λέγει ο Churchill. Αυτός σαν μορφωμένος και αριστοκράτης το είπε πιο καθωσπρέπει. Εμείς το λέμε πιο λαϊκά: «Αν η γιαγιά μου είχε καρούλια…». Αυτό ακούμε κάθε μέρα από την τηλεόραση και απορούμε γιατί ο κόσμος δεν την εμπιστεύεται για την ενημέρωσή του και κατά συνέπεια συμπεριφέρεται με ανευθυνότητα!

Καλή Χρονιά με Υγεία!

* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή