Συνήθως, πολύ μικρό ποσοστό πολιτών ενδιαφέρεται πραγματικά για τους ανασχηματισμούς πέρα από το επίπεδο της ονοματολογίας και του κουτσομπολιού. Ενδιαφέρονται ίσως κάποιοι τοπικοί παράγοντες και ψηφοφόροι, με το μυαλό στο «ρουσφέτι», σε περιπτώσεις που ένας «δικός τους» βουλευτής υπουργοποιήθηκε ή έχασε το πόστο, και σίγουρα ενδιαφέρονται όσοι στελεχώνουν το εκάστοτε κυβερνητικό στρατόπεδο, η πολιτική τάξη γενικότερα και οι δημοσιογράφοι που ασχολούνται περί τα τοιαύτα. Τελεία…
Λογικό το περιορισμένο ενδιαφέρον, αφού σχεδόν πάντα οι ανασχηματισμοί εξυπηρετούν τους τακτικισμούς μιας κυβέρνησης, πολύ λιγότερο υποδηλώνουν αλλαγές στρατηγικής και σπανιότατα διαφοροποιούν το πολιτικό σκηνικό. Στο πρωθυπουργικοκεντρικό σύστημά μας, άλλωστε, ο ηγέτης αποφασίζει τις πολιτικές, σε αυτόν αντανακλούν οι θετικές ή αρνητικές αντιδράσεις και αυτόν θυμάται ο κόσμος, όχι τους υπουργούς του. Οι τελευταίοι εξαλείφονται σύντομα από τη συλλογική μνήμη ως κάτοχοι συγκεκριμένου υπουργικού πόστου για συγκεκριμένη περίοδο, με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Ο χθεσινός ανασχηματισμός της κυβέρνησης έχει πολλά χαρακτηριστικά τακτικισμού, αποφασίστηκε ως εξάρτημα επικοινωνιακής πολιτικής και δεν στέλνει μηνύματα αλλαγής στρατηγικής. Εκφράζει μάλλον βούληση για εξασφάλιση μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας σε σημαντικούς τομείς, προκειμένου να επιτευχθούν στρατηγικοί στόχοι της κυβέρνησης. Κυρίως όμως έγινε για να χρησιμεύσει σαν εργαλείο «εσωτερικών τακτοποιήσεων» υπό την έννοια της «διόρθωσης» κάποιων κομματικών και παραταξιακών ισορροπιών, αλλά και προσέγγισης δυσαρεστημένων κοινών –π.χ. στον πολιτισμό–, χωρίς ωστόσο να προσφέρει… χαρά ικανοποίησης στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν αντικαταστάθηκε κάποιος υπουργός από εκείνους που υπήρξαν στόχοι του ΣΥΡΙΖΑ κατά καιρούς. Η έκπληξη ήταν η «εκπαραθύρωση» του Τ. Θεοδωρικάκου. Ετσι λοιπόν:
– Εγινε μία προσπάθεια να ενισχυθεί το «δεξιό» προφίλ της κυβέρνησης, κυρίως με την τοποθέτηση του Μ. Βορίδη στο υπουργείο Εσωτερικών, και παράλληλα να αυξηθεί ο αριθμός των κοινοβουλευτικών και των γυναικών στην κυβέρνηση, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και γεωγραφικές κατανομές, χωρίς όμως να θιγεί το επιτελείο των τεχνοκρατών που επέλεξε ο Κυρ. Μητσοτάκης ερχόμενος στην εξουσία. Το πολυάριθμο κυβερνητικό σχήμα εξυπηρετεί και αυτές τις ανάγκες.
– Η παρουσία του Μ. Βορίδη στο υπουργείο Εσωτερικών, μαζί με τον Στ. Πέτσα και σε συνδυασμό με την τοποθέτηση του Αγγ. Συρίγου στο υπουργείο Παιδείας με αρμοδιότητα την ανώτατη παιδεία, αλλά και η διατήρηση του Μιχ. Χρυσοχοΐδη, ενδεχομένως να δείχνουν και μια αποφασιστικότητα αντιμετώπισης των «μπαχαλάκηδων» στην καθημερινότητα και στα πανεπιστήμια.
– Η μεταπήδηση του Κ. Χατζηδάκη στο υπουργείο Εργασίας από το υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος ερμηνεύεται σαν απόφαση να ενισχυθεί ένας πολύ κρίσιμος τομέας για την κοινωνία και την κυβέρνηση, όχι μόνο κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αλλά και στη συνέχεια.
Πολλοί πιστεύουν ότι ο ανασχηματισμός και το κυβερνητικό σχήμα που προέκυψε αποτελούν ένδειξη εκλογών μέσα στο 2021. Προς το παρόν, ας αρκεστούμε στη διαπίστωση πως αφήνει ανοιχτό αυτό το ενδεχόμενο. Η κατάσταση είναι ρευστή και όλα θα εξαρτηθούν από τις επιδόσεις της κυβέρνησης στον εμβολιασμό και τις εξελίξεις στην οικονομία.