O τρικεράτωψ ήταν διασπορέας. Κυριολεκτικά. Το πιστοποίησαν πρόσφατα οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Οκλαντ. Ο θηριώδης δεινόσαυρος έτρωγε κιλά φτέρες και άλλες πρασινάδες και μετά έφευγε για αλλού να βρει τροφή. Γινόταν έτσι βοηθός αναπαραγωγής των ειδών που έτρωγε, όταν ερχόταν η στιγμή να αποβάλει τους σπόρους που είχε εντός του – μαζί, βεβαίως, με το φυσικό λίπασμα.
Το κλισέ λέει ότι τα κόμματα είναι ζωντανοί οργανισμοί. Στο πλαίσιο αυτής της ψευτοζωολογίας το ΠΑΣΟΚ είναι ευάλωτο σε παλαιοντολογικές αναγωγές. Σαν τον φυτοφάγο δεινόσαυρο, το κόμμα έχει γονιμοποιήσει με τις αποθέσεις του πολλά εδάφη του πολιτικού οικοσυστήματος.
Παρά τη συρρίκνωσή του, ο τρικεράτωψ της Μεταπολίτευσης διατηρεί την εσωτερική του βιοποικιλότητα. Εντός του συμβιώνουν εκείνοι που αυτοπροσδιορίζονται από την αλλεργία τους προς τον ΣΥΡΙΖΑ μαζί με εκείνους που αυτοπροσδιορίζονται από την αλλεργία προς τη Δεξιά. Το δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις. Η πιο πρόσφατη (Οpinion Poll) επιβεβαίωσε τα συμπεράσματα των προηγούμενων ως προς τους συσχετισμούς της συμβίωσης: 66% των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ θα προτιμούσαν κυβερνητική συνεργασία με τη Ν.Δ., έναντι 3,2% που θα προέκριναν συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Από το τουίτ με το οποίο εγκαινιάσθηκε τον περασμένο Οκτώβριο, φάνηκε ότι η αδήλωτη υποψηφιότητα του Ανδρέα Λοβέρδου θα στόχευε να εκπροσωπήσει αυτό το ρεύμα: το αντι-ΣΥΡΙΖΑ και ολίγον φιλονεομητσοτακικό εντός του ΚΙΝΑΛ. Ταυτόχρονα με το τουίτ, είχε φανεί και η ενόχληση της προέδρου, που επισήμως μόνο περιφρόνησε τις εξωτερικεύσεις Λοβέρδου ως «κακό αστείο». Ανεπισήμως η ενόχληση ήταν πιο πικρή.
Εκτοτε η σχέση της Γεννηματά με τον αμφισβητία της φαινόταν να έχει κατασταλάξει στην αδράνεια της παγερής ανοχής. Η ετεροχρονισμένη αποπομπή του Λοβέρδου από τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου την περασμένη Τρίτη, σχεδόν τρεις μήνες μετά την άτυπη έναρξη της καμπάνιας του, μπορεί να εξηγηθεί μόνον ως εκδήλωση νευρικότητας.
Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ επανέφερε η ίδια τον εσωκομματικό βρασμό στο προσκήνιο, εκδηλώνοντας ανασφάλεια απέναντι σε ένα στέλεχος που όχι μόνον είχε κάποτε προσπαθήσει, με φαρσικά αποτελέσματα, να ιδρύσει το δικό του κόμμα· είχε κιόλας ηττηθεί από τη Γεννηματά το 2015, όταν είχαν ανταγωνιστεί για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Γι’ αυτόν τον αποπεμφθέντα η αιφνίδια αποπομπή είχε αξία χρίσματος. Τον καθιερώνει ως αντίπαλό της εκείνη που τον απέπεμψε. H ανομολόγητη ελπίδα κάποιων υποστηρικτών της Γεννηματά είναι να γίνουν οι εθνικές πριν από τις εσωκομματικές εκλογές – που είναι καταστατικά προγραμματισμένες για τον προσεχή Νοέμβριο. Μέχρι τότε θα εκτυλίσσεται αργά η άκαρπη περιπλάνηση του τρικεράτοπος – άγονη για τον ίδιο· γόνιμη μόνο για τους μασημένους σπόρους που αποβάλλονται.
Ανδρέας Λοβέρδος: Διασπορά
1' 58" χρόνος ανάγνωσης
