Αυτή η κυβέρνηση, χωρίς αμφιβολία, διαθέτει το τεκμήριο της σοβαρότητας. Με απλά λόγια, τα μέλη της δεν συνελήφθησαν να λένε ανοησίες. Το ίδιο βέβαια και ο πρωθυπουργός.
Μια κυβέρνηση, λάθη θα κάνει οπωσδήποτε κατά την άσκηση των καθηκόντων της. Αλάνθαστοι είναι ο Πανάγαθος και αυτοί που δεν κάνουν τίποτα. Το ζητούμενο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι τι αντανακλαστικά διαθέτουν οι κυβερνήσεις για να προχωρήσουν σε διορθωτικές κινήσεις. Οσο πιο ευαίσθητες είναι οι κεραίες των κυβερνώντων, τόσο πιο γρήγορα αντιλαμβάνονται το λάθος τους. Αυτό όμως που απαιτούν αδιαπραγμάτευτα οι πολίτες από τις ηγεσίες τους είναι η σοβαρότητα. Πριν μιλήσουν, να σκεφτούν τι είναι αυτό που θα πουν, τι συνέπειες θα έχει και ποιο θα είναι το επόμενο βήμα τους.
Δύσκολα πράγματα μέσα στην απλότητά τους.
Από την άλλη πλευρά, ένας πολιτικός που έχει καταχωριστεί στη συνείδηση των πολιτών ως ημιμαθής και «ελαφρύς» δεν μπορεί να τους εμπνέει εμπιστοσύνη. Προκαλεί και γέλωτες και ανασφάλεια. Ετσι, ένας ηγέτης που διαθέτει το τεκμήριο της σοβαρότητας, αν π.χ. ήθελε δημοσίως να προτείνει η πατρίδα του να αναλάβει την παρασκευή ενός πρωτοποριακού εμβολίου, πρώτα πρώτα θα απευθυνόταν στους ειδικούς του χώρου. Θα ζητούσε να πληροφορηθεί αν θα ήταν δυνατόν να παρασκευασθεί αυτό το εμβόλιο και αν ναι, ποιοι θα ήταν οι χρόνοι παράδοσής του. Ετσι θα εκτιμούσε αν η ιδέα του, στο πρώτο της στάδιο, μπορούσε να εφαρμοσθεί. Στη συνέχεια θα καλούσε επενδυτικούς συμβούλους και ανθρώπους της αγοράς για να τον ενημερώσουν για το κόστος της επένδυσης, που σε τελική ανάλυση θα καθορίσει και την τιμή που θα διατεθεί στους πολίτες το εμβόλιο. Αν η τιμή ήταν συμφέρουσα και οι χρόνοι παράδοσης του εμβολίου πληρούσαν τις υγειονομικές απαιτήσεις, τότε θα μπορούσε να δημοσιοποιήσει την πρότασή του, μαζί με μια συνοπτική, αλλά εμπεριστατωμένη τεκμηρίωση.
Ετσι ενεργούν οι σοβαροί πολιτικοί. Οταν κάποιοι προτείνουν, με ευκολία, χωρίς να στηρίζουν με στοιχεία την πρότασή τους, αυτή μετατρέπεται απλώς σε ένα πυροτέχνημα. Και οι ίδιοι θεωρούνται μη σοβαροί.