Διάλογος με φίλους δολοφόνων;

Διάλογος με φίλους δολοφόνων;

1' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πριν από λίγες ημέρες, μια ομάδα φίλων του Κουφοντίνα κρέμασε ένα πανό στο Πανεπιστήμιο Πειραιά με αποδέκτη τον δήμαρχο Αθηναίων, Κώστα Μπακογιάννη. Το εμετικό περιεχόμενό του αφορούσε τη δολοφονία του πατέρα του από την εγκληματική οργάνωση «17 Νοέμβρη».

Ο δήμαρχος Αθηναίων αισθάνθηκε την ανάγκη να απαντήσει με μια λακωνική δήλωση οκτώ λέξεων. Συγχρόνως, επώνυμοι και ανώνυμοι κατέκλυσαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με δηλώσεις αποδοκιμασίας γι’ αυτή την ενέργεια των φίλων του Κουφοντίνα. Αποτέλεσμα; Το άθλιο περιεχόμενο του πανό έγινε ευρύτατα γνωστό, προς μεγάλη ικανοποίηση αυτών που το ανάρτησαν και των ομοϊδεατών τους. Ετσι, ανακύπτει ένα εύλογο ερώτημα: Πρέπει να απαντάμε στις προκλήσεις των οπαδών της τρομοκρατίας; Τι νόημα έχει ο διάλογος μαζί τους; Οι απαντήσεις μας σε ποιους απευθύνονται; 

Είναι ολοφάνερο, νομίζω, πως αυτοί οι άνθρωποι που υπερασπίζονται ειδεχθείς δολοφόνους πρωτίστως θέλουν να προκαλέσουν. Και πρόκληση χωρίς δημοσιότητα δεν υπάρχει. Το μοναδικό όπλο που διαθέτουμε απέναντι στους υπανθρώπους είναι να αγνοήσουμε την ύπαρξή τους. Να τους αφήσουμε βυθισμένους στο σκοτάδι τους. Οταν ανοίγουμε διάλογο μαζί τους, εξ αντικειμένου, ανασύρουμε αυτούς και τις απόψεις τους στην επιφάνεια. Αν ένα πέπλο σιωπής κάλυπτε το πανό τους, αυτό θα το έβλεπε ο περιορισμένος κύκλος των ομοϊδεατών τους. Τώρα το πληροφορήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες, μπορεί και εκατομμύρια, χρήστες του Διαδικτύου.

Από την άλλη πλευρά, ο Κώστας Μπακογιάννης και όλοι αυτοί που σχολίασαν την ενέργεια των φίλων της «17 Νοέμβρη» τι κέρδισαν; Κατανοώ πως, ειδικά από την πλευρά του δημάρχου, υπάρχει έντονη συγκινησιακή φόρτιση. Αλλά γιατί να τους απαντήσει; Η περιφρόνηση είναι η καλύτερη απάντηση και η πιο αποτελεσματική πολιτική στάση. 

Οι οπαδοί της «17 Νοέμβρη» ζουν με τις δικές τους «αξίες», που ουδεμία σχέση έχουν με τις αξίες των πολιτών που ασπάζονται τις αρχές της δημοκρατίας. Οταν τους απαντάμε, αυτοί γελούν, γιατί με τις δικές μας ενέργειες τους δίνουμε αξία στον δικό τους κόσμο, στο δικό τους κοινό. Συγχρόνως, τους δίνουμε λαβή να επαναλάβουν ή και να κλιμακώσουν ακόμη τις προκλήσεις τους, βέβαιοι όντες που θα τύχουν και αυτές ανάλογης προβολής και δημοσιότητας. Αυτό το παιχνίδι τέλος δεν έχει. Τελειώνει μόνο με τη σιωπή, την περιφρόνηση, την αποστροφή.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή