Οπως και στον υπόλοιπο κόσμο, έτσι κι εδώ, για να πάψουμε να παριστάνουμε ότι δεν ακούμε και δεν βλέπουμε –ή, πολύ χειρότερα, για να πάψουμε να ισχυριζόμαστε ότι «τέτοια πράγματα δεν γίνονται σ’ εμάς»– χρειαζόταν η τόλμη ενός προσώπου όχι απλώς αναγνωρίσιμου αλλά ευρύτερα αγαπητού. Η Σοφία Μπεκατώρου το τόλμησε. Πήρε το ρίσκο να αναψηλαφήσει δημόσια το τραύμα της, διαβλέποντας ότι οι καταγγελίες του συναθλητή της Νίκου Κακλαμανάκη για χρόνια και βίαιη κατάχρηση εξουσίας στην Ελληνική Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία, παρότι επίσημες, θα έπεφταν στο άπατο κενό της θεσμοθετημένης υποκρισίας και του «δεν βαριέσαι». Ή τού «ό,τι έγινε έγινε, μην τα σκαλίζουμε τώρα, βλάπτουμε τον αθλητισμό μας και την πατρίδα». Μητριά η πατρίδα πάντα για το θηλυκό μισό της. Δεν τη λένε δα μητρίδα.
Η ολυμπιονίκης βρήκε το κουράγιο να μιλήσει παρότι γνώριζε ότι θα εκτεθεί στη χυδαία διαβολή, θα υποστεί έναν δεύτερο βιασμό, εξίσου βάναυσο με τον πρώτο. Ηξερε, βέβαια, πως η σπουδαία αθλητική σταδιοδρομία της και το προσωπικό της κύρος δεν θα της προσφέρουν αιγίδα άτρωτη στα χολερικά βέλη της κακοήθειας, του μισογυνισμού, του κατακίτρινου κουτσομπολιού. Οσα εξαπολύει ανέκαθεν ο δεσποτικός αρσενικός «Λόγος» εναντίον των «υστερικών γυναικείων ψευδών και παραληρημάτων». Και όσα διαθέτουν τα τελευταία χρόνια πολύ μεγαλύτερη οξύτητα και πολύ περισσότερο δηλητήριο, εξαιτίας της τόσο βολικής μα και τόσο «επαναστατικής» ανωνυμογραφίας και ψευδωνυμογραφίας του Διαδικτύου.
Πληκτρολογείς ένα «τώρα το θυμήθηκε;», εκτελωνίζεις για μυριοστή φορά τον φαρισαϊσμό και τον τυλίγεις με «ελληνικότητα», αφού εδώ «πάντα σεβόμαστε τις γυναίκες», όχι μόνο την 8η Μαρτίου. Μοιράζεσαι έπειτα με τους «ομοϊδεάτες» σου σεξιστικά ανέκδοτα ή την πεποίθηση ότι όλα αυτά τα «εισαγόμενα» περί «έμφυλης βίας», «γυναικοκτονίας» ή «#MeToo» ποινικοποιούν το «ιερό δικαίωμα στο φλερτ». Φλερτ ο εκβιασμός και ο βιασμός. Φλερτ η στυγνή εκμετάλλευση της δοτής εξουσιούλας σου, της ισχύος σου στον χώρο που εποπτεύεις: ο γιατρός που αξιώνει να γυμνωθείς για να εξετάσει τον πονεμένο ώμο σου, ο ιερωμένος που διδάσκει στα ανήλικα την αμαρτία «ώστε να μπορέσουν να την αποφύγουν», ο καθηγητής που σε απειλεί με μηδενισμό αν δεν υποκύψεις…
Μακάρι να μπορούσαν τα γυμνασμένα χέρια της Σοφίας Μπεκατώρου να μας δώσουν την πρέπουσα σφαλιάρα, όταν θ’ ακούσουμε για τον βιασμό και τη δολοφονία της επόμενης Ελένης Τοπαλούδη και θα σκεφτούμε «ε, θα τα ’θελε κι αυτή». Αλλά πώς να μας προλάβει όλους.