Δεν γνωρίζουμε αν –όπως γράφουν οι 68 πανεπιστημιακοί στο κείμενο υπέρ του κ. Δημήτρη Κουφοντίνα– «ο νόμος 4760/2020, άρθρο 3, προβλέπει για κρατούμενο που δεν πληροί πλέον τις προϋποθέσεις παραμονής του σε αγροτική φυλακή ότι “επαναμετάγεται στο κατάστημα κράτησης από το οποίο αρχικά μετήχθη”, δηλ. στις φυλακές Κορυδαλλού» («Εφημερίδα των Συντακτών», 21.1.2021).
Εντυπωσιακότερη είναι η κατακλείδα του κειμένου, η οποία αναφέρει «εμείς, οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι που υπογράφουμε αυτό το κείμενο θεωρούμε ότι το κράτος δικαίου δεν μπορεί να ισχύει κατά περίπτωση. Επισημαίνουμε ότι η δικαιοσύνη οφείλει να είναι απρόσωπη και οι νόμοι να εφαρμόζονται για όλους».
Σοβαρά; Ισχυε πάντα αυτό ή μόνο τώρα με την υπόθεση του κ. Κουφοντίνα; Το ρωτάμε, διότι ανάμεσα στις υπογραφές είδαμε έναν παλιό γνώριμο αυτής της στήλης από την εποχή του νόμου Διαμαντοπούλου. Το 2012, ένας διοικητικός υπάλληλος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας αρνιόταν να κάνει τη δουλειά του, διότι –κατά τα λεγόμενά του– διαφωνούσε με τον νόμο που πέρασε από τα 2/3 της Βουλής. Γράψαμε τότε ότι ο εν λόγω υπάλληλος μπορεί να παραιτηθεί αφού διαφωνεί με τον νόμο, αλλά δεν μπορεί να θεσπιστεί και «επαναστατική» αεργία (27.1.2012).
Στο σημείωμα αυτό απάντησε εις εκ των υπογραφόντων το παραπάνω κείμενο υπέρ της νομιμότητος προς όφελος του καταδικασθέντος τρομοκράτη. Ο κ. Τάκης Πολίτης, αναπληρωτής καθηγητής σήμερα, τότε πρόεδρος του Ενιαίου Συλλόγου Διδασκόντων Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, απάντησε με ανακοίνωση στο άρθρο, υποστηρίζοντας ότι «ο νόμος δεν αποτελεί θέσφατο… Κρίσιμο στοιχείο είναι η κοινωνική νομιμοποίηση που τυγχάνουν οι πράξεις τους. Κοινωνική νομιμοποίηση που έχουν πολύ ευρεία οι τεχνικοί της ΔΕΗ που αρνούνται να εφαρμόσουν τον νόμο και να κόψουν το ρεύμα στα σπίτια που οι ιδιοκτήτες τους δεν έχουν πληρώσει το χαράτσι. Κοινωνική νομιμοποίηση που επίσης έχουν οι αναρχικοί “ρομπέν των αγορών” που παραβιάζουν τον νόμο, απαλλοτριώνουν τρόφιμα από super markets και τα μοιράζουν σε ηλικιωμένους σε παρακείμενες λαϊκές αγορές…».
Τελικώς μπερδευτήκαμε. Ισχύει ότι «οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται για όλους» ή ισχύει ότι «ο νόμος δεν αποτελεί θέσφατο και κρίσιμο στοιχείο είναι η κοινωνική νομιμοποίηση»; Μήπως, με βάση το δόγμα του κ. Πολίτη, πρέπει να γίνει κάποια δημοσκόπηση για την προσαγωγή του κ. Κουφοντίνα στον Δομοκό ή στον Κορυδαλλό; Και αν ο λαός απαιτήσει, να τον στείλουν στην Κομοτηνή (έχει κι εκεί κατάστημα κράτησης) ή –ακόμη χειρότερα– να εκτελεστεί, υπάρχει κάποια κοινωνική νομιμοποίηση ώστε να επαναφέρουμε τη θανατική ποινή; Ολα αυτά είναι ερωτήματα που προκύπτουν από το παλιό μπέρδεμα, που λέει ότι νόμος δεν είναι αυτό που ψηφίζει η Βουλή, αλλά ό,τι καθείς νομίζει ότι είναι δίκαιο. Να συνεννοηθούμε…