Είναι απολύτως σαφές πια ότι ο πλανήτης έχει εμπλακεί σε έναν παγκόσμιο πόλεμο με πολλά μέτωπα. Από τη μία πλευρά η ανθρωπότητα μάχεται εναντίον ενός αόρατου, επικίνδυνου και επίμονου ιού που ονομάζεται COVID-19 και την απειλεί στην ολότητά της, τόσο σε επίπεδο υγείας όσο και σε κοινωνικό – οικονομικό επίπεδο. Από την άλλη πλευρά, ο συγκεκριμένος πόλεμος προκαλεί μεγάλους διεθνείς ανταγωνισμούς και εντάσεις, καθώς τραβάει σε μάκρος και συχνά αμφισβητείται η αποτελεσματικότητα των μεθόδων και των «όπλων» με τα οποία αντιμετωπίζεται ο εχθρός.
Η κατάσταση που επικρατεί, περίπου 14 μήνες από την εμφάνιση του κορωνοϊού στην Κίνα, χαρακτηρίζεται αφενός από τη δική του συμπεριφορά και αφετέρου από το μείγμα φόβου, νευρικότητας, άστοχων αποφάσεων και αντικρουόμενων πολιτικών, εθνικών και οικονομικών συμφερόντων, που συνιστά τη συμπεριφορά των κυβερνήσεων αυτού του κόσμου, ιδιαίτερα των ισχυρών χωρών. Οι μεταλλάξεις και η επιθετικότητα του ιού βοηθήθηκαν από τις αχαρακτήριστες πολιτικές των κυβερνήσεων Τραμπ στις ΗΠΑ, Μπολσονάρο στη Βραζιλία, Τζόνσον στο Ηνωμένο Βασίλειο (κυρίως στο αρχικό στάδιο), καθώς και άλλων, ενώ μεγάλα τμήματα των κοινωνιών, ιδιαίτερα στις δυτικές χώρες, αντέδρασαν και συνεχίζουν να αντιδρούν με άρνηση και επιπολαιότητα στη λήψη αναγκαίων μέτρων. Ταυτόχρονα όμως, αποδείχθηκε πλήρως ότι η λειτουργία της οικονομίας συγκρούεται με τη λήψη αυστηρών μέτρων κατά της εξάπλωσης του ιού, και αυτό είναι όντως πολύ δύσκολο πρόβλημα.
Οι προσπάθειες για τη δημιουργία και την ανάπτυξη εμβολίων κατά του κορωνοϊού δεν αφορούσαν αποκλειστικά την επιστημονική κοινότητα και αυτό έγινε φανερό εξαρχής. Ο αγώνας δρόμου δεν αφορούσε μόνο την υγεία και την ανακούφιση της ανθρωπότητας, αλλά και οικονομικά οφέλη εταιρειών, σε συνδυασμό με διεθνή πολιτική. Χωρίς να μπαίνουμε σε επιστημονικά δεδομένα, από την πρώτη στιγμή οι δυτικοί φρόντιζαν να δημιουργήσουν προσδοκίες και να προωθήσουν με όλα τα μέσα την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των δικών τους εμβολίων, την ίδια ώρα που οι Ρώσοι και οι Κινέζοι επιχειρούσαν να εισβάλουν στην παγκόσμια αγορά με τα δικά τους. Ακόμη και η προμήθεια εμβολίων από πολλές κυβερνήσεις συναρτάται με τις επιδιώξεις και τις σχέσεις τους στη διεθνή σκηνή.
Ωστόσο, οι μεγάλες προσδοκίες για τα εμβόλια, αν και ακόμη δεν είναι εντελώς διαπιστωμένη η ασφάλεια και η διάρκεια που παρέχουν, προκαλούν εντάσεις και τριγμούς μέσα στο δυτικό στρατόπεδο. Η ανθεκτικότητα, οι μεταλλάξεις και η μεταδοτικότητα του ιού, σε συνδυασμό με τα προβλήματα της οικονομίας και τις κοινωνικές πιέσεις, έχουν μετατρέψει τους εμβολιασμούς σε κριτήριο επιβίωσης των κυβερνήσεων. Η κρισιμότητα της συγκυρίας εντείνεται από το γεγονός ότι η παραγωγή δεν μπορεί να ανταποκριθεί άμεσα στην τεράστια ζήτηση και όλο αυτό έχει ως αποτέλεσμα καταγγελίες, πλειοδοσίες, παραβιάσεις συμφωνιών και κανόνων, ανάδειξη εθνικιστικών πρακτικών, μυστικές διαπραγματεύσεις και αθέμιτα κόλπα. Η Ευρωπαϊκή Ενωση βρίσκεται στο επίκεντρο όλων αυτών. Πιθανώς ευθύνεται για λάθη. Ευτυχώς που η Ελλάδα είναι μέλος της…