Για τα πρωτοφανή όχι για τα προφανή

Για τα πρωτοφανή όχι για τα προφανή

2' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η καθυστέρηση στην παράδοση εμβολίων από την εταιρεία AstraZeneca προς την Ε.Ε. ήδη προκαλεί ανατροπές στα προγράμματα εμβολιασμών των κρατών-μελών και απομακρύνει τον ορίζοντα επαναφοράς υποτυπώδους κανονικότητας, αναγκαίας και για την οικονομική ανάκαμψη. Είναι το ζήτημα αυτό το επίκεντρο ενός πρώτου, δύσκολου μπρα ντε φερ ανάμεσα στις Βρυξέλλες και στο Λονδίνο μετά το Brexit; Για την ώρα, είναι το επίκεντρο μιας σκληρής διαμάχης ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στην εταιρεία· μιας διαμάχης που, εν πολλοίς, θα κρίνει αν στα μάτια των πολιτών της η Ε.Ε. θα καταγραφεί, σε σχέση με τη διαχείριση της τρέχουσας μείζονος κρίσης, σαν δύναμη που διαθέτει και αξιοποιεί την ευελιξία της ισχύος ή σαν δυσκίνητος γίγαντας. 

Ηδη ασκείται πολύπλευρη κριτική για τους ρυθμούς με τους οποίους η Ε.Ε. αντέδρασε στις προκλήσεις της πανδημίας. Τόσο στο πρώτο κύμα, με καταγεγραμμένες καθυστερήσεις στην αναζήτηση κοινού βηματισμού για μια σειρά από μέτρα σε σχέση με τις μετακινήσεις κ.λπ., όσο, κυρίως, σε σχέση με την ταχύτητα και τις διαδικασίες σύναψης συμβολαίων για τα εμβόλια και ακολούθως έγκρισης και διάθεσής τους στα κράτη-μέλη. 

Περισσότερο από δέκα χρόνια πριν, όταν η Ευρώπη χτυπήθηκε από την οικονομική κρίση με αρκετά κράτη-μέλη, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης, να βρίσκονται στο χείλος της αβύσσου, η Ε.Ε. αποδείχθηκε ανέτοιμη να αντιδράσει. Παρά το γεγονός ότι οι ενδείξεις για οικονομική κρίση με παγκόσμια χαρακτηριστικά προϋπήρχαν, οι μηχανισμοί των Βρυξελλών, η ευρωπαϊκή ηγεσία, αλλά και η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, επέδειξαν μειωμένα έως και ανύπαρκτα αντανακλαστικά. Με αποτέλεσμα, όταν η κρίση χτύπησε, να μην υπάρχουν μηχανισμοί, μέσα, βούληση, σχέδιο για την αντιμετώπισή της. Και απαιτήθηκε σημαντικός χρόνος για να διαμορφωθεί ένα συνεκτικό ευρωπαϊκό πλαίσιο έπειτα από πειραματισμούς, αυτοσχεδιασμούς, κλυδωνισμούς, αποτυχίες και λάθη. 

Κοινό στοιχείο τότε και τώρα, το οποίο σε μεγάλο βαθμό χρησιμοποιείται ως δικαιολογία και άμυνα, είναι η επίκληση του πρωτόγνωρου μεγέθους της κρίσης, οικονομικής και υγειονομικής. Η αποτελεσματικότητα των οργανισμών, των μηχανισμών, της ηγεσίας αξιολογείται στα πρωτοφανή, όχι στα προφανή. Και οι Βρυξέλλες καλούνται να απαντήσουν πειστικά σε ένα εξουθενωμένο ακροατήριο για την ορθότητα των χειρισμών τους ή την ικανότητά τους να παρεμβαίνουν τάχιστα διορθωτικά, όπου υπάρχουν παραλείψεις και λάθη. Η σύγκρουση για τα εμβόλια προσλαμβάνει σχεδόν ταυτοτικά χαρακτηριστικά για την ηγεσία της Ενωμένης Ευρώπης. Καλείται να αποδείξει ότι διαθέτει και μπορεί να ασκήσει ισχύ πολλαπλάσια του αθροίσματος της επιμέρους ισχύος που τα κράτη-μέλη της έχουν εκχωρήσει, τουλάχιστον στη διαχείριση του συγκεκριμένου ζητήματος. Είναι ένα τεστ στα μάτια των πολιτών, που μπορεί να μην παρακολουθούν μέρα με τη μέρα όσα συμβαίνουν στις Βρυξέλλες, αλλά παρακολουθούν ώρα με την ώρα τις εξελίξεις για τα εμβόλια. Η επίδειξη ανεπάρκειας και αναποτελεσματικότητας μπορεί να σημάνει ότι το σύστημα των Βρυξελλών κινδυνεύει να απολέσει ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά επιβίωσης κάθε γραφειοκρατίας: το ένστικτο αυτοσυντήρησης. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή