«Η Πρωτοβουλία Εργαζομένων Πανεπιστημίου Αθηνών δηλώνει την αλληλεγγύη της στον απεργό πείνας Δημ. Κουφοντίνα», διαβάζουμε σε τίτλο του διαδικτυακού βραχίονα του ΣΥΡΙΖΑ (left.gr, 27.1.2021). Η «Πρωτοβουλία» φαντάζει ότι κρατάει από τρανή γενιά –κοτζάμ ΕΚΠΑ– αλλά τελικώς δεν είναι παρά 54 άτομα, όσες και οι ψήφοι που πήραν στις εκλογές του συλλόγου διοικητικού προσωπικού Πανεπιστημίου Αθηνών το 2018.
Γράφαμε και παλιότερα («Πρωτοβουλίες, επιτροπές και συναφή τερτίπια», 12.6.2011) για το ιδιοφυές επικοινωνιακό κόλπο της ευρύτερης Αριστεράς, για να γράφουν οι παρέες ιστορία. Μαζεύονται καμιά δεκαριά άτομα, φτιάχνουν μια «επαναστατική» ανακοίνωση που υπογράφουν, π.χ., «κάτοικοι του Ελληνικού» και τρέχα γύρευε τώρα τι εκπροσωπούν αυτοί. Είναι όλοι οι κάτοικοι του Ελληνικού; Είναι οι περισσότεροι; Είναι πέντε ή δέκα; Το εντυπωσιακό είναι ότι δεν λένε ψέματα, απλώς δεν διευκρινίζουν την αλήθεια, με αποτέλεσμα ο δημόσιος διάλογος να κινείται σε αυτή την γκρίζα περιοχή. «Ορίστε, μέχρι και οι κάτοικοι του Ελληνικού αντιτίθενται στο α ή θέλουν το β», θα πει κάποιος υποστηρικτής τους, δίχως και αυτός να λέει ψέματα ή αλήθεια.
Κάτι αντίστοιχο έγινε και με τους τίτλους που διαβάσαμε, του στυλ «Η Οξφόρδη κατά της δημιουργίας πανεπιστημιακής αστυνομίας». Ολη η Οξφόρδη; Ακόμη και οι δρόμοι και τα στενά της; Οχι, το παράρτημα Οξφόρδης του University and College Union (UCU), μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης στο διοικητικό συμβούλιο της οποίας βλέπουμε δύο Ελληνες: τον κ. Αρη Κατζουράκη και τον γνωστό αδελφό υπουργού κ. Αντώνη Τζανακόπουλο.
Κατ’ αρχάς, πρέπει να σημειώσουμε ότι τα ελληνόπουλα που πάνε στο εξωτερικό δεν μεγαλουργούν μόνον επιστημονικώς, τα καταφέρνουν μια χαρά και συνδικαλιστικώς – εμπειρία κτηθείσα στον χώρο της «Προόδου». Οι Ντέιβιντ και οι Οουεν του σωματείου δεν ξέρουν την κατάσταση των ελληνικών πανεπιστημίων και αν τους πληροφορήσει κάποιος συνάδελφός τους ότι «στην Ελλάδα λένε ότι το πανεπιστήμιό μας έχει αστυνομία και the government (σ.σ.: έχει διττή σημασία: το κράτος, η κυβέρνηση) θέλει να κάνει πανεπιστημιακή αστυνομία παρά τις αντιδράσεις μεγάλης μερίδας φοιτητών, πολιτών, ακαδημαϊκών» (αληθές είναι κι αυτό: μεγάλη μερίδα φοιτητών, πολιτών, ακαδημαϊκών είναι ΣΥΡΙΖΑ) φυσικά θα εκφράσουν την ανησυχία τους. Οπως ακριβώς θα την εξέφραζαν εάν κάποιος άλλος τούς πληροφορούσε ότι εντός των ελληνικών ΑΕΙ υπάρχουν, δεκαετίες τώρα, αναρχικά στέκια, που λειτουργούν ως οπλαποθήκες, για να κάνουν τις «παρεμβάσεις» τους διάφορες συλλογικότητες, ξυλοκοπώντας καθηγητές, πρυτάνεις, ακόμη και διερχόμενους επισκέπτες.
Ναι, η Οξφόρδη δεν έχει αστυνομία, αλλά δεν έχει και «αγωνιστές» που δέρνουν τους καθηγητές κι όποιον διαφωνεί, και κρεμάνε ταμπέλες στους πρυτάνεις των ιδρυμάτων…