Αναφέρομαι στη λεγόμενη «προοδευτική διακυβέρνηση». Τα ευρήματα της δημοσκόπησης της Metron Analysis δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για τον σχηματισμό κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ, γιατί απλούστατα η βάση του ΚΙΝΑΛ δεν το θέλει. Τα ποσοστά αποδοχής όχι μόνον της προσωπικότητας του πρωθυπουργού από τους ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ, αλλά και της κυβερνητικής πολιτικής συνολικά, σε μερικούς τομείς ξεπερνούν ακόμη και αυτά των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας. Επιπλέον –και είναι λογικό– η συντριπτική πλειονότητα των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ στέκεται απολύτως αρνητική απέναντι στον ίδιο τον Αλ. Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπώς, οι δυνάμεις που υπάρχουν μέσα στο ΚΙΝΑΛ, κυρίως σε επίπεδο κορυφής, και βλέπουν θετικά τη λεγόμενη «προοδευτική διακυβέρνηση», στερούνται ακροατηρίου εντός του χώρου της Κεντροαριστεράς.
Εκείνο που προξενεί εντύπωση είναι πως οι τάσεις των φίλων του ΚΙΝΑΛ βρίσκονται σε αναντιστοιχία και με το περιεχόμενο και με το ύφος της κυρίας Γεννηματά απέναντι στην κυβέρνηση. Η πρόεδρος επιλέγει τον διμέτωπο, η βάση διακατέχεται αποκλειστικά από τα αντι-ΣΥΡΙΖΑ αισθήματα. Εχει δηλαδή μονομέτωπο προσανατολισμό.
Ολα αυτά δεν είναι παράλογα, ούτε αποτελούν έκπληξη. Αυτό το 8% που έχει παραμείνει στο ΚΙΝΑΛ δεν μπορεί να λησμονήσει τη συμπεριφορά των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στη δική του κυβέρνηση την περίοδο 2010-2011 ούτε συγχωρεί τη συμπεριφορά των παλιών του συντρόφων, που εγκατέλειψαν το σκάφος και μετεπήδησαν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, η στρατηγική της «προοδευτικής διακυβέρνησης» καταρρέει, ελλείψει κοινού. Και συγχρόνως καταρρέουν και οι λιγοστές ελπίδες να επανέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, με ό,τι αυτό σημαίνει για το εσωκομματικό τοπίο και τις εντάσεις που παρατηρούνται σε αυτό. Οπου φτώχεια και γκρίνια.
Αυτές οι τάσεις των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ, που αποτυπώνονται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, αναμφίβολα θα πρέπει να προβληματίσουν την κυρία Γεννηματά όχι μόνο για το διμέτωπο πολιτικό αφήγημα της παράταξης, αλλά και για το δικό της προσωπικό αφήγημα στις επικείμενες εσωκομματικές εκλογές. Με τέτοια ποσοστά αποδοχής του Κυριάκου Μητσοτάκη, λόγω του σύγχρονου και μετριοπαθούς ύφους του, από τους φίλους του ΚΙΝΑΛ, ένας πολιτικός λόγος που έρχεται από τα βάθη της δεκαετίας του ’80 πόσο μπορεί να τους συγκινήσει; Μήπως η κυρία Γεννηματά θα πρέπει να συντονισθεί με τις τάσεις των ψηφοφόρων του κόμματός της;