Οι αριθμοί μιλούν. Το Ισραήλ έχει φτάσει τις 60 δόσεις εμβολίων ανά 100 κατοίκους. Το Ηνωμένο Βασίλειο τις 15,5 ανά εκατό. Οι ΗΠΑ τις 10,1. Και η Ευρώπη, κύριε; Γιατί ο μέσος όρος της Ε.Ε. είναι μόλις 3,22; Για μια τόσο μεγάλη υστέρηση, κάποιος πρέπει να φταίει.
Σύμφωνα με τον δραστικότερο μηχανισμό επιπέδωσης της πραγματικότητας στην Ευρώπη, φταίει η αραχτή επίτροπος. Για την εφημερίδα Bild, φταίει η Στέλλα Κυριακίδου, που τον περασμένο Σεπτέμβριο φωτογράφιζε τα απλωμένα της πόδια στο μπαλκόνι της, αντί να τρέχει να κλείσει γρήγορα τις συμφωνίες προμήθειας των εμβολίων.
Η αλίευση του στιγμιοτύπου από το Instagram της Κυπρίας επιτρόπου, που είναι αρμόδια για την Υγεία, ήταν η πιο γραφική –μέχρι στιγμής– εκδήλωση ενός παρασκηνιακού ξεμαλλιάσματος που αρχίζει και γίνεται ολοένα και λιγότερο παρασκηνιακό.
Απούσα από το εμβολιαστικό εγχείρημα μέχρι και πριν από δέκα ημέρες, η πρόεδρος της Κομισιόν είχε αφήσει το βάρος και το κόστος των χειρισμών στους κατωτέρους της. Μετά την kolotoumba της προηγούμενης εβδομάδας για την Ιρλανδία, η αυτοπροστασία της δεν ήταν πια εφικτή.
Η Bild είναι τουλάχιστον διαφανής. Στοχοποιεί την Κυριακίδου για λογαριασμό του Γενς Σπαν, του Γερμανού υπουργού Υγείας που φιλοδοξεί να διαδεχθεί τη Μέρκελ στην καγκελαρία. Φαίνεται έτσι ότι το Βερολίνο εξάγει την εσωτερική πολιτική κουζίνα στην Ευρώπη. Σωστό. Αλλά δεν ισχύει μόνο για το Βερολίνο.
• Εμφύλιος στις Βρυξέλλες για το χάος με τα εμβόλια
Αν η Κυριακίδου έχει κάτι κοινό με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, είναι ότι στον διορισμό της βάρυναν κυρίως εθνικά κριτήρια. Στην περίπτωση της Κυπρίας επιτρόπου, επρόκειτο μάλλον για εθνικό πολιτικό ατύχημα μεγάλης διάρκειας, χωρίς το οποίο δεν θα είχε σφραγιστεί το διαβατήριό της για τις Βρυξέλλες.
Η περιγραφή αυτή στενεύει την Ευρώπη σε μικροπολιτικό καζάνι. Δεν είναι όμως έτσι. Η Μέρκελ, που κατηγορείται ότι εγκατέστησε την αντιπρόσωπό της στις Βρυξέλλες, πολιτεύτηκε με γνώμονα το ευρωπαϊκό, και όχι το εθνικό, συμφέρον στο θέμα των εμβολίων. Αν δεν είχε στηρίξει την κοινή στρατηγική, τις μικρές χώρες θα τις είχε συνθλίψει ο εμβολιασμός.
Εξίσου σύνθετες είναι και οι υπόλοιπες αποφάσεις που εκ των υστέρων επικρίνονται ως ολέθριες.
Δεν άργησε πολύ η Ευρώπη κοσκινίζοντας τους όρους των συμβάσεων και την καταλληλότητα των σκευασμάτων; Αν δεν το είχε κάνει, θα την κατηγορούσαμε για ανευθυνότητα. Δεν έχασε πολύ χρόνο διαπραγματευόμενη για να γλιτώσει λίγα χρήματα – που τα πληρώνει τριπλά τώρα που παρατείνεται ο στραγγαλισμός της οικονομίας; Αν δεν είχε τσιγκουνευτεί, κάποιοι θα κατακεραύνωναν σήμερα τους ευρωκράτες που ταΐζουν με τα λεφτά των Ευρωπαίων φορολογουμένων τις φαρμακοβιομηχανίες.
Ναι. Η Ευρώπη είναι το χειρότερο σύστημα. Αλλά δεν έχουμε καλύτερο.