Χθες στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, που διαθέτει το τεκμήριο της σοβαρότητας, δήλωσε πως τον φιλελευθερισμό στην Ελλάδα τον εκφράζει η Αριστερά, καθώς η Δεξιά τον έχει εγκαταλείψει εδώ και δεκαετίες. Προφανώς ο πρώην αναπληρωτής υπουργός αγνοεί και την Αριστερά και τον φιλελευθερισμό. Διαφορετικά δεν θα έκανε παρόμοια δήλωση.
Ο φιλελευθερισμός ήταν ανέκαθεν ο εχθρός της Αριστεράς, γιατί έχει ως υποκείμενο της Ιστορίας τον άνθρωπο, με τη μοναδικότητα της ύπαρξής του. Δεν τον μπουντρουμιάζει μέσα στη συλλογικότητα της κοινωνικής τάξης. Και γι’ αυτό υπερασπίζεται όλα τα δικαιώματά του. Ο φιλελευθερισμός ταυτίζεται με τις ελευθερίες του πολίτη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου, το οποίο είναι ένα πλέγμα εγγυήσεων που προστατεύει τους πολίτες από την κρατική αυθαιρεσία.
Ο φιλελευθερισμός ποτέ δεν στηρίχθηκε πάνω στη δημιουργία εχθρών που έπρεπε να τους εξοντώσει ηθικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολλές φορές και βιολογικά. Γι’ αυτό στους κόλπους του δεν λειτούργησαν ποτέ τρομοκρατικές ομάδες και η βία ποτέ δεν ήταν μέρος του πολιτικού οπλοστασίου των κομμάτων που τον ασπάζονται. Μέσα στο πλαίσιο της φιλελεύθερης δημοκρατίας υπάρχουν ιδεολογικοί και πολιτικοί αντίπαλοι και όχι εχθροί. Δεν υπάρχουν διλήμματα της μορφής «ή εμείς ή αυτοί», «ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν». Η φιλελεύθερη δημοκρατία δεν «τελειώνει» κανένα. Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι η ευρυχωρία της, ώστε να χωράνε σε αυτήν και όλοι όσοι απεργάζονται την ανατροπή της.
Στην Ελλάδα, από τη μεταπολίτευση και μετά, τη φιλελεύθερη δημοκρατία την εγκαθίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής που συγχρόνως ήταν και παραμένει ο πατριάρχης της Νέας Δημοκρατίας, του μεγαλύτερου κόμματος της νεότερης Ελλάδας.
Από την άλλη πλευρά, η Αριστερά μπορεί να κυβέρνησε, ευτυχώς, μόνον 54 μήνες, αλλά σε όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης, στους κοινωνικούς χώρους που κυριαρχούσε πολιτικά, αυτό το πετύχαινε με τη βία, τους αποκλεισμούς, τις μεθοδεύσεις, τη νόθευση των διαδικασιών. Και όταν κυβέρνησε, προσπάθησε να ελέγξει ή και να φιμώσει ακόμα τα ΜΜΕ και να βάλει στη φυλακή ηγετικά στελέχη της αντιπολίτευσης. Για να μη μιλήσω για την απόπειρα εκτροπής το καλοκαίρι του 2015. Τέλος, η Αριστερά στις διεθνείς σχέσεις της αγκάλιασε τα ολοκληρωτικά καθεστώτα των λαϊκών δημοκρατιών, του Κάστρο και του Μαδούρο. Ομως φιλελευθερισμός και Μαδούρο δεν συμβιβάζονται.