Δίκες λόγου και προθέσεων

1' 51" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Την τελευταία στιγμή και με την ευτυχή παρέμβαση του υφυπουργού Εσωτερικών Θόδωρου Λιβάνιου γλίτωσε η χώρα μας τα ρεζιλίκια της Ισπανίας, όπου φυλακίστηκε ένας ράπερ «για το αδίκημα εγκωμιασμού τρομοκρατικών ενεργειών» («Καθημερινή» 17.2.2021). Ο νόμος, που ήταν να κατατεθεί την περασμένη Πέμπτη (11.2.2021), ενσωμάτωνε την κοινοτική οδηγία για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων (AVMSD) και προέβλεπε ότι «οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας δεν πρέπει να περιλαμβάνουν υποκίνηση βίας ή μίσους που απευθύνεται σε ομάδες ή σε μέλη ομάδας που βασίζονται σε διακρίσεις λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, πολιτικής ή οποιασδήποτε άλλης γνώμης, ιδιότητας μέλους εθνικής μειονότητας, περιουσίας, γέννησης, αναπηρίας, ηλικίας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή εθνικότητας σύμφωνα με το άρθρο 21 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. Η δημόσια πρόκληση για διάπραξη τρομοκρατικού εγκλήματος απαγορεύεται επίσης».

Ο ισπανικός νόμος βάσει του οποίου η αστυνομία εισέβαλε στο Πανεπιστήμιο της Γέιδα για να πιάσει τον «εγκληματία στιχουργό» είναι παραπλήσιος της κοινοτικής οδηγίας η οποία συντάχθηκε στα πλαίσια της υστερίας κατά του λόγου, που σαρώνει πλέον ολόκληρη τη Γηραιά Ηπειρο και έχει σκοπό την καταπολέμηση της «ρητορικής μίσους».

Η απόφαση του ισπανικού Ανωτάτου Δικαστηρίου, με την οποία επικύρωσε την καταδίκη του Καταλανού ράπερ Πάμπλο Χασέλ, εμφορείται από το πνεύμα της οδηγίας: «Οι στίχοι και τα σχόλια του κατηγορουμένου ξεπερνούσαν τα όρια της ελευθερίας του λόγου. Είναι ρητορική μίσους και επίθεση στην τιμή [αξιωματούχων]». Ο Χασέλ σε κάποια σχόλια ανέφερε έναν «μεθύστακα τύραννο» και «νονό της μαφίας», χωρίς να κατονομάζει τον βασιλιά Χουάν Κάρλος, εγκωμίασε τρομοκρατικές ενέργειες της ΕΤΑ, αποκαλούσε τους αστυνομικούς «δολοφόνους» και κατηγορούσε την πολιτοφυλακή ότι βασάνιζε και δολοφονούσε μετανάστες.

«Αλλο αυτό», θα πουν οι ευαίσθητοι της επιλεκτικής λογοκρισίας, «κι άλλο ο μισογυνικός/αντισημιτικός/ισλαμοφοβικός/τρανσφοβικός κ.λπ. λόγος». Ναι, πάντα «άλλο» είναι, και ιστορικώς οι στόχοι της λογοκρισίας δεν είναι ενιαίοι. Αλλά στο δημοσίευμα της «Κ» διαβάζουμε ότι «με τον ίδιο νόμο έχουν καταδικαστεί γυναίκες που αναπαριστούσαν “λιτανεία” μεταφέροντας ένα μεγάλο ομοίωμα αιδοίου», και επειδή δεν υπάρχουν επιπλέον πληροφορίες, δεν ξέρουμε τι να κάνουμε. Να χειροκροτήσουμε την καταδίκη, αν εικάσουμε ότι η «λιτανεία» ήταν μισογυνική που διακωμωδούσε τα γυναικεία γεννητικά όργανα; Ή να αντιταχθούμε, αν εικάσουμε ότι ήταν φεμινιστική που ήθελε να δείξει τον θάνατο (;) της θηλυκής σεξουαλικότητας; Σε κάθε δίκη του λόγου απαιτείται μια προηγούμενη δίκη προθέσεων.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή