Είναι γνωστό πως πάντα στην Ελλάδα μια φυσική καταστροφή πολιτικοποιείται. Αναζητούνται ευθύνες από την εκάστοτε κυβέρνηση, απαιτούνται παραιτήσεις υπουργών, ακούγονται κραυγές συμπόνιας για τους χειμαζομένους πολίτες. Ετσι παίζεται το πολιτικό παιχνίδι και πολλές φορές αποδίδει, καθώς προκαλεί φθορά στις κυβερνήσεις ή, αντιθέτως, αν αυτές αντιδράσουν άμεσα, εισπράττουν το πολιτικό όφελος.
Σε αυτές τις περιπτώσεις των έντονων καιρικών φαινομένων ή των απρόβλεπτων καταστάσεων, θα πρέπει για πολλοστή φορά να πούμε πως μια κρατική μηχανή δεν είναι δυνατόν να βρίσκεται σε διαρκή εγρήγορση για να αντιμετωπίσει ένα φαινόμενο που εμφανίζεται π.χ. κάθε δέκα χρόνια. Δεν είναι δυνατόν αυτό να γίνει πρακτικά και συγχρόνως έχει μεγάλο οικονομικό κόστος. Σε αυτές τις έκτακτες καταστάσεις όλα τα κράτη έχουν ή οφείλουν να έχουν τα σχέδιά τους που θα τα εφαρμόσουν όταν θα χρειαστεί. Είναι αυτοματοποιημένες κινήσεις που ενεργοποιούν συγκεκριμένες υπηρεσίες της κρατικής μηχανής. Ετσι αντιμετωπίστηκαν με επιτυχία, από τις πρώτες κιόλας ώρες, οι συνέπειες του σεισμού της Αθήνας το 1999.
Προχθές, με την κακοκαιρία στο λεκανοπέδιο, οι βλάβες στο ηλεκτρικό δίκτυο οφείλονταν σε μια συγκεκριμένη αιτία. Σε οποιοδήποτε στοιχειωδώς πολιτισμένο κράτος του πλανήτη, θα είχαν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα όχι λίγο πριν από την έλευση του χιονιά, αλλά από τις αρχές του χειμώνα. Είπαμε, αυτοματοποιημένες λειτουργίες, όπου ο κάθε φορέας γνωρίζει τι πρέπει να κάνει. Ακόμα και οι πολίτες οφείλουν να γνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους. Ολα αυτά είναι απλά πράγματα που δεν απαιτούν διυπουργικά και άλλου τύπου υψηλές επιστασίες. Κυρίως δεν απαιτούν πρωθυπουργούς που να αναλαμβάνουν και τον ρόλο του δασάρχη. Η αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων είναι θέμα ρουτίνας για όλα τα οργανωμένα κράτη, τα οποία δεν βασανίζουν τους πολίτες τους με τις λεγόμενες συναρμοδιότητες, την κατάρα αυτή του ελληνικού Δημοσίου.
Επίσης, είναι προφανές πως οι ευθύνες τυχόν αρνητικών παρενεργειών μιας έκτακτης κατάστασης αποδίδονται κυρίως σε όργανα της διοίκησης, και μόνο στον βαθμό που υπάρχουν λανθασμένες πολιτικές αποφάσεις στην εξέλιξη των γεγονότων, αποδίδονται και πολιτικές ευθύνες. Συνεπώς, οι πολίτες οφείλουμε να κατανοήσουμε πως η ελληνική Πολιτική Προστασία δεν μπορεί να διαθέτει τα ίδια μέσα και τους ίδιους πόρους για την αντιμετώπιση του χιονιά με τη Φινλανδία. Και οι κυβερνώντες πως θα πρέπει να προνοούν, στοιχειωδώς, για να αποφεύγουμε αυτές τις δυσάρεστες καταστάσεις.