Γιατί υπάρχουν αντιδράσεις από πανεπιστημιακούς στην απόφαση της Πρυτανείας του ΑΠΘ να ενημερώσει τον εισαγγελέα, όταν το πρωί της περασμένης Δευτέρας μικρή ομάδα ατόμων με λοστούς επιδίωξε να κάνει κατάληψη στο κτίριο διοίκησης; Νομιμοποιείται κατάληψη από 50 άτομα, πολλοί εκ των οποίων μάλιστα (όπως έδειξε η ταυτότητα των συλληφθέντων) είναι εξωπανεπιστημιακοί;
Εχει χυθεί πολύ μελάνι για την αντιμετώπιση των φαινομένων βίας στα ΑΕΙ, ύστερα και από την πρόσφατη ρύθμιση της κυβέρνησης για ίδρυση πανεπιστημιακού σώματος φύλαξης των πανεπιστημίων. Ωστόσο, επανέρχομαι στο θέμα ύστερα από ερώτηση που μου απηύθυνε καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο εάν τα επεισόδια στο ΑΠΘ μού προξένησαν ανακούφιση, αποστροφή ή αμηχανία.
Οι Σύγκλητοι των ΑΕΙ με ευκρίνεια ζήτησαν πανεπιστημιακή φύλαξη εντός του ΑΕΙ υπαγόμενη στο ΑΕΙ και όχι στην ΕΛ.ΑΣ. (όπως λέει η ρύθμιση) και παράλληλα προστασία των δημόσιων κτιρίων από την ΕΛ.ΑΣ. στην περίπτωση τέλεσης αξιόποινων πράξεων. Αυτό έκανε η ηγεσία του ΑΠΘ. Ενημέρωσε τον εισαγγελέα μόλις είδε τους αγνώστους να κραδαίνουν λοστούς εναντίον των υπαλλήλων του ιδρύματος. Αποστροφή και φόβο προκαλεί η εικόνα των ατόμων με τους λοστούς. Βέβαια, την ίδια αποστροφή θα μου προκαλούσε η καταχρηστική άσκηση αρμοδιοτήτων της ΕΛ.ΑΣ.
Οι αντιδρώντες σήμερα πανεπιστημιακοί ας μην ξεχνούν τις πρόσφατες ανακοινώσεις των Συγκλήτων τους. Η στάση τους βέβαια μπορεί να ερμηνευθεί και από το γεγονός ότι ο δημόσιος διάλογος αγνοεί πια τους όρους της πολιτικής συνέπειας. Ενδεικτικά, ο τομέας Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ χρέωσε την απόφαση του ΑΠΘ στην κυβερνητική πολιτική –το αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ πάει;– μιλώντας για «βάρβαρη αστυνομική καταστολή της φοιτητικής κινητοποίησης στο ΑΠΘ». Υπενθυμίζω όμως ότι το άρθρο 3 του νόμου 4485, ο οποίος ψηφίστηκε το 2017, επί ΣΥΡΙΖΑ, ορίζει ότι «εντός των χώρων των ΑΕΙ οι δημόσιες αρχές ασκούν όλες τις κατά νόμο αρμοδιότητές τους, συμπεριλαμβανομένης της επέμβασης λόγω τέλεσης αξιόποινων πράξεων». Η εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ είδε «άγρια επεισόδια με φοιτητές, καθηγητές, ανάκατους με εξωπανεπιστημιακούς, να ψεκάζονται με χημικά από αστυνομικούς με υπερβάλλοντα ζήλο». Το δε ΚΚΕ εμφανίστηκε, για μία ακόμη φορά τελευταία, να παρασύρεται σε ακραία ρητορική. Του λείπουν οι πολιτικές προτάσεις προς τη ριζοσπαστικοποιημένη νεολαία;
Το δημόσιο πανεπιστήμιο προστατεύεται από τις αυθαιρεσίες όχι με επικοινωνιακές πομφόλυγες, αλλά με πολιτική συνέπεια και ψυχραιμία.