Υπομνήματα

2' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Νομικός δεν είμαι αλλά όπως το αντιλαμβάνομαι, το υπόμνημα απολογίας ενός κατηγορουμένου το γράφει ο συνήγορος σε συνεργασία με τον κατηγορούμενο και το υπογράφει ο τελευταίος. 

Το υπόμνημα της απολογίας του Δημήτρη Λιγνάδη, πέρα από τις νομικές προεκτάσεις τις οποίες δεν μπορώ να θίξω, έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ηθικής τάξεως: σηματοδοτεί την πλήρη αποκοπή του ανθρώπου από τον επαγγελματικό, κοινωνικό χώρο στον οποίο είχε αποκτήσει υπόσταση όλα αυτά τα χρόνια. Το κείμενο αυτό συνιστά και αποκοπή από τη ζωή του, από την ηθική που, δημοσίως τουλάχιστον, πρέσβευε, από τον ίδιο του τον εαυτό εντέλει. Ακόμη και αν αθωωθεί, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει.

Σε μεγάλο βαθμό, το υπόμνημα, ως θερμοκρασία φωνής, ως τόνος και ύφος, απηχεί την αντίληψη του δικηγόρου του κατηγορουμένου. Εχουμε ομοφοβικής αύρας αποστροφές όπως «δεν συχνάζω σε τέτοια μέρη», αναφορικά με τα γκέι μπαρ όπου υποτίθεται ότι ο κατηγορούμενος φέρεται να γνώρισε ένα από τα φερόμενα ως θύματά του (είχε προηγηθεί λίγες ημέρες πριν το απίθανο σχόλιο του ίδιου του κ. Κούγια περί «επαγγελματιών ομοφυλοφίλων»…). 

Εχουμε επίσης συνωμοσιολογικού τύπου δηλώσεις, πως όλη αυτή η περιπέτεια είναι μια σκευωρία του ΣΕΗ και του προέδρου του κ. Σπύρου Μπιμπίλα, ο οποίος μάλιστα χαρακτηρίζεται «μέτριος ηθοποιός» στο υπόμνημα (χαρακτηρισμός άκρως υποκειμενικός και τελείως άσχετος με την υπόθεση, αλλά και με το αντικείμενο του κ. Μπιμπίλα ως προέδρου του συνδικαλιστικού οργάνου των ηθοποιών), προκειμένου να καταστραφεί επαγγελματικά ο Δ. Λιγνάδης. Ολα αυτά βοούν από Αλέξη Κούγια. 

Ομως το υπόμνημα το υπογράφει ο Δημήτρης Λιγνάδης και, πάντως, κατατίθεται με τη σύμφωνη γνώμη του. Κατά συνέπεια, το κείμενο αυτό δικαιωματικά του ανήκει, τόσο το ήθος όσο και το ύφος του.

Βεβαίως, ας είμαστε ξεκάθαροι σε κάτι: ακόμα και μισή ώρα να μείνει ένας άνθρωπος στη φυλακή, είναι γεγονός εξαιρετικά τραυματικό. Πόσο μάλλον όταν αντιμετωπίζει τόσο βαριές κατηγορίες. Ο Δ. Λιγνάδης αυτή τη στιγμή προσπαθεί απεγνωσμένα να κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να τεκμηριώσει την αθωότητά του και, φυσικά, να αποφύγει τη φυλάκιση. 

Η ειρωνεία είναι ότι έτσι έχουμε μια δεύτερη «αποκαθήλωσή» του, μετά τη βαρύτατη κατηγορία ως κατά συρροή βιαστή ανηλίκων: την ταύτισή του με αυτό το κείμενο, το οποίο, στη συνείδηση πολλών (ακόμη και αυτών που τον εκτιμούσαν) συνιστά ένα άτυπο δεύτερο κατηγορητήριο εις βάρος του. 
Το έγραψα και προχθές, η ιστορία αυτή είναι εξαιρετικά δυσάρεστη για πολλούς λόγους: είναι δυσάρεστη εφόσον συνέβησαν αυτές οι ειδεχθείς πράξεις, αλλά είναι και δυσάρεστη αν ο Δ. Λιγνάδης αποδειχθεί αθώος, διότι θα έχει υποστεί ανεπανόρθωτη καταστροφή, από την οποία, όσο περισσότερο προσπαθεί να γλιτώσει, τόσο καταβυθίζεται εντός της.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή