Η επιείκεια αποθρασύνει

1' 50" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Για να έχουμε αίσθηση της τάξης μεγέθους: Οσοι συμπαραστέκονται στον Δ. Κουφοντίνα ανήκουν στην Αριστερά. (Υπάρχουν και οι γραφικές εξαιρέσεις.) Βεβαίως, όλοι οι αριστεροί δεν συμπαραστέκονται στον Δ. Κουφοντίνα. Συνεπώς, με βάση την κοινή λογική, είναι άτοπο να μιλάμε για διχασμό της κοινωνίας. Διχασμός υπάρχει όταν δύο, σχεδόν, ισομεγέθεις πόλοι τηρούν διαμετρικά αντίθετες θέσεις πάνω σε ένα φλέγον ζήτημα. Οταν η μία πλευρά υπερτερεί συντριπτικά, προφανώς δεν υπάρχει διχασμός. 

Θα ήταν προσβλητικό για την ελληνική κοινωνία εάν τη δίχαζε ένας αμετανόητος δολοφόνος. Προσβλητικό για το πολιτικό και το πολιτισμικό επίπεδό της. Θα ήταν αδιανόητο να συγκροτείτο ένας πόλος με υποστηρικτές ενός ψυχρού δολοφόνου, έντεκα συνανθρώπων μας. 

Η εγκληματική οργάνωση «17 Νοέμβρη» δεν έδρασε σε καιρό δικτατορίας ή δεν αγωνίστηκε εναντίον ενός αυταρχικού καθεστώτος. Αρχισε να δολοφονεί όταν η μεταπολιτευτική δημοκρατία μας έκανε τα πρώτα βήματά της, παίζοντας, συνειδητά ή εξ αντικειμένου, αποσταθεροποιητικό ρόλο στο πολίτευμά μας. Συνεπώς, δεν υπάρχει καμιά ηθική νομιμοποίηση στη δράση της. Τα μέλη της οργάνωσης επέλεξαν τη μορφή του ένοπλου αγώνα, αντί της νόμιμης πολιτικής δράσης. 

Αυτά δεν τα γνωρίζουν όσοι διαδηλώνουν υπέρ του Κουφοντίνα ή με δηλώσεις τους του συμπαραστέκονται; Ολοι τα γνωρίζουν και οι περισσότεροι εξ αυτών τα επιδοκιμάζουν. Βλέπουν στο πρόσωπο του Κουφοντίνα και του Ξηρού αυτά που οι ίδιοι θέλουν να πράξουν, αλλά δεν τολμούν. Είναι τα πρότυπά τους. Λυπηρό, αλλά θα πρέπει να κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα, όσο απεχθής και αν είναι. Αυτοί που διαδηλώνουν στους δρόμους τις ημέρες της καραντίνας είναι ξέχειλοι από μίσος. Και γι’ αυτό απειλούν πως θα κάψουν την Αθήνα εάν το είδωλό τους πεθάνει. 

Σε όλα τα δημοκρατικά πολιτεύματα υπάρχουν μειοψηφίες που αγωνίζονται για την κατάλυσή τους και ομάδες που προκρίνουν γι’ αυτόν τον σκοπό την ένοπλη επαναστατική πάλη. Στο μέτρο που δεν παρανομούν, η δημοκρατία τούς δίνει λόγο και χώρο. Οταν όμως διαβούν τη γραμμή που χωρίζει τη νόμιμη από την παράνομη δράση λειτουργούν πλέον οι κατασταλτικοί μηχανισμοί και στη συνέχεια η Δικαιοσύνη, οι δε κατά συρροή δολοφόνοι εγκλείονται, εξαρχής, σε φυλακές υψίστης ασφαλείας και δεν παρελαύνουν με τους φίλους τους στους δρόμους. Ούτε απαιτούν. Στην Ελλάδα, η επιείκεια της δημοκρατίας εκλαμβάνεται ως αδυναμία και αποθρασύνει.   

Διαβάστε επίσης:
• Η Aριστερά θέλει νεκρό τον Κουφοντίνα
• Η ετερογονία ενός εκβιασμού
• Το θέμα είναι πολιτικό

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή