Θα ήθελα να ακούσω…

2' 2" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τι θα είναι η σημερινή επίκαιρη συζήτηση για την αστυνομική βία στη Βουλή; Αλλη μία προβλέψιμη ανταλλαγή κατηγοριών, για να κερδηθούν οι εντυπώσεις και να μείνει άθικτη η ουσία; Θα ακούσουμε πάλι τη μια πλευρά να μιλάει για πογκρόμ βίας και αυταρχισμού σε οικογένειες και νέους ανθρώπους και την άλλη να κάνει λόγο για υποκινούμενα επεισόδια και επένδυση στην κοινωνική ένταση και στην αποσταθεροποίηση; 

Αν αυτός είναι ο στόχος, τότε ίσως δεν χρειάζεται να συναντηθούν οι πολιτικοί αρχηγοί. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος οι πολίτες να ακούσουμε πάλι τα ίδια, στον ίδιο τόνο και ύφος. Είμαστε όλοι κουρασμένοι, ανήσυχοι, ευάλωτοι. 

Τα πρόσφατα επεισόδια στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, τα φαινόμενα αστυνομικής αυθαιρεσίας από τη μία και η φρικτή επίθεση στον νεαρό αστυνομικό από την άλλη, επιβεβαίωσαν αυτό που πολλοί φοβόμασταν: Το μείγμα ανασφάλειας, κούρασης, φόβου, στερήσεων και απομόνωσης μπορεί να γίνει το εύφλεκτο υλικό της βίας σε μια κοινωνία που με δυσκολία πειθαρχεί στα μέτρα – υπέρ τους, αλλά σε σημαντικά μειωμένο ποσοστό απ’ ό,τι την περασμένη άνοιξη, εμφανίζεται η πλειονότητα των Ελλήνων (55% έναντι 77%) σε πρόσφατη δημοσκόπηση. 

Βρισκόμαστε στο πιο κρίσιμο σημείο από την έναρξη της πανδημίας, η υγειονομική κρίση κορυφώνεται επικίνδυνα από το σφοδρό τρίτο κύμα, οι περιορισμοί παρατείνονται, η ψυχολογική κόπωση έχει αποκτήσει πλέον πανδημικό χαρακτήρα. Το επόμενο διάστημα απαιτούνται απ’ όλους αντοχές που δεν είναι εύκολο να βρεθούν. Απαιτείται άλλη μία υπέρβαση. Θα κάνουν το ίδιο σήμερα οι πολιτικοί αρχηγοί; 

Θα γίνω συγκεκριμένη. Σε μια συζήτηση για την αστυνομική βία, όπως είναι η σημερινή, θα ήθελα να ακούσω απαντήσεις σε συγκεκριμένα ερωτήματα. Υπάρχει έλλειμμα επαγγελματισμού στο αστυνομικό σώμα; Πόσο εκτεταμένο είναι, τι φταίει γι’ αυτό και τι συνέπειες έχει; 

Ολα αυτά τα παιδιά που προσλαμβάνονται με fast track διαδικασίες, τους δίνουν ένα κλομπ και μια μηχανή, τι είδους εκπαίδευση έχουν περάσει; Με την επίκληση της εκτάκτου ανάγκης και τις προσλήψεις έπειτα από ολιγόμηνη εκπαίδευση, μήπως προκαλείται δυσλειτουργία στους κόλπους της αστυνομίας, που δυσκολεύει τη διαχείριση κρίσεων; Μήπως δημιουργείται προσωπικό πολλών ταχυτήτων και, εντέλει, περιβάλλον που ευνοεί τα φαινόμενα αυθαιρεσίας; 

Πριν από λίγους μήνες, η επιτροπή Αλιβιζάτου παρέδωσε το πόρισμά της έπειτα από την εις βάθος έρευνα είκοσι περιστατικών αστυνομικής βίας. Το γενικό συμπέρασμα ήταν ότι δεν πρόκειται για ελληνικό φαινόμενο, παντού υπάρχει αστυνομική βία. 

Υπάρχει όμως μια κρίσιμη ελληνική ιδιαιτερότητα: η ατιμωρησία των εμπλεκόμενων αστυνομικών οργάνων. Τι θα κάνουμε με αυτήν, πώς θα σταλεί το μήνυμα –μέσω της απόδοσης ευθυνών– ότι κανείς δεν μπορεί να αυθαιρετεί τζάμπα; Αυτό θα ήθελα να ακούσω. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή