Απίστευτο αλλά αληθινό: σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ, έξι νοσηλεύτριες που απασχολούνται στο αντικαρκινικό νοσοκομείο «Μεταξά» αρνήθηκαν να κάνουν το εμβόλιο όταν ήρθε η σειρά τους, βάσει του εμβολιαστικού προγράμματος (σε αντίθεση με τους γιατρούς που εμβολιάστηκαν όλοι).
Σύμφωνα και με το αποτέλεσμα της ιχνηλάτησης, μία από τις νοσηλεύτριες μολύνθηκε, μετέδωσε τον κορωνοϊό στις υπόλοιπες πέντε συναδέλφους της, ενώ φαίνεται να έχουν επιμολυνθεί και ασθενείς – καρκινοπαθείς (ο διοικητής του νοσοκομείου, ωστόσο, δήλωσε χθες πως οι ασθενείς εισήχθησαν ήδη μολυσμένοι στην κλινική).
Απορία αδαούς: Γιατί δεν είναι υποχρεωτικός ο εμβολιασμός σε όσες και όσους εργάζονται σε νοσοκομεία; Και δεν μιλώ μόνο για τους υγειονομικούς υπαλλήλους, αλλά και για τους διοικητικούς.
Και πού έφτασε τώρα η κατάσταση: Το ογκολογικό τμήμα έκλεισε λόγω έλλειψης προσωπικού, ενώ, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το ένα άτομο από το νοσηλευτικό προσωπικό που διαγνώστηκε θετικό στον ιό έχει διασωληνωθεί και παλεύει για τη ζωή του.
Γιατί όμως επαγγελματίες στον τομέα υγείας δεν εμπιστεύονται το εμβόλιο; Γιατί εμβολιάζονται οι γιατροί, αλλά οι νοσηλεύτριες έχουν «άποψη» και αρνούνται να εμβολιαστούν; Ξέρουν κάτι περισσότερο από τους γιατρούς;
Διαβάστε επίσης:
• Στο μυαλό του αρνητή νοσηλευτή
Κάπως έτσι, έθεσαν σε σοβαρό κίνδυνο συναδέλφους τους, και κυρίως ανθρώπους που νοσηλεύονται σε αντικαρκινική κλινική και αγωνίζονται να επιζήσουν πολεμώντας νύχτα και μέρα τον καρκίνο, τις φοβερές παρενέργειες των χημειοθεραπειών, τον ίδιο τον φόβο του θανάτου.
Υπό αυτές τις συνθήκες, όσα μέτρα και να λάβει η κυβέρνηση, λογικά ή παράλογα, αυστηρά ή ευέλικτα, πρωτοποριακά ή πειραματικά, ο ιός θα συνεχίσει να θερίζει.
Οχι ότι δεν έχουν γίνει λάθη ή ότι κυβερνητικά στελέχη δεν προκαλούν και αυτά με τη συμπεριφορά τους (βλέπε την κραυγαλέα περίπτωση Αδ. Γεωργιάδη) αλλά το βλέπουμε και στο εξωτερικό: ξένες κυβερνήσεις «ανοίγουν» και «κλείνουν» τις χώρες τους, αποσύρουν και εφαρμόζουν ξανά μέτρα σε ένα ανελέητο, ψυχοφθόρο και οικονομικά επιζήμιο μπρος-πίσω, όχι μόνον επειδή κάτι δεν κάνουν καλά, αλλά και επειδή μια πανδημία έχει δυναμικές που συχνά υπερβαίνουν προφυλάξεις και μέτρα. Είναι στη φύση του κάθε ιού να μεταλλάσσεται, προκειμένου να επιβιώνει. Οπως είναι στη φύση κάθε ιού να αυτοκαταστρέφεται στο τέλος. Μέχρι τότε όμως;
Δεν γίνεται χωρίς περιορισμούς. Ισως θέλει πιο «έξυπνους» και ευέλικτους από την καθαρή «κλεισούρα» τρόπους· πάντως, δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυστηρές προφυλάξεις. Είναι το μόνο μας όπλο σε αυτή τη μάχη με τον χρόνο ώστε να σωθούν όσο περισσότεροι άνθρωποι γίνεται μέχρι να κάνει τον κύκλο του ο ιός. Και, βέβαια, να εμβολιαστούμε! Διότι θα τον κλείσει κάποια στιγμή τον κύκλο του ο ιός. Αυτό που δεν πρόκειται να κλείσει κανέναν κύκλο είναι ο ανθρώπινος παραλογισμός.