Η διαχείριση μιας ήττας…

1' 52" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι μεγάλες ομάδες και οι μεμονωμένοι αθλητές ξεχωρίζουν από το πώς διαχειρίζονται την ήττα τους, ακόμη και την πιο οδυνηρή. Από το πώς αναγνωρίζουν την ανωτερότητα του αντιπάλου, πώς προσπαθούν να εντοπίσουν τις δικές τους αδυναμίες για να τις διορθώσουν με σκληρή δουλειά. Πώς αναπροσαρμόζουν τους στόχους τους και αναζητούν διαρκώς νέα κίνητρα για το επόμενο παιχνίδι, ακόμη κι αν οι φιλοδοξίες της σεζόν έχουν εκτροχιαστεί έπειτα από διαρκή στραβοπατήματα. Τουλάχιστον στο πώς προσπαθούν να κρατηθούν σε ένα αξιόμαχο επίπεδο προτού προβούν σε δομικές αλλαγές για τη νέα αγωνιστική χρονιά. Η εικόνα όμως ενός οπαδού να κατσαδιάζει ποδοσφαιριστές μέσα στον αγωνιστικό χώρο έπειτα από μια ήττα και εκείνοι να τον ακούν με σκυμμένο το κεφάλι, υπόλογοι και σαστισμένοι, δεν ταιριάζει σε επαγγελματική ομάδα. Είναι εικόνα παρακμής.

Ακόμη κι αν το πιο πρόσφατο συμβάν καταγράφηκε μετά την ήττα της ΑΕΚ από τον Ολυμπιακό, όπως έχει φανεί και στο παρελθόν με άλλες αφορμές, η αδυναμία οριοθέτησης των οργανωμένων οπαδών αποτελεί διαχρονική παθογένεια της ελληνικής ποδοσφαιρικής πραγματικότητας. Κατά καιρούς και υπό διαφορετικό οπαδικό πρόσημο, διάφοροι οργανωμένοι εμφανίζονται σε προπονητικά κέντρα ή ξενοδοχεία, διαμαρτύρονται ή απειλούν τα μέλη μιας ομάδας, υποχρεώνουν ποδοσφαιριστές ως τιμωρία να μεταβούν στο γήπεδο με ταξί αντί με το λεωφορείο της ομάδας και αν δεν τους αρέσει η εξέλιξη ενός αγώνα, ουκ ολίγες φορές μπορεί να τον διακόψουν με τη βία. Συχνά ο αθλητικός Τύπος της χώρας απευθύνεται αποκλειστικά σε αυτούς, τους ντοπάρει, τους κανακεύει, τους αντιμετωπίζει με οπαδική λατρεία, σπανίως με κριτική ματιά. 

Η παρότρυνση του κόσμου προς την ομάδα που υποστηρίζει είναι σημαντική, οι αποδοκιμασίες τους επίσης αποτελούν μέρος του παιχνιδιού, αλλά δεν γίνεται να καταλήγουν σε υποδείξεις, τελεσίγραφα ή απειλές, σε διακοπές αγώνων ή επεισόδια. Στον αθλητισμό το πραγματικό μερίδιο στη νίκη και στην ήττα ανήκει στους βασικούς συντελεστές της, αυτούς που ιδρώνουν ή σέρνονται στο χορτάρι, στους προπονητές που καθοδηγούν μαεστρικά ένα σύνολο ή δεν διαχειρίζονται σωστά τους παίκτες τους, στις διοικήσεις που εμπνέουν την ομάδα ή αδρανούν και διχάζουν με τη στάση τους. Η θέση και ο ρόλος των οπαδών (όταν και εφόσον τους επιτραπεί ξανά στον καιρό της πανδημίας) είναι στις κερκίδες του γηπέδου, όχι μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Οσο κι αν ορισμένοι καλλιεργούν ψευδαισθήσεις για το αντίθετο, δεν είναι στα χέρια των οπαδών τα ηνία μιας ομάδας. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή