Νομίζω πως ουδείς, τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην επιτροπή, διακατέχεται από σαδιστικά και μαζοχιστικά ένστικτα. Ουδείς θέλει να ταλαιπωρεί και να βασανίζει τους πολίτες και ουδείς ικανοποιείται όταν τον κατηγορούν ή τον υβρίζουν. Συνεπώς, τα δυσάρεστα μέτρα που βιώνουμε, λίγο παραπάνω από ένα χρόνο, προφανώς δεν οφείλονται σε ανθρώπινα βίτσια.
Αν έκαναν αυτές τις απλές σκέψεις όλοι όσοι δυσανασχετούν ή αγανακτούν με τα όσα ζούμε, τότε θα προβληματίζονταν τόσο για την αδήριτη αναγκαιότητα των μέτρων όσο, κυρίως, για τις συνέπειες της μη τήρησής τους.
Ποιος δεν θα ήθελε να κυκλοφορεί χωρίς τους γνωστούς περιορισμούς, ποιος δεν θα ήθελε να «παρτάρει»* ελεύθερα, ποιος δεν θα ήθελε να κερδίζει τη ζωή του μέσα από την καθημερινή εργασία του; Νομίζω όλοι, με πρώτο πρώτο τον πρωθυπουργό. Τον όποιο πρωθυπουργό που θα «καθόταν η στραβή στη βάρδιά του». Τούτων δοθέντων, είναι ασκήσεις κοινής λογικής να αντιληφθούμε πως η κυβερνητική πολιτική βασίζεται πάνω στις προτάσεις των ειδικών, που βλέπουν τα πράγματα πολύ καλύτερα από τον Βασίλη τον ταξιτζή ή τον Μάκη τον περιπτερά. Οι προτάσεις τους βασίζονται πάνω σε μοντέλα που ιχνογραφούν πιθανότητες και δεν προσφέρουν βεβαιότητες. Και ως γνωστόν, η πιθανότητα κρύβει εντός της και την ανατροπή της. Γι’ αυτό μας προέκυψαν η θεωρία και η πρακτική του «ακορντεόν» σε παγκόσμια κλίμακα.
Κάποιοι, ακόμη και σήμερα, δεν κατανοούν ή κάνουν πως δεν κατανοούν ότι τα όσα υφιστάμεθα στην πατρίδα μας δεν αποτελούν κάποια πρωτοτυπία.
Τα ίδια φαινόμενα παρατηρούνται και σε όλο τον πλανήτη. Ολες οι κυβερνήσεις και όλοι οι αρμόδιοι επιστήμονες κινούνται πάνω στη λογική του «βλέπουμε και κάνουμε», γιατί και ο ιός με τις μεταλλάξεις του είναι απρόβλεπτος. Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, θα περίμενε ο εχέφρων πολίτης από ολόκληρο το πολιτικό σύστημα να εργαστεί ώστε η πατρίδα μας να εξέλθει από αυτήν τη δύσκολη και δυσάρεστη κατάσταση το ταχύτερο δυνατόν με τις λιγότερες απώλειες. Δυστυχώς, αυτό που γίνεται, η πολιτική εκμετάλλευση μιας πανδημίας, τείνει στη διαμόρφωση συνειδήσεων που έχουν ως βασικό χαρακτηριστικό τους τον ανορθολογισμό και την άρνηση παραδοχής της πραγματικότητας. Αυτή την αναπαραγωγή της ανορθολογικής σκέψης, που εμφανίστηκε συγκροτημένα την περίοδο του αντιμνημονίου, πολύ φοβούμαι πως θα τη βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας.
* Παρτάρω: συμμετέχω σε πάρτι.