Φαίνεται πως είχαμε ανάγκη τη δυναμική στάση του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις. Ισως να μας ενθουσίασε το γεγονός πως αυτά που είπε, τα είπε μέσα στο γήπεδο του αντιπάλου, παρόντος του Τούρκου ομολόγου του. Αισθανθήκαμε υπερήφανοι, με τονωμένη την αξιοπρέπειά μας. Βέβαια, αυτή είναι μια αντίδραση του θυμικού, με έντονη την ηθική διάστασή της, καθώς η αξιοπρέπεια και η υπερηφάνεια είναι έννοιες αμιγώς ηθικές. Ελάχιστη σχέση έχουν με την πολιτική. Μάλιστα, πολλές φορές συντρίβονται υπό το βάρος του συσχετισμού των δυνάμεων, που είναι, σε τελική ανάλυση, ο ορισμός της πολιτικής.
Γι’ αυτό ας δούμε πιο ψύχραιμα, τώρα που πέρασε η αρχική ευφορία, αν αυτή η στάση της Ελλάδας εδράζεται πάνω σε ισχυρή πολιτική βάση, αν ανταποκρίνεται στο διεθνές περιβάλλον, όπως αυτό διαμορφώνεται μετά τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές. Ουδείς μπορεί να αμφιβάλλει ότι η πατρίδα μας, σε όλους τους τομείς που συνθέτουν την εξωτερική πολιτική, σήμερα είναι πιο ισχυρή από ποτέ. Ηταν μια διαδικασία αναβάθμισης των διεθνών συνεργασιών, που ξεκίνησε το 2013 από την κυβέρνηση του Αντ. Σαμαρά και συνεχίστηκε και από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και βεβαίως από τη σημερινή κυβέρνηση, που διεύρυνε ακόμη πιο πολύ τα διεθνή ερείσματα της πατρίδας μας. Ετσι, με τις πολύμορφες συνέργειες που έχει πετύχει η εξωτερική πολιτική μας, μπορούμε με αποφασιστικότητα να προβάλλουμε τις πάγιες θέσεις μας χωρίς ανέξοδους λεονταρισμούς και πατριδοκαπηλικούς «δεκάρικους».
Η προχθεσινή στάση του κ. Ν. Δένδια είναι συνέχεια της αποφασιστικότητας που επέδειξε η Ελλάδα στη «μάχη» του Εβρου το 2020 και της πολιτικής φύλαξης των θαλασσίων συνόρων.
Από την άλλη πλευρά, η εκλογή Τζο Μπάιντεν έχει ανατρέψει όλους τους σχεδιασμούς του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Με το νέο δόγμα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής δεν συγχωρούνται συνεργασίες με τη Ρωσία του Πούτιν. Αν ο Τούρκος πρόεδρος επιμείνει σε αυτόν τον σφιχτό εναγκαλισμό του, θα αισθανθεί το κόστος των νέων κυρώσεων που θα επιβληθούν στην καθημαγμένη τουρκική οικονομία. Αν όμως, μέσα από την ουκρανική κρίση, θελήσει να επανενταχθεί στο δυτικό σύστημα, τότε το ήπιο κλίμα στις σχέσεις του με την Ελλάδα θα του είναι απαραίτητο.
Αυτό που μετράει είναι ότι η εθνική αυτοπεποίθησή μας, σήμερα, έχει στέρεη βάση. Ανταποκρίνεται στο νέο διεθνές περιβάλλον.