Παγιδευμένοι στο παραγωγικό κενό και στην υποαπασχόληση

Παγιδευμένοι στο παραγωγικό κενό και στην υποαπασχόληση

2' 36" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η πανδημία, όπως συμβαίνει συνήθως σε περιπτώσεις καταστροφών, αποκαλύπτει χρήσιμα συμπεράσματα που δεν ήταν ορατά. Ενα από αυτά, όσον αφορά την οικονομία, είναι η παγίδα της υποαπασχόλησης.

Ξαφνικά διαπιστώνουμε ότι μεγάλο μέρος του παραγωγικού δυναμικού, των πόρων της οικονομίας να μη χρησιμοποιείται. Συνειδητοποιούμε ότι υπάρχουν μηχανήματα που δεν δουλεύουν, άνθρωποι που δεν έχουν εργασία, κεφάλαια που μένουν ανενεργά. Αυτό που όλοι πλέον βλέπουν ολοφάνερα, είναι ένα από τα ουσιαστικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, που υπήρχαν και πριν από την πανδημία, ότι δηλαδή σημαντικό μέρος των πόρων που διαθέτει είναι αχρησιμοποίητο.

Η κοινή γνώμη έχει εθιστεί στην αντιστροφή της πραγματικότητας. Ολοι θα συμφωνήσουν ότι οι σχολικές αίθουσες είναι λίγες και ο αριθμός δημοσίων υπαλλήλων ανεπαρκής. Μπορεί να παρατηρούνται ελλείψεις σε κάποια περιοχή, αλλά η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν κτίρια και υπάλληλοι δεν αξιοποιούνται.

Η χρόνια υποαπασχόληση πόρων της οικονομίας, σημαίνει ότι υπάρχουν μεγάλα εργοστάσια με μικρή παραγωγή και συνεπώς υψηλό κόστος, πολλά τρένα που επειδή δεν υφίσταται η ανάλογη ζήτηση αδρανούν, ίσως δεν έχουν καλή συντήρηση αφού ουσιαστικά δεν χρειάζονται, απόφοιτοι πανεπιστημίων κάνουν δουλειές χαμηλών απαιτήσεων όπως delivery.

Ολα αυτά συμβαίνουν στην ελληνική οικονομία, απλώς τώρα είναι οφθαλμοφανείς διαπιστώσεις. Μερικές από αυτές οφείλονται στα μέτρα για την πανδημία και υποθέτουμε ότι θα πάψουν να υπάρχουν, ο κίνδυνος όμως να διατηρηθεί η υποαπασχόληση πόρων είναι υπαρκτός. Η απάντηση που δίνει η κυβέρνηση είναι τα μέτρα μείωσης της φορολογικής επιβάρυνσης για επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες. Το στοίχημα είναι να μειωθεί το φορολογικό κόστος ώστε να συμφέρει η κινητοποίηση πόρων, να περιοριστούν τα εμπόδια που κάνουν ασύμφορη τη δραστηριοποίηση της οικονομίας.

Είναι μια ριζοσπαστική επιλογή, καθώς η συνήθης στάση ήταν πάντα να δίνονται κίνητρα, επιδοτήσεις κ.λπ. προκειμένου να τονωθεί η οικονομία. Αυτό που επιχειρείται είναι να μειωθεί το φορολογικό κόστος που εμποδίζει κάποιους να εργαστούν, άλλους να προσλάβουν.

Και είναι τολμηρή κίνηση γιατί γίνεται στη φάση που εξαιτίας της πανδημίας, η δημοσιονομική κατάσταση επιδεινώθηκε. Το 2020, το έλλειμμα του Δημοσίου είναι 9,7% του ΑΕΠ από πλεόνασμα 1,1% που ήταν το 2019. Ταυτόχρονα το δημόσιο χρέος που έφθασε τα 341 δισ. ευρώ είναι 205,6% του ΑΕΠ από 180,5% την προηγούμενη χρονιά.

Η μειωμένη απασχόληση πόρων είναι μια παλιά ασθένεια της οικονομίας. Η θεραπεία των περισσότερων επιδοτήσεων κ.λπ. δεν είχε αποτέλεσμα, αντίθετα οι πιο πολλές επιδοτήσεις οδηγούσαν σε μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση του παραγωγικού τομέα της οικονομίας και συνεπώς στην επιβάρυνσή του. Αυτή είναι η σημαντική τομή, η προσπάθεια να αρθούν μερικά αίτια της υποαπασχόλησης.

Συχνά οι οικονομολόγοι χρησιμοποιούν ως δείκτη μέτρησης της υποαπασχόλησης πόρων, το παραγωγικό κενό, δηλαδή τη διαφορά μεταξύ του προϊόντος που παράγει μια οικονομία (πραγματικό προϊόν) και του προϊόντος που η οικονομία είναι ικανή να παράγει (δυνητικό προϊόν). Το πραγματικό προϊόν προκύπτει από την πορεία του ΑΕΠ. Το δυνητικό προϊόν είναι έννοια που αφορά την ποσότητα των αγαθών και των υπηρεσιών που μια οικονομία είναι ικανή να παράγει όταν οι πόροι της, το εργατικό δυναμικό, ο εξοπλισμός, οι υποδομές και η τεχνολογία, χρησιμοποιούνται με αποδοτικό τρόπο που μπορεί να διατηρηθεί σε βάθος χρόνου.

Τα επόμενα χρόνια, η πραγματική πρόκληση για την ελληνική οικονομία είναι αν θα διαμορφώσει ένα πλαίσιο στο οποίο με την αξιοποίηση νέων τεχνολογιών αλλά και την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση θα κλείσει το παραγωγικό κενό.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή