Διάχυση της κρίσεως

2' 8" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στη διάρκεια της μακράς πολιτικής σταδιοδρομίας του, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν απέδειξε πως εμφορείται από φιλελληνικά αισθήματα. Τα τελευταία χρόνια, επί της προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ, υπήρξε ιδιαίτερα επικριτικός προς τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα, και ειδικότερα η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, αναθάρρησε με την ανάδειξή του σε πρόεδρο των ΗΠΑ.

Με άλλα λόγια, τουλάχιστον «ατμοσφαιρικά» πάμε καλά. Ο εχθρός του αντιπάλου μας είναι εξ ορισμού σύμμαχος, θα υποστηρίξουν ορισμένοι, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι η υποστήριξη του ισχυρότατου εταίρου μας θα είναι διαρκής. Ωστόσο, αυτό δεν είναι βέβαιο, διότι στόχος του κ. Μπάιντεν δεν είναι η Τουρκία, αλλά ο ατίθασος πρόεδρός της.

Είναι αλήθεια ότι ουδέποτε μεταπολεμικώς η στάση της Ουάσιγκτον υπήρξε τόσο ανοικτά επικριτική έναντι της Αγκυρας. Η κοινοποίηση της αποφάσεως των ΗΠΑ, που θέτει την Τουρκία εκτός προγράμματος συμπαραγωγής των μαχητικών F-35, είναι μοναδική με βάση τα ισχύοντα στις σχέσεις δύο συμμάχων κρατών, και έχει ως στόχο τη βίαιη εναρμόνιση της Αγκυρας με τα ισχύοντα στο ΝΑΤΟ.

Το «μήνυμα» του κ. Μπάιντεν προς την Τουρκία, που έχει προμηθευτεί αντιαεροπορικούς πυραύλους S-400 από τη Μόσχα, είναι ότι οι σύμμαχοι της Ουάσιγκτον οφείλουν να απομονώσουν πλήρως τη Ρωσία, τον πρόεδρο της οποίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, έχει χαρακτηρίσει «φονιά». Το δόγμα της περιστολής ή αναδιπλώσεως της σοβιετικής επιρροής, που είχε διατυπώσει ο Τζορτζ Κέναν την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, τίθεται εκ νέου σε ισχύ. Μόνο που η σημερινή Αμερική δεν είναι η Αμερική των πρώτων μεταπολεμικών ετών.

Η Αγκυρα ενοχλήθηκε σαφώς με τη σχετική απόφαση, αλλά πέραν των τυπικών αντιδράσεων θα αναμείνει την εξέλιξη που θα έχει η αντιπαράθεση της Ουάσιγκτον με τη Μόσχα στο θέμα της Ουκρανίας, στο οποίο και μόνον η γειτνίαση της Τουρκίας με αυτήν τη χώρα δίδει τη δυνατότητα στον κ. Ερντογάν να διαδραματίσει ρόλο ουσιαστικό.

Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, κατά τα έτη 1914-15, που αναμενόταν να ανακοινωθεί από τον κ. Μπάιντεν χθες, θα είναι –εάν τελικώς συμβεί– ένα άλλο σοβαρό πλήγμα στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ. Πριν από ένα χρόνο ακριβώς, ο κ. Μπάιντεν είχε αναλάβει τη σχετική δέσμευση στο πλαίσιο της πολιτικής του «να καταστήσει υψίστη προτεραιότητα τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε επίπεδο παγκόσμιο».

Η αναγνώριση της Γενοκτονίας αποτελεί δικαίωση των αγώνων που έδωσε η διασπορά των Αρμενίων, επί έτη. Αλλά δεν ήρθε το τέλος του κόσμου, ούτε και του κ. Ερντογάν βεβαίως, καθώς σύμπασα η εθνικιστική αντιπολίτευση θα επικρίνει τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Και ούτε κατά κεραία αυτές οι εξελίξεις θα έχουν θετική επίπτωση στις σχέσεις της Τουρκίας με την Ελλάδα και την Κύπρο. Η διάχυση της κρίσεως επιβαρύνει επιπλέον την ατμόσφαιρα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή