Ξεκάθαρα λόγια για την Κασσιανή

Ξεκάθαρα λόγια για την Κασσιανή

1' 57" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Περιγράφεται η Ωραία Ελένη; Oύτε μεταφράζεται σε λέξεις το δέος όταν ακούς ή ξαναδιαβάζεις το τροπάριο –ιδιόμελο αν προτιμάτε– της Κασσιανής, ενταγμένο στο κατανυκτικό τυπικό της Μ. Τρίτης. O βίος και η πολιτεία αυτής της εξαίσιας γυναίκας συνθέτουν ένα αξιομνημόνευτο ψηφιδωτό πίστης, ηθικής, αυτοσεβασμού, τόλμης και αφοβίας. 

Ο παρότι φιλότεχνος, εικονοκλάστης αυτοκράτορας Θεόφιλος, όταν την πρωτοαντίκρισε τυφλώθηκε από την ομορφιά της. Είχε διοργανωθεί, από την αυταρχική μητριά του Ευφροσύνη, στο βυζαντινό παλάτι, τελετή επιλογής νύφης με αθρόα συμμετοχή, κυρίως εκουσίως, από «καλλίστας παρθένους». Ο Θεόφιλος, σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, κρατώντας επιδεικτικά στο χέρι ένα χρυσό μήλο, σύμβολο της ετυμηγορίας του, αφού περιεργάστηκε με τα μάτια τις υποψήφιες, ετοιμαζόταν να το προσφέρει στην Κασσιανή, προκαλώντας την ωστόσο με ωμό σεξιστικό τρόπο: «Ως άρα διά γυναικός ερρύη τα φαύλα», είπε και, σύμφωνα με έγκριτους διερμηνείς, αναφερόταν στην πρωτόπλαστη, παραβατική Εύα, ως αρχετυπική αφετηρία των δεινών της ανθρωπότητας.

Η έκπαγλη, ιδιοφυής Κασσιανή σήκωσε αποφασιστικά το γάντι: «Αλλά και διά γυναικός πηγάζει τα κρείττω»· αυτονόητη αναφορά στην Πλατυτέρα των Ουρανών, του Θεανθρώπου μάνα. Η κεκτημένη έπαρση του Θεόφιλου, τέτοιο χτύπημα, παρουσία μαρτύρων, δεν το άντεξε. Την προσπέρασε βράζοντας από εσωτερικό big bang, δίνοντας το χρίσμα της μέλλουσας αυτοκράτειρας στη Θεοδώρα, ενώ για το αδιαφιλονίκητο φαβορί μόλις άνοιγε ο δρόμος προς την οσιοποίηση.

Προσωπικότητα με βαθύνοια, λογία, ποιήτρια, διαστελλόμενη πνευματικότητα, ξεπέρασε αυτοστιγμεί τη σαρκική έλξη που, είναι αλήθεια, ένιωσε για τον εικονομάχο ηγέτη, υιοθετώντας την υπέρβαση ζωής. Φέρεται ότι δήλωσε «θα γίνω υπήκοος της αιώνιας βασιλείας του Χριστού κι όχι περαστική αρχόντισσα της επίγειας ζωής». Ιδρυσε μοναστήρι κοντά στα τείχη της Πόλης, όπου έγινε αυτοδικαίως ηγουμένη, αφοσιώθηκε στην προσευχή και στη συγγραφή, έργα της περιλαμβάνονται στα λειτουργικά βιβλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με πιο γνωστό, ακόμα και σε ολιγόπιστους, αγνωστικιστές κ.λπ., το τροπάριό της: 

«Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή, την σην αισθομένη θεότητα, μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει. Οίμοι! λέγουσα, ότι νυξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας, ζοφώδης τε και ασέληνος έρως της αμαρτίας. Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων…». Θύμα παρανοήσεων ακόμα και από απαρέγκλιτα ευσεβείς, κυρίως από εποχικούς πιστούς, αυτό το σεισμικό κείμενο. Αλλοι το θεωρούν μεταφορικώς αυτοαναφορικό, εξομολογητικό, άλλοι εμπνευσμένο από τη Μαρία Μαγδαληνή, την πανεύφημη μυροφόρο και αγία. Η Κασσιανή είχε κατά νου –όπως μας διαφωτίζουν μελετητές– τη μοιχαλίδα που ο Ιησούς διέσωσε από απόσπασμα λιθοβολητών, τρέποντάς τους, ειρηνικά, σε φυγή απέναντι στην αμαρτωλή.  

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή