Τον γνωρίσαμε όταν μας τον πρόσφερε σαν πολιτικό γκάτζετ ο Γιώργος Παπανδρέου. Θες η άδολη αγάπη του για τις φάλαινες, θες οι αγώνες κατά των υδρογονανθράκων και του χρυσού. Ηταν μια νότα νιότης στο γερασμένο ανθρώπινο τοπίο της παράταξης. Κάτι σαν ποδηλάτης που κάνει σλάλομ ανάμεσα σε ακινητοποιημένα από το μποτιλιάρισμα σαράβαλα. Δεν άντεξε για πολύ στο μποτιλιάρισμα. Αναζήτησε την ερημία της φύσης και τη γοητεία της ελαιοκαλλιέργειας. Οπου τον εντόπισε ο ρέκτης του παράδοξου Βαρουφάκης και τον προσέθεσε στη συλλογή των δικών του γκάτζετ. Εννοείται ότι αναφέρομαι στον Κρίτωνα Αρσένη. Προ καιρού είχε αποφανθεί σιβυλλικά ότι η κυβέρνηση αντί να επιτεθεί στον κορωνοϊό επιτέθηκε στους ανθρώπους. Δυστυχώς δεν παρουσιάστηκαν ερμηνευτές και θα μείνουμε με την απορία. Πώς ακριβώς διαχωρίζει τον ιό από τους ανθρώπους; Ωσπου και ο ίδιος κατάλαβε πως οι καιροί είναι δύσκολοι για τις Σίβυλλες και η επόμενη παρέμβασή του ήταν ξεκάθαρη, όσο πιο ξεκάθαρη γίνεται. Το θέμα αυτή τη φορά ήταν η Ακρόπολη, την οποία απέδειξε ότι την αγαπάει όσο αγαπάει τις φάλαινες, μπορεί και λιγουλάκι παραπάνω. Η Ακρόπολη και το τσιμέντο. Είπε πως το «τσιμέντωμα» που βλέπουμε σήμερα είναι μόνον η αρχή. Επεται κι άλλο, κι άλλο, ώς τη σημαία του Γλέζου θα φτάσει το τσιμέντο. Και γιατί; Για να μπορούν να κινούνται άνετα οι πελάτες απ’ τα κρουαζιερόπλοια της Cosco. Για να βοηθήσει το κοινό του στην κατανόηση του κειμένου του, έβαλε και ζωγραφιά. Φωτογραφία για την ακρίβεια, τραβηγμένη με ευρυγώνιο που δείχνει τη στρωμένη πρόσβαση σαν διάδρομο προσγειώσεως. Πόσο πιο καθαρά να μιλήσει πια.
Ο Κρίτων Αρσένης είναι άσχετος με το θέμα. Θα μου πείτε δεν είναι πιο άσχετος από τον Τσίπρα, τον Σκουρολιάκο ή εκείνη την άλλη από το Fame Story, που όλο ξεχνάω τ’ όνομά της. Ομως ως άσχετος δεν είπε τίποτε διαφορετικό από αυτό που λένε όσοι φωνασκούν κατά των παρεμβάσεων του Μανόλη Κορρέ στην Ακρόπολη. Γι’ αυτό δεν πρέπει να παραβλέψουμε τη χρησιμότητα της παρέμβασης Αρσένη. Κατάφερε να εκφράσει σε μερικές μόνον λέξεις και μια ζωγραφιά τη νοοτροπία όσων επιτίθενται στο έργο. Οσων διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τη βεβήλωση της ιερότητάς του και τη φαλκίδευση της γνησιότητας των υλικών του.
Στην «Κ» της περασμένης Κυριακής δημοσιεύθηκε το άρθρο δύο αρχιτεκτόνων, της Μ. Κοκκίνου και του Α. Κούρκουλα. Τους αναφέρω επειδή δεν μιλούν ως εκπρόσωποι παράταξης, σωματείου, συνδικάτου ή συλλόγου εικαστικών. Ούτε επικαλούνται τις εντυπώσεις τους. Παραθέτουν τα απαραίτητα στοιχεία για να συμπεράνουν ότι το έργο του Κορρέ «οδηγεί στην αποκατάσταση των αρχαίων σχημάτων και βοηθάει σε μια πιο σύνθετη βίωση του χώρου». Τα υπόλοιπα τα λέει μια χαρά ο Κρίτων Αρσένης.