Εχει τα παράπονά του ο κ. Δημήτρης Τζανακόπουλος για τους «πολυπλόκαμους και βαθείς μηχανισμούς», αλλά τα ίδια και χειρότερα παράπονα είχε και ο τέως πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Μόνη διαφορά είναι ότι ο τελευταίος δεν τα ανέφερε κατόπιν εορτής. Κατακεραύνωνε το «βαθύ κράτος» στο Τwitter όσο είχε την προεδρία. Επίσης ήταν πολύ συγκεκριμένος.
⇒ Διαβάστε επίσης: Δημήτρης Τζανακόπουλος: Πλοκάμια
Κατήγγειλε, για παράδειγμα, τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες δίωξης εγκλήματος ως διεφθαρμένες γιατί δεν του έκαναν το χατίρι να συνεχίσουν την αδιέξοδη έρευνα για τα emails της Χίλαρι Κλίντον (Νοέμβριος 2017). Κατακεραύνωσε το ανεξάρτητο υπουργείο Δικαιοσύνης γιατί ερευνούσε τις σχέσεις μελών του επιτελείου του με Ρώσους αξιωματούχους. Μίλησε για το «βαθύ κράτος», από το οποίο διέρρευσε η πληροφορία ότι υπήρχε σε μυστικό σέρβερ η συνομιλία του με τον Ουκρανό πρόεδρο, όταν ζητούσε δικαστική δίωξη του αντιπάλου του Τζο Μπάιντεν. Τον Σεπτέμβριο του 2018 τουίταρε ότι «το βαθύ κράτος, η Αριστερά και το όχημά τους τα Fake News Media αποτρελάθηκαν και δεν ξέρουν τι να κάνουν επειδή η οικονομία ανθεί, η απασχόληση βρίσκεται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα και σύντομα θα διορίσω ΔΥΟ δικαστές στο Ανώτατο Δικαστήριο». Τον Αύγουστο του 2020 κατήγγειλε ότι «το “βαθύ κράτος” του Οργανισμού Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) εργάζεται με σκοπό να καθυστερήσει τις κλινικές δοκιμές για τα εμβόλια της COVID-19 μέχρι τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου» κ.λπ.
Τι να φτουρήσει ο δικός μας κ. Τζανακόπουλος με τις γενικόλογες αναφορές για «πολυπλόκαμους και βαθείς μηχανισμούς να φιλτράρουν πολιτικές επιλογές, να φρενάρουν πολιτικές επιλογές, να δημιουργούν εμπόδια σε συγκεκριμένες κυβερνητικές επιλογές και ετούτο νομίζω ότι το βρήκαμε σε μεγάλο βαθμό μπροστά μας»; Είναι παρατηρημένο, πάντως, σε όλο τον κόσμο ότι των κοντών λαϊκιστών οι μακριοί μηχανισμοί τούς φταίνε.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένα ζήτημα αυτονόμησης της γραφειοκρατίας σε σχέση με τις πολιτικές επιλογές. Δεν οφείλεται σε κάποια συνωμοσία, όπως υπονόησε ο κ. Τζανακόπουλος, αλλά οι μηχανισμοί του κράτους αποκτούν τις δικές τους (συνήθως ράθυμες) παραδόσεις, έχουν τις δικές τους (συνήθως ιδιοτελείς) προτεραιότητες κ.λπ. Μόνο στην περίπτωση του Ντόναλντ Τραμπ ήταν επ’ ωφελεία των ΗΠΑ. Ακόμη και το «ρηχό κράτος», οι δικοί του άνθρωποι στον Λευκό Οίκο, αποκάλυψαν ότι του έκρυβαν έγγραφα για να μην κάνει καμιά κουταμάρα.
Το θέμα που έθεσε ο κ. Τζανακόπουλος, μεταξύ πολιτικών επιλογών και γραφειοκρατικής τριβής, είναι μεγάλο, κι αν δεν υπήρχε η προϊστορία του ΣΥΡΙΖΑ –ο καημός του να ελέγξει κάθε ανεξάρτητο αρμό αποκέντρωσης της εξουσίας–, θα μπορούσε να συζητηθεί. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν λείψουν οι ευθείες απειλές για τη «δεύτερη φορά» ή τα πολάκεια «κουκούτσια».