Αντιμέτωπες με τη μεγαλύτερη πρόκληση που έχουν συναντήσει ποτέ βρίσκονται μεγάλες κρατικές αλλά και ιδιωτικές εταιρείες. Οι περισσότερες στηρίζονται σε ξεπερασμένο μοντέλο διοίκησης και λειτουργίας που δεν δουλεύει πια.
Οι δεκαετίες επιτυχιών του παρελθόντος στηρίχθηκαν σε ένα αυστηρά ιεραρχικό, κάθετο οργανωτικό σχήμα, που ευνόησε τη μεγέθυνση, καθώς οδήγησε στη δημιουργία οργανωτικών καινοτομιών όπως ο έλεγχος ποιότητας, η μείωση κόστους με βελτίωση της παραγωγικότητας και με τεχνικές πετυχημένης διαχείρισης έργων.
Κάθε εταιρεία ήταν (ή έμοιαζε) μια λαδωμένη μηχανή που λειτουργούσε με αυστηρές οδηγίες των προϊσταμένων και έφερνε αποτελέσματα. Ολα αυτά ίσχυαν μέχρι που προέκυψε ένας νεολογισμός, ο ψηφιακός μετασχηματισμός. Η νέα εποχή αλλάζει κοινωνίες, την οικονομία αλλά και τις επιχειρήσεις.
Παλιά οι αυτοκινητοβιομηχανίες είχαν εξαιρετική πρόοδο στη μείωση του κόστους χάρη στον αυτοματισμό, αλλά σημαντικό μέρος των κερδών δεν προερχόταν από την πώληση οχημάτων. Ηταν έσοδα από τα επιτόκια με τα οποία δάνειζαν τους καταναλωτές.
Σήμερα με την επιταχυνόμενη υιοθέτηση ψηφιακών τεχνολογιών, την αξιοποίηση πληροφοριών για συνήθειες και σκέψεις των καταναλωτών, έχουμε επίσης ελλιπή αντίληψη για τους κολοσσούς. Νομίζουμε πως η Google, η Facebook κ.λπ. είναι εταιρείες τεχνολογίας, ενώ στην πραγματικότητα είναι εταιρείες προώθησης πωλήσεων. Προσφέρουν δωρεάν υπηρεσίες ώστε να αξιοποιήσουν τις συνήθειες, τις διαθέσεις και τις ανάγκες των χρηστών. Ξέρουν ποιοι ετοιμάζονται να παντρευτούν και σκέπτονται το ταξίδι μέλιτος, γνωρίζουν ποιοι ενδιαφέρονται να αγοράσουν τηλεόραση, τη διαδρομή μας με το Ι.Χ.
Οι εξελίξεις δεν αναγκάζουν μόνον επενδυτές και καταναλωτές να προσαρμοστούν αλλά και τις εποπτικές αρχές. Μία από τις σημαντικότερες παρεμβάσεις ήταν ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων (GDPR) που όρισε η Ευρωπαϊκή Ενωση και προσδιορίζει την παγκόσμια αγορά.
Οι περιορισμοί στην πώληση προσωπικών δεδομένων έδωσαν έναν τόνο δικαιοσύνης και ελέγχου στην παντοδυναμία των οργανισμών που γνωρίζουν τα πάντα για τη ζωή μας αλλά αύξησαν το κόστος διαφημιζόμενων. Τώρα δεν γνωρίζουν με ακρίβεια ποιοι από εμάς θέλουν να αγοράσουν παπούτσια, ούτε ποιο χρώμα προτιμούμε ώστε να προβάλλονται στις οθόνες μας όσα σκεφθήκαμε να αγοράσουμε.
Η κοινωνία ξεφεύγει από το εφιαλτικό σενάριο σύμφωνα με το οποίο κάπου στο Διαδίκτυο, κάποιοι ξέρουν τις σκέψεις μας και τις εκμεταλλεύονται, επιχειρηματικά ή και πολιτικά. Καλύτερα να αυξηθεί το κόστος των διαφημιζόμενων.
Παράλληλα, όμως, έρχονται κρίσιμες αλλαγές σε επίπεδο οργανισμών. Καθιερωμένες επιχειρήσεις ξαφνικά υποβαθμίζονται εξαιτίας τεχνολογιών που επικρατούν ταχύτατα όπως η ρομποτική, η μηχανική εκμάθηση, η πρόοδος των βιοεπιστημών. Το παλιό ιεραρχικό μοντέλο αποδεικνύεται αναποτελεσματικό και ευνοείται μια νέα δομή. Δεν μοιάζει με μηχανή όπως η παλιά, αλλά μάλλον με ζωντανό οργανισμό που αναπτύσσεται. Η διοίκηση δεν βρίσκεται πλέον στην κορυφή της ιεραρχίας αλλά στο κέντρο των δραστηριοτήτων. Χωρίς περιττές γραφειοκρατικές δεσμεύσεις, η απλή δομή συμβάλλει στην καλύτερη αξιοποίηση των πληροφοριών που χρειάζεται κάθε ομάδα η οποία ευθύνεται για συγκεκριμένη δραστηριότητα. Αυτή έχει την ευελιξία να λαμβάνει γρήγορα αποφάσεις, να επιλέγει καλύτερες πηγές εφοδιασμού, να προσελκύει ταλέντα που χρειάζονται. Η ηγεσία δεν βρίσκεται στην κορυφή όπου όλα είναι διαφορετικά, αλλά στο επίκεντρο των δραστηριοτήτων έχοντας καλύτερο έλεγχο, δείχνοντας την κατεύθυνση και διευκολύνοντας ανάλογη δραστηριότητα.
Η τεχνολογία δεν παράγει μόνον προϊόντα ή υπηρεσίες, ορίζει και το νέο πρότυπο λειτουργίας των επιχειρήσεων.