Για κάθε άνθρωπο με βαθιά δεξαμενή αναμνήσεων από τον εικοστό αιώνα, ο χώρος του πρώην αεροδρομίου Αθηνών στο Ελληνικό είναι ένας πίνακας διαρκών εγγραφών. Οδηγώντας στην παραλιακή, στο ύψος του άλλοτε αεροδρομίου, βλέπω θεόρατο (λόγω των πρόσφατων κατεδαφίσεων) το Ολυμπιακό Κέντρο Ξιφασκίας, που και αυτό είναι πρώην, καθώς στεγάζει πλέον το μέγα εμβολιαστικό κέντρο. Αναπόφευκτα έρχεται σαν σε ταινία του νου η διαρκής μεταμόρφωση αυτής της αχανούς έκτασης στον χρόνο, σε μια απρόσμενα υπαρξιακή εναλλαγή εικόνων και αισθήσεων.
Για τους μελλοντικούς, οι εικόνες τού σήμερα με το εμβολιαστικό κέντρο εκεί όπου θα είναι αύριο το νέο Ελληνικό, με το νέο οικιστικό, κοινωνικό, αρχιτεκτονικό και οικονομικό υπόδειγμα, θα είναι εικόνες της πρόσφατης αστικής αρχαιολογίας. Θα είναι ερώτηση σε παιχνίδια γνώσεων και οι φωτογραφίες από τη δική μας εποχή θα ξαφνιάζουν και θα διασκεδάζουν τους ανθρώπους του 2080 όπως και εμείς βλέπουμε με «αρχαιολογικό ενδιαφέρον» τις συγκυριακές μεταβολές που επιφέρουν οι ιστορικές συνθήκες στο αστικό τοπίο.
Μου άρεσε ιδιαίτερα η φωτογραφική ανάρτηση με εξαιρετικό σχολιασμό που έκανε ο Παναγιώτης Παναγάκης, διευθυντής του Κέντρου Πολιτισμού, Ερευνας και Τεκμηρίωσης της Τράπεζας της Ελλάδος, αλλά και δεινός γνώστης αρχιτεκτονικής και μουσικής. Φωτογράφισε τον στύλο με τους προβολείς του παλαιού αεροδρομίου που διασώζεται δίπλα στο εμβολιαστικό κέντρο, επιχειρώντας μια εξαιρετική αναδρομή στον χρόνο. Τα ίδια συναισθήματα και παρόμοιες σκέψεις με κατέκλυσαν και μένα, όχι μόνο τώρα με τον συμβολισμό του εμβολιαστικού κέντρου αλλά και τους προηγούμενους μήνες με τη σταδιακή κατεδάφιση του Δυτικού Αερολιμένα και την αποκαθήλωση της επιγραφής «2001». Αν σκεφτεί κανείς ότι το παλιό αεροδρόμιο σταμάτησε να λειτουργεί τον Μάρτιο εκείνης της χρονιάς, ήταν ίσως το πιο άδοξο καλωσόρισμα ενός νέου έτους.
Αχανής φαίνεται ο χώρος τώρα που έφυγαν τα άχαρα κτίρια του Δυτικού Αερολιμένα. Αδικοχαμένο μου φαίνεται μόνο το κτίριο του Κολλεγίου Αθηνών, έπρεπε να βρεθεί τρόπος διασώσεώς του. Αλλά, και η απώλεια αυτή εγγράφεται στο παλίμψηστο του Ελληνικού, το άλλοτε Χασάνι, με τις σκόρπιες επαύλεις πολύ πριν εγκαινιαστεί το αεροδρόμιο, που πολύ γρήγορα φάνηκε πόσο ανεπαρκές ήταν. Η διαπίστωση αυτή και η ανάπτυξη του τουρισμού οδήγησαν στον Ανατολικό Αεροσταθμό, κόσμημα μοντέρνας αρχιτεκτονικής, όραμα και αυτό του Καραμανλή. Οι εγγραφές δεν έχουν τέλος…