«Κατά γενική ομολογία» δεν μπορεί να είναι. Με βάση τη λογική. Δεν στέκει η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ, που εκφράζεται ως «γιατί το κόμμα με την, κατά γενική ομολογία, πιο διεφθαρμένη και διαπλεκόμενη παράταξη εντός των πανεπιστημίων (ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) “καίγεται” να καταργήσει τα κομματικά ψηφοδέλτια;» (left.gr 3.6.2021). Η ΔΑΠ προφανώς δεν συμμερίζεται ότι είναι «η πιο διεφθαρμένη και διαπλεκόμενη παράταξη» και, επομένως, η «ομολογία» δεν μπορεί παρά να είναι μερική.
Δεν ξέρουμε πόσοι συμμερίζονται αυτή την άποψη, αλλά δεν την ασπάζεται η πλειονότητα των φοιτητών. Δεν είναι μόνον αυτοί που δεν πάνε να ψηφίσουν στις φοιτητικές εκλογές· σύμφωνα με το προαναφερθέν δημοσίευμα, «τα ποσοστά αποχής αυτήν τη στιγμή υπερβαίνουν το 50%». Ο Απόστολος Λακασάς είναι πιο σαφής: «Η συμμετοχή πανελλαδικά κυμαίνεται στο 25% επί των εγγεγραμμένων φοιτητών» («Καθημερινή», 29.10.2019).
Τα περί «της πλέον διεφθαρμένης και διαπλεκόμενης παράταξης» δεν συμμερίζεται καν η πλειονότητα εκείνων που πάνε στην κάλπη. Τριάντα χρόνια τώρα, η προσκείμενη στη Ν.Δ. φοιτητική παράταξη έρχεται πρώτη στις εκλογές. Την τελευταία φορά που έγιναν, «η ΔΑΠ συγκεντρώνει πάνω από 40% (49% σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ίδιας) και ακολουθεί η ΠΚΣ, με ποσοστό πάνω από 20% (25,17% σύμφωνα με την ίδια). Ακολουθούν η ΕΑΑΚ (9% σύμφωνα με τη ΔΑΠ, 8,24% σύμφωνα με την ΠΚΣ) και η ΠΑΣΠ (8% σύμφωνα με τη ΔΑΠ, 7,65% σύμφωνα με την ΠΚΣ). Σε χαμηλό ποσοστό, κοντά στο 1%, το ΜΠΛΟΚΟ, που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ. Αντίστοιχη η εικόνα και στα ΤΕΙ, με τη ΔΑΠ να έρχεται πρώτη, δεύτερη την ΠΚΣ και τρίτη την ΠΑΣΠ» («Καθημερινή», 11.4.2019). Τι στην ευχή; Οι μισοί φοιτητές είναι φίλοι της «διαφθοράς και της διαπλοκής»;
Τα παραπάνω δεν αθωώνουν τη ΔΑΠ από προηγούμενα αμαρτήματά της. Κατά το παρελθόν, η συγκεκριμένη φοιτητική παράταξη έχει κυκλοφορήσει χυδαίες αφίσες με σεξιστικό περιεχόμενο. Σε πολλές σχολές συμμετείχε στο «εμπόριο σημειώσεων» μαθημάτων, μια «υπηρεσία» που προσφέρουν οι φοιτητικές παρατάξεις στους φοιτητές προς άγραν ψήφων. Δεν έχει μετρηθεί η «συμβολή» της ΔΑΠ, σε σχέση με άλλες παρατάξεις, σε αυτό το παρεμπόριο και δεν γνωρίζουμε αν μπορεί να μετρηθεί το ύψος της διαφθοράς και διαπλοκής εντός των ΑΕΙ. Απλώς σημειώνουμε τον τρόπο που η επαναλαμβανόμενη προπαγάνδα γίνεται σκληρό δόγμα και τελικώς «γενική ομολογία».
Πρέπει να σημειωθεί επίσης πως η πλεονάζουσα, πέραν της αναγκαίας, προπαγάνδα γίνεται μπούμερανγκ για τους εμπνευστές της. Διότι αν πραγματικώς η ΔΑΠ είναι η «πιο διεφθαρμένη και διαπλεκόμενη παράταξη εντός των πανεπιστημίων», τότε αξίζουν διπλά συγχαρητήρια στην κυβέρνηση, αφού προωθεί την ενιαία, χωρίς παρατάξεις, λίστα στις εκλογές των ΑΕΙ ενάντια στο κομματικό συμφέρον της Ν.Δ.