Ας μην είμαστε απόλυτοι. l Δεν είναι μόνο οι «αντεργατικές» προβλέψεις του επίμαχου νομοσχεδίου που προκάλεσαν τη μήνιν ΣΥΡΙΖΑ και πάσης αντιπολιτεύσεως l – κάρτες παρουσίας, υπερωρίες, απολύσεις και λοιπά. l Πρέπει να συνέβαλαν λιγάκι κι εκείνες οι διατάξεις που επιχειρούν να παλουκώσουν κάποιο φράχτη στο ξέφραγο αμπέλι των απεργιών και στην μπάτε σκύλοι αλέστε ασυδοσία του ξετραχηλισμένου συνδικαλισμού. l Δεν είναι δίκαιο να υποτιμούμε αυτή την πλευρά του νομοσχεδίου, l κι ας την υποφωτίζουν εντέχνως τόσο η κυβέρνηση όσο και οι σκαρφαλωμένοι κατ’ αυτάς στα κάγκελα διακινητές εργατοπατέρων l – αυτοί για να μην κατηγορηθούν πως ανέβηκαν στα κάγκελα όχι τόσο για να προστατέψουν τα συμφέροντα των εργαζομένων, όσο τα προνόμια του τηλεκατευθυνόμενου συνδικαλισμού. l Υπάρχουν βέβαια κι οι κακοπροαίρετοι που πιστεύουν πως αν το νομοσχέδιο δεν έθιγε τη συνδικαλαρία, δεν θα ήταν τόση η αφρίλα των ημερών. l Αλλά, τώρα… Εκ στόματος φιλελέ κοράκου, τι περιμένεις. l
Μαζί με τα κομματικά μπουλντόγκ, ντόμπερμαν και λουλού που αλυχτούν αυτές τις μέρες εργατοπατέρων και λουλουδιών που διάγουμε, τρέχει απόκοντα και το τσιουάουα κιναλάκι. l Αυτό βαβίζει με την τσιριχτή, πλην σοσιαλιστική, φωνούλα του, διότι, λέει, «στηρίζει τον αγώνα των συνδικάτων (…) και σπάζει “τη σιωπή των αμνών” που επιχειρούν να επιβάλουν τα ελεγχόμενα από την κυβέρνηση ΜΜΕ». l Και μπεεε μπεεε, τα μουγγά προβατάκια. l
Εκανε την αρχή το πανεπιστήμιο της Πάτρας με τη συγχώνευση τεσσάρων άγονων τμημάτων του σε άλλα, l δεν είδαμε όμως ακόμα τη «συνέχεια και σε άλλα ΑΕΙ» που επαγγέλθηκε η υπουργός Παιδείας. l Αν περιμένει πρώτα ανάλογες αποφάσεις και από άλλες πρυτανείες, καλά κρασά. l Διότι η νέα πρυτανική αρχή της Πάτρας l μ’ αυτό –το ουσιαστικά ελάχιστο– που τόλμησε, l αποτέλεσε «φαινόμενο» στα ακαδημαϊκά μας ειωθότα. l Ασε που την κατάργηση τμημάτων και σχολών, l την εξυγίανση δηλαδή του χάρτη της ανώτατης εκπαίδευσης της χώρας, l θα περίμενε κανείς να την έχει ήδη επεξεργαστεί η κυβέρνηση δύο χρόνια τώρα. l Αν όχι και πολύ πριν από τις εκλογές και μετά τη λαίλαπα που είχαν εξακοντίσει στα πανεπιστήμια οι προστάτες συμφερόντων ιδεολόγοι συριζαίοι, ιδρύοντας δεκάδες νέα τμήματα και συγχωνεύοντας ΑΕΙ και ΤΕΙ. l Για να μη θυμηθούμε πάλι και τις ανάλογες εγκληματικές «πολιτικές» των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. τα τελευταία 40 χρόνια l – τις οποίες και μαϊμούδισε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήρθε εν τη βασιλεία του. l Ο άναρχος, ανορθολογικός, αντιεπιστημονικός, και αντιεκπαιδευτικός, και αντιπαραγωγικός «ακαδημαϊκός χάρτης» της χώρας –αυτός ο Φρανκενστάιν που συνέρραψαν οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης– delendus est. l Πρέπει να αλλάξει ριζικά. l Διαφορετικά θα έχουμε μιαν ακόμη δήθεν «αναδιοργάνωση των ΑΕΙ», σαν το θλιβερό εκείνο «Σχέδιο Αθηνά» που και καλά επιχείρησαν, l επειδή πίεζε η τρόικα, l οι πρώτες κυβερνήσεις της κρίσης. l
Ασχημα άρχισαν οι παραστάσεις του Φεστιβάλ Αθηνών l – όπως το υποψιαζόμασταν άλλωστε όσοι δεν ανήκουμε στην κατηγορία των αφρόψαρων που ψοφάν για κρυόπλαστα και μετακρυόπλαστα δήθεν τάχα μου. l Τα οποία μανία έχουν να λιανίζουν κλασικούς. l Αλλά την τραβάει κι η ψυχούλα του Φεστιβάλ, χρόνια τώρα, αυτή την κρυοκωλίαση. l Κι ένας Διόνυσος ξέρει τι περιμένει φέτος τα αφρόψαρα. l Διαβάζουμε λ.χ. σε προαναγγελτικό: l «η παράσταση επιχειρεί να καταθέσει ένα σχόλιο σχετικά με την ταυτότητα και την ετερότητα, θέτοντας το ερώτημα τι τύπου κοινότητες θα μπορούσαμε να επινοήσουμε σήμερα, με στόχο ένα πιο συμπεριληπτικό μέλλον». l Βαγγελίστρα μου, η παράσταση! l Αλλά εκτός από «καταθέσεις σχολίων», να βλέπουμε και λίγο θέατρο, ε;