Η κρίσιμη Δευτέρα

2' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Με δεδομένο ότι στις διερευνητικές συνομιλίες αλλά και κατά τις συναντήσεις σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών Ελλάδος και Τουρκίας δεν σημειώθηκε καμία πρόοδος επί των κρίσιμων θεμάτων αντιπαραθέσεως των δύο χωρών, οι αυριανές συνομιλίες του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ, δεν αναμένεται να καταλήξουν σε θεαματικά αποτελέσματα.

Θα ήταν θετικό εάν η όλη διαδικασία εκτυλισσόταν σε κλίμα «μη συγκρούσεως». Κάτι σαν το «μη πόλεμος» – μια έκφραση του Ανδρέα Παπανδρέου για να χαρακτηρίσει τη συμφωνία που είχε συνομολογήσει με τον τότε πρόεδρο Τουργκούτ Οζάλ στο Νταβός της Ελβετίας. Βεβαίως οι συνθήκες είναι πολυπλοκότερες σήμερα από ό,τι το 1987.

Με δεδομένο επίσης ότι η ελληνική κυβέρνηση φρονεί πως η συνεχιζόμενη παραβατικότητα της Αγκυρας μπορεί να περιορισθεί όχι σε διμερές επίπεδο, αλλά μέσω διαμεσολαβητικού ρόλου κυρίως των ΗΠΑ αλλά και της Ε.Ε. σε έναν μικρότερο βαθμό, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται κυρίως στην τροπή των συνομιλιών που θα έχει ο κ. Ερντογάν με τον Αμερικανό ομόλογό του Τζο Μπάιντεν.

Υπάρχουν ασφαλώς προσφάτως δηλώσεις υποστηρικτικές προς την ελληνική πλευρά από Αμερικανούς αξιωματούχους και από κάποια μέλη του Κογκρέσου, που περιλαμβάνουν και σοβαρή ενίσχυση της στρατιωτικής συνεργασίας.

Αλλά δεν πρέπει να διαφεύγει την προσοχή ότι το πρόβλημα του κ. Μπάιντεν είναι ο κ. Ερντογάν και όχι η Τουρκία, την οποία παντί τρόπω θέλουν –για λόγους καθαρά στρατηγικούς– να παραμείνει στο αμυντικό σύστημα της Δύσεως. Η ρήξη, ως εκ τούτου, δεν είναι επιθυμητή ούτε στην Αγκυρα αλλά ούτε στην Ουάσιγκτον.

Μια επιπόλαιη ματιά στον χάρτη αρκεί για να πεισθεί κανείς ότι η Ελλάς δεν είναι δυνατόν να υποκαταστήσει –για τη Δύση– την Τουρκία, λόγω εκτάσεως, πληθυσμού και στρατιωτικών δυνατοτήτων. Και επιπλέον για την Ε.Ε. η χώρα αυτή έχει αναδειχθεί στο «ανάχωμα» τεσσάρων εκατομμυρίων προσφύγων που επιθυμούν με κάθε τρόπο να εγκατασταθούν στις πλούσιες χώρες της Ευρώπης.

Με άλλα λόγια, το προσφυγικό είναι το στοιχείο που καθορίζει αποφασιστικά τη στάση της Γερμανίας της καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ και του διαδόχου της, όποιος ή όποια προκύψει μετά τις εκλογές. Δεν είναι τυχαίο ότι στο περιθώριο του ΝΑΤΟ έχει ορισθεί συνάντηση της κ. Μέρκελ με τον κ. Ερντογάν και η οποία θα αφορά τις ευρωτουρκικές σχέσεις και όχι τις διατλαντικές.

Η άλλη προγραμματισμένη συνάντηση είναι του κ. Ερντογάν με τον πρωθυπουργό της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον. Η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε. θα ενισχύσει νομοτελειακά τις σχέσεις του Λονδίνου με την Αγκυρα. Αλλά η συνάντηση των δύο ανδρών θα αφορά πρωτίστως το Κυπριακό, για τη λύση του οποίου η Βρετανία έχει υποβάλει σχέδιο, που απορρίφθηκε σε πρώτη φάση από όλα τα μέρη, αλλά δεν έχει αποσυρθεί.

Καλή και χρήσιμη η συνάντηση των κ. Ερντογάν και Μητσοτάκη, αλλά οι στοχευμένες συναντήσεις του Τούρκου προέδρου έχουν και αυτές ιδιαίτερη βαρύτητα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή